ไม่เข้าใจเลยค่ะ เเค่มีบางเรื่องที่เพื่อนเขามีปัญหากัน ในเรื่องที่เเบบ "ไม่เมคเซ้น"เอาซะเลย สมมุติว่า A มาถามเพื่อนในห้องว่าไปเที่ยวกรุงเทพต่อด้วยอยุธยากันดีไหม? B ก็จะบอกว่าไปทำไมหลายที่ เรื่องเยอะจริง เเล้วก็ทะเลาะกัน C เลยบอกว่า ใจเย็นๆอย่าใช้อารมณ์ A ก็มาด่า C ด่ากันไปมา ต่างคนต่างบอกเหตุผลของตัวเอง 

สุดท้ายก็เกลียดกัน เราไม่อยากรับรู้ ไม่อยากได้รับผลกระทบด้วยเลย เบื่อหน่ายกับเรื่องพวกนี้ เพราะในอดีต เราเคยสนุกกับมันนะคะ คือเเบบตอนนั้นชั่วสุดขีด เพื่อนทะเลาะกันนี่เราชอบมาก เเต่พอมาเจอสังคมใหม่ๆ คือได้เพื่อนดี เเต่เราก็ยังเหลี่ยมอยู่ จนมีวันนึง เพื่อนพูดกับเราว่า "เป็นเพื่อนกันก็ต้องช่วยเหลือกันสิ" ประโยคนั้นทำเราอึ้ง พูดไม่ออกเลย.. เลยมาคิดทบทวนกับตัวเอง ว่าเออว่ะ ทำไมกูเป็นคน
เเบบนี้วะ ทำไมกูถึงเเบบไม่จริงใจกับเขาเลยวะ

เปลี่ยนค่ะ ทุกวันนี้ ไม่นินทา ไม่โกธร ไม่ดราม่า ไม่เหลี่ยม เพื่อนจะด่าใคร นินทาใคร เเค่ฟังเฉยๆ ก็รู้สึกสงบขึ้น

เลยอยากรู้ว่า การที่เเบบอยู่เฉยๆ ไม่หาเรื่องใส่ตัว มันยากขนาดนั้นเลยหรอ มันคุ้มหรอกับคำว่า ความถูกต้อง ที่ไปปกป้องคนที่เขาโดนด่าด้วยเหตุผลที่...อะไรก็ไม่รู้ เเลกกับความสงบในการใช้ชีวิต