ปู่ย่าเราเป็นคนที่ค่อนข้างหัวโบราณค่ะ เขาเชื่อมั่นในความคิดตัวเองอย่างเดียว ไม่ฟังเราเลย ทั้งที่เราก็เป็นเด็กรุ่นใหม่ เราเจอสังคมที่แตกต่างจากเค้า เราเป็นหลานคนเดียว ไม่มีเพื่อนรอบๆบ้านเลย เราอิจฉาเพื่อนๆในกลุ่มมากที่เขาได้ไปเที่ยว ไปเดินห้างกัน ปู่กับย่าเราไม่เคยพาไปเลย สั่งของออนไลน์ก็ไม่ได้ ปู่บังคับให้เราเป็นหมอ บอกว่ามันได้เงินดี ทั้งที่เราไม่อยากเป็น ปู่กับย่าชอบเอาเราไปเปรียบเทียบกับคนอื่นว่าเจาดีอย่างนั้นอย่างนี้ เวลาคะแนยเราไม่ดีเท่าเพื่อนๆเราก็โดนว่า ทั้งที่เพื่อนๆเขาเรียนพิเศษ แต่เราไม่ได้เรียน เราเครียดมาก เราโดนกดดันทุกอย่าง ทำอะไรไม่ได้เลย เราอยากมีเวลาส่วนตัวบ้าง เวลาเราไปอยู่คนเดียวก็จะโดนด่า เราโตแล้วเราอยากมีชีวิตของเรา เพื่อนในกลุ่มเราเป็นเพศที่สามสองคน ทอม1สาวสอง1*ไม่ได้จะเหยียด* ปู่เราก็บอกให้เลิกคบ ปู่เราบอกว่าเพื่อนเราน่ารังเกียจ เราอยากคุยตรงๆกับปู่ย่าแต่เวลาเราพูดเค้าก็ไม่ฟังเรา คิดว่าตัวเองถูกตลอด เราไม่อยากทนฟังแล้วค่ะ ทำไงดีคะ เราเหนื่อยมากเลย