ชีวิตในโรงเรียนสำหรับหลายๆคนอาจจะเป็นเรื่องที่น่ายินดีสนุกสนานได้พบปะเพื่อนฝูง แต่กับเราไม่ใช่เเบบนั้นเลย เราย้ายโรงเรียนช่วงม.1 ทุกอย่างเป็นไปอย่างปกติจนถึงเวลาขึ้นม.3ซึ่งตอนนี้เราอยู่ม.3 เราทะเลาะกับเพื่อนในกลุ่มด้วยสาเหตุที่ว่า "เรานินทาเพื่อน" เรื่องนี้เรายอมรับว่าเป็นเรื่องจริงแต่บางครั้งเราไม่รู้ว่าควรจะเรียกว่านินทาได้ไหมเพราะมันเล็กน้อยมากเเละออกเชิงพูดระบายเรื่องต่างๆที่เจอมา ช่วงตอนขึ้นม.1เราเป็นเด็กค่อนข้างออกไปทางเก มีเรื่องในโรงเรียนบ่อยๆแต่หลังเรายอมรับว่าเราพยายามปรับเปลี่ยนตัวเองเพราะเราเริ่มคิดเรื่องอนาคต เราทะเลาะกับเพื่อนกลุ่มนี้ก็บ่อยแต่ส่วนมากจะเเค่งอนกันปกติ จนตอนนี้เพื่อนขุดเรื่องเก่าๆของเรามาด่า+แขวะต่างๆนานาๆ เพื่อนผู้หญิงส่วนใหญ่ไม่ชอบเราไปหมดเลย เราโดนด่าบ่อยมากพวกเขาจะใช้วิธีพูดแขวะเเรงๆเสียงดังๆในห้องเรียนตอนครูไม่อยู่ หรือไม่ก็เดินมาตะหวาดตะคอกใส่เราจนบางทีเราก็กลัวไปเลย ผลักเราทำร้ายร่างกายเราแต่ไม่ถึงขั้นรุนเเรงขนาดนั้น บีบมือเราเเล้วลากไปด่าบ้าง บีบไหล่เรา เอาของมายีใส่หน้าเรา บีบคางเราเเล้วบังคับให้เราพูดสู้ ณเวลานั้นเราไม่รู้จะสู้หรือพูดอะไร เราไม่ได้ยุ่งไม่ได้พูดถึงพวกเขาอีกตั้งเเต่ย้ายออกมาจากกลุ่มนั้น เราจบแต่เขาไม่จบพวกเขายังขุดคุ้ยเรื่องต่างๆมาด่ายังคอยเเขวะคอยเเซะเรามาโดยตลอด แต่เราก็ไม่เคยพูดกลับหรือทำอะไรเลยสักครั้งเพราะเราคิดว่าการที่เราพูดเขาก็จะยิ่งพูดใส่เราไม่จบเลยเลือกที่จะเงียบ เราไม่เคยบอกใครเพราะกลัวไม่กล้า ครอบครัวเราไม่ชอบเรื่องแบบนี้อยู่แล้วเลยยิ่งทำให้เราไม่กล้าบอก เราโดนตะคอกใส่บ่อยมากโดนตะโกนด่าในที่สาธารณะ ขนาดเรื่องบางเรื่องเราคุยกับเพื่อนอยู่ดีๆพวกเขายังอุส่าห์มาเอาไปคิดเองเออเองว่าเราด่าเขาจริงๆเราไม่ได้พูดถึงพวกเขาเลยเราคุยเรื่องเกมกับเพื่อนอยู่แล้วมีคำหยาบหลายคำหลุดออกมา พวกเขาได้ยินก็คิดว่าเราด่าเขาเเล้วก็เอาพวกมาด่าเรา เราพยายามอธิบายกลัวจะเข้าใจผิดก็ไม่ฟังเอาแต่พูดว่าร้อนตัวๆไม่ได้ถามๆแบบนี้ซ้ำๆ ไม่ฟังอะไรเลยเเถมยังลามไปถึงเพื่อนๆเราคนอื่น ตะคอกเสียงดังใส่เพื่อนเราที่สนามคนเยอะเเยะ ใช้คำพูดแย่ๆ เขาไม่อายคนอื่นบ้างหรอ เรายังอายเลยมายืนด่าเสียงดังเเบบนี้เราก็ทำได้แต่อธิบายแต่ก็ไม่ฟังเลยเลือกที่จะเงียบไม่พูดอะไรไม่เเสดงอาการอะไรให้เขาพูดไปคนเดียว ปัจจุบันเราจะเรียนจบ โพสต์ด่าเราในเฟสในไอจีขู่จะฆ่าเราจะเอาเราเข้าคุก เพราะเรื่องนินทากันเราก็ผิดเเต่เราก็ยอมรับเเละปล่อยให้เขาทำฝ่ายเดียวจนตอนนี้เราเริ่มไม่แน่ใจเเล้วว่าใครที่ผิดกันเเน่ เพราะเราหยุดไม่ยุ่งเกี่ยวไม่พูดถึงไม่สนใจพวกเขาเเล้วแต่พวกเขายังทำเราไม่หยุดตั้งเเต่เทอม1จนตอนนี้จะเรียนจบ เราคิดว่าจบออกไปเราจะตัดช่องทางการติดต่อทั้งหมดของพวกเขาชีวิตใครชีวิตมัน เราทนมามากแล้ว เราพยายามขอโทษต่างๆนาๆเเต่เราไม่เคยได้รับการให้อภัยและยังถูกด่าถูกทำร้ายอยู่ตลอด เรานับถือตัวเองมากที่อดทนมาได้ขนาดนี้ อยากจะฝากถึงคนที่กำลังเจอปัญหาแบบเดียวกันถูกด่าเเขวะ ถูกบูลลี่แกล้งต่างๆนาๆ ปล่อยคนเหล่านั้นไปอย่าเก็บเอาคำด่าคำพูดแทงใจมาคิด ทำในสิ่งที่ตัวเองคิดว่าดี ทำตัวเองให้ดีพัฒนาตัวเองสักวันเราจะได้ก้าวไปสู่ความสำเร็จได้มากกว่าคนที่ว่าเรา คนพวกนี้มีอยู่ทุกที่ขอแค่เชื่อมั่นในตัวเองตั้งใจเรียนรักคนที่รักเรา สิ่งไหนคิดว่าดีก็ทำต่อไปอย่าหยุดเพียงเพราะคำนินทาคำด่าของปากใครต่อใคร เชื่อมั่นในตัวเอง และก็สู้สู้นะตัวเราเเละทุกคนที่กำลังเจอปัญหานี้ด้วย✌️✌️