เราคิดว่าแม่เป็นโรคซึมเศร้าค่ะ แม่เราชอบบอกว่าถ้าชีวิตจะเป็นอย่างนี้ก็ให้เขาตายไปเถอะ เราต้องนั่งฟังสิ่งที่เขาเจอมาอันไหนที่เค้ารู้สึกไม่ดีเขาจะมาระบายกับเราทุกวัน กลายเป็นว่าเราแย่ไปด้วยร้องไห้ทุกวันเราเหนื่อยจังเลย บางวันเราก็มีเรื่องเครียดของเราแต่เราพูดไม่ได้ เราไม่รู้จะพูดกับใคร เราเข้าใจแม่นะคะเขาคงอยากมีใครที่พูดได้ระบายได้แต่เราไม่รู้จะจัดการกับความเศร้าตัวเองยังไงและควรรับมือกับความเครียดของแม่ยังไงดี (แม่เป็นโรคแพนิคค่ะ รักษาอยู่พบหมอจิตเวชและกินยาตามที่หมอสั่งตลอดค่ะ)