คืออย่างงี้หน้าเเม่ที่คลอดเรามานั้น/ม่ได้เลี้ยงเรา เราเป็นลูกติดพ่อ เเล้วพ่อเอาเราไปให้เเม่เลี้ยงเเต่เขาเลี้ยงดีนะถึงบางครั้งเเม่เลี้ยงเราถ้าจะร้ายก็โครตจะร้ายถ้าจะดีก็โครตดีบ้างเเต่เราก็รักนะ เเม่จริงๆที่คลอดเราออกมานั้นเคยมาหาเราอยู่ครั้งสองครั้งเเต่ว่าผ่านไปประมาณ5ปีก็ไม่เคยมาเลยเเต่ก็ยังพูดคุยกันผ่านโทรศัพท์ปี1สักจะสามสี่ครั้ง เเม่กับพ่อของเราตอนนี้ได้กำชับเราเเล้วว่าถ้าเเม่ที่คลอดเรามาครั้งนี้อีก บอกเราว่าห้ามให้เเม่มานะเำราะมันวุ่นวาย ที่นี้แม่เราที่คลอดเราออกมาบอกว่าจะมาเยี่ยมสักแปปเดียวก็จะกลับ เเต่เมื่อเราไปบอกพ่อว่าเเม่จริงๆที่จะมา พ่อก็บอกว่า "มาทำไมวุ่นวายต่างคนต่างอยู่เเล้ว"เเต่ในใจเราก็อยากให้มาเยี่ยมสักครั้ง1ก็ได้ขอให้เห็นหน้าว่าเขาคนนั้นสบายดีก็พอ เเล้วเราควรทำยังไงอีกคนหนึ่งเราก็เกรงใจอีกคนหนึ่งเราก็อยากเจอเขา หรือเป็นเพราะเราทำตามคำพูดของครอบครัวจนเกินไปแล้วทำให้เราหนักใจเรื่องืพวกแบบนี้ ในใจก็อยากให้เขามานะ //เราเป็นคนที่อยู่ในกรอบ ไม่สามารถออกไปไหนได้นอกจะจะได้รับอนุญาต