ผมคบกับแฟนมาได้ปีเศษๆ แล้ว ทำงานอยู่บริษัทเดียวกันทำให้เจอกันทุกวัน แต่กลับรู้สึกไม่เหมือนแฟนกันสักเท่าไหร่ รู้สึกว่ารักเขา (คิดว่าไม่น่าจะหลอกตัวเอง) แล้วก็คิดว่าเขาน่ารักเรา (แฟนบอกอย่างนั้น) แต่กลับไม่ทำตัวเหมือนแฟนกันสักเท่าไหร่

จากการที่ทำงานที่เดียวกันทำให้ไปรับประทานอาหารด้วยกันตลอด เที่ยง-เย็น เพราะหลังเลิกงานจะขับไปส่งแฟนที่บ้านทุกวัน (ตอนเช้าเขาไปเอง) แต่ชีวิตก็วนลูปอยู่อย่างนั้น คือ เจอหน้า ทำงาน กินข้าว กลับบ้าน ในขณะที่วันเสาร์-อาทิตย์ ก็จะเจอกันเพิ่มอีก 1 วัน เพื่อไปเดินเล่น นู้น นี้ นั้น เพื่อให้รู้สึกว่าเหมือนกับเป็นแฟนกัน ไปทำอย่างอื่นนอกเหนือจากที่เจอกันในที่ทำงาน แต่ก็ได้เพียงเท่านั้น โดยส่วนตัวผมรู้สึกว่าเหมือนเป็นเพื่อนกัน หรือคนขับรถมากกว่าเสียด้วยซ้ำไป

สำหรับเรื่องบนเตียงไม่มีอะไรกันมาเกินครึ่งปีแล้ว จากการที่เขาบอกว่า "ไม่ใช่เรื่องสำคัญ" โดยส่วนตัวเข้าใจว่าประเด็นนี้ไม่ใช่เรื่องสำคัญที่สุดในชีวิตคู่ ทั้งที่เราเป็นคนหนึ่งที่ยอมรับว่าชอบมากถึงขั้นเสพติด แต่ก็ทำไรไม่ได้ในเมื่อฝ่ายหญิง ไม่อยาก/ไม่พร้อมที่จะมี ทำให้รู้สึกว่าสุดท้ายแล้วเขาก็ไม่ได้อยากมี เพราะแม้แต่วันสำคัญอย่าง วันเกิด วันครบรอบ หรือ วันหยุดพิเศษอื่นใดก็ตาม ก็ไม่ได้มีความพยายามเพื่อหาเวลาในเรื่องๆ นี้ หรือปัญหาทั้งหมดคือมาจากการที่ผมเองรู้สึกว่า ขาดเรื่องนี้แล้วลามไปประเด็นอื่นๆ ทำให้รู้สึกอย่างที่เป็นอยู่ ณ ตอนนี้ ?