สวัสดีค่ะ🙏 อันนี้เป็นกระทู้แรกของเรา ปัญหามีอยู่ว่าใกล้สิ้นปีแล้วเราคุยกับแฟนว่าจะกินเลี้ยงกันตอนสิ้นปี 2-3วันก่อนเราได้กลับบ้านไปหาพ่อแม่ ละเราก็กลับมาหาเค้าที่บ้าน เราตั้งใจมาหาเค้ามากๆ ละตอนที่เรากลับมาถึงเราก็ทะเลาะกัน บอกก่อนว่าเราเป็นคนที่อ่อนไหวกับเรื่องทุกสิ่งได้ง่ายมาก เราทะเลาะกันเรื่องกินเลี้ยง เค้าบอกกับเราว่าเค้าจะชวนเพื่อนมาที่บ้าน ตอนนั้นคือเราเหวอเลย ละความตั้งใจที่เรามาหาเค้าล่ะ เค้าไม่ได้รู้สึกอะไรกับเราเลยหรอ เราก็บอกกับเค้าว่างั้นให้เค้าอยู่กับเพื่อนเลยละเราก็จะไปหาเพื่อนเหมือนกันถ้าเป็นแบบนั้น (ด้วยความที่เราเป็นผู้หญิงที่แฟร์ๆอ่ะนะ) เค้าก็บอกกับเราว่าไม่ให้เราไปให้เราอยู่กับเค้าแหละ เอาจริงๆคือเราไม่อยากอยู่เลยคือในหัวของแฟนคิดแต่เรื่องเพื่อน คือเราอยากจะอยู่แค่กับแฟนแค่2คนอ่ะ ละก็พาเพื่อนมาทำงี้เราน้อยใจมากๆเลย ละอีกอย่างคือเพื่อนก็มีแต่ผู้ชายเราก็ไม่ค่อยสนิทกับเขาด้วย เวลาอยู่ด้วยก็จะรู้สึกเกรงๆเราเลยไม่ค่อยชอบ (กลับมาเรื่องเดิมต่อ) ละตอนนี้คือมันเหมือนแบบความตั้งใจที่เราอุตส่าห์มาหาเค้าคือไม่มีความหมายอะไรเลย เราเป็นคนที่คิดเยอะมากๆ เมื่อคืนก่อนเราจะนอนเราคิดแต่เรื่องนี้ เรานอนไม่หลับเลย เรามักจะบอกกับตัวเองว่าเราทำตัวไร้สาระเกินไปหรือเปล่า เหมือนเราไม่ปล่อยวางเรื่องอะไรสักอย่าง ความรู้สึกตอนนี้คือเราอยากกลับบ้านจังเลย เราไม่happyเลยอ่ะ เราพยายามสื่อสารกับเค้า แต่เหมือนเค้าไม่รู้เรื่องอะไรสักอย่าง เค้าเป็นคนที่เข้าใจอะไรยากมากๆจะทำอะไรเราก็ต้องอธิบายให้เค้าฟังทุกอย่าง บอกก่อนว่าเค้าแก่กว่าเรา2ปีนะ เวลาทะเลาะกันเราก็มักจะเป็นคนผิดตลอดเลยทั้งๆที่เราก็ไม่รู้ว่าเรื่องนั้นมันเกี่ยวกับเราหรือเปล่า เรามักจะยอมเค้าตลอด ง้อเค้าตลอด เหมือนตอนนี้เราอยู่กับเค้าด้วยความอดทน พูดจริงๆคือเหมือนเค้าทำให้เราเหนื่อยอ่ะกับทุกๆเรื่อง เวลาทะเลาะกันเค้าก็ชอบบอกเราว่าเราทำตัวเหมือนเด็กไม่รู้จักโต เค้าเป็นคนที่พูดตรงๆอ่ะ เวลาพูดไม่ค่อยจะคิด บางครั้งพูดก็แทงใจเรานะ เราเป็นคนที่เอาคำพูดทุกอย่างมาคิด ว่าสิ่งที่เราพูดมันดีมั้ยรึว่าไม่ดี สิ่งที่ไม่ควรพูดเราก็จะไม่พูด เหมือนเราเก็บกดอยู่คนเดียว เพื่อนเราก็ไม่ค่อยมี เราไม่ค่อยได้ปรึกษาใคร เหมือนอยู่ตัวคนเดียวมาตลอด เราเลยอยากจะขอคำแนะนำว่าเราควรทำยังไงให้ไม่ต้องมีเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นอีก ละก็เราควรปรับทัศนคติของเรายังไง ขอบคุณคนที่เข้ามาอ่านนะคะ🥺🙏