สวัสดีค่ะ​ วันนี้เรามีเรื่องจะมาเล่าให้ฟัง
บอกก่อนนะคะ​ ว่าเรามาที่หน้างานตรงริมถนน​จะมีศาลาที่เราจะมานั่งประจำทุกวันค่ะ​ เราไม่ได้มาทำงานนะคะเนื่องจากตั้งครรภ์​อ่อนอยู่... ถ้าให้อยู่ที่ห้องแคมป์​สังกะสี​คนเดียวก็กลัวจะไม่ปลอดภัย... เนื่องจากเคยมีข่าวว่ามีคนเล่นยาจะชอบขโมยของตามบ้านแถวนั้นประจำ...
เราเลยเลือกที่จะมานั่งเล่นที่ทำงานกับเค้าเสมอ+ช่วยเฝ้าของด้วย...
แต่วันนี้มาถึงก็มีคนลักษณะ​เหมือนคนบ้าแต่เค้าแต่งชุดปกติธรรมดา​ แต่ท่าทางน่ากลัวค่ะ​ แบบคุยคนเดียวกับต่อยอากาศ... มานั่งศาลาที่ประจำของเรา​ทุกวันค่ะ ทำให้เราไม่กล้าไปนั่งที่ศาลาเลย​ ทำให้เราต้องนั่งตากแดดหน้ามืดจะเป็นลม...ไม่มีที่ร่มให้นั่งหลบแดดได้เลยค่ะ
พอถึงเวลาพักเที่ยงก็กลับไปกินข้าวที่แคมป์​ เวลาบ่ายมาก็ไม่เจอตัวของเธอเเล้วค่ะ​
เราเลยได้นั่งที่ศาลาเหมือนเดิม​ แล้วเราไปสังเกตที่ถุงข้าวที่น่าจะเป็นของเธอคนนั้นมีชื่อของร้านติดถุงอยู่เราเลยลองเสิร์ชหา​ดู​ว่าไกลจากศาลาที่เราอยู่ไหม​ ผลสรุปคือร้านห่างจากที่อยู่ของศาลามาก​ ถ้าเดินคงใช้เวลาถึง5ชั่วโมงกว่าเลยทีเดียว​ ระยะทาง27กม.​ เราเลยแน่ใจแล้วว่าน่าจะเป็นสายสืบค่ะ​ ถ้าคนบ้าจริงคงไม่น่าจะกินหรูขนาดนี้น่ะค่ะ555
ปล.ขอไม่บอกนะคะว่าแถวไหนเดี๋ยวจะทำให้เจ้าหน้าที่เค้าทำงานลำบากขึ้นค่ะ