เมื่อก่อนสังคมไทยตระหนักถึงเชื้อไวรัสนี้ ใส่หน้ากากอนามัยในที่สาธารณะ กินร้อนช้อนเรา ล้างมือ วัดอุณหภูมิในสถานที่ต่างๆ อยู่แต่บ้านกัน ช่วงแรกไม่ฉีดวัคซีน แต่โรคระบาดมีความรุนแรงขึ้นเรื่อยๆและไม่มีท่าทีว่าจะหมดเมื่อไหร่ ผู้คนต่างออกมาฉีดวัคซีนป้องกันโควิด
ไม่ประมาทและการ์ดไม่ตกทำให้เราผ่านมันมาได้

เดี๋ยวนี้คนไทยคิดว่าตัวเองรอดแล้ว วัคซีนก็ได้ฉีดครบแล้ว อยู่รอดปลอดภัยไม่เคยป่วย คนที่ตายก็ไม่ใช่พ่อแม่พี่น้องเรา คนที่ติดโควิดก็คือคนอื่นๆไม่เกี่ยวกับเรา
กลับมาใช้ชีวิตสนุกสนนาน ขอให้ได้เที่ยวได้กินได้ดื่ม ไม่กลัวตาย ทำอะไรตามใจไม่สนใจอะไรทั้งนั้น

โรคโควิดในประเทศไทยก็วนลูปซ้ำแล้วซ้ำอีก ไม่จำเป็นบทเรียนกันหรือครับ