แฟนเราอายุน้อยกว่าเรา 1 ปี เขาไม่เคยมีแฟนมาก่อน พึ่งมีเราคนแรก ต่างจากเราที่มีแฟนมีคนคุยมาแล้ว ช่วงเดือนแรกที่คบกัน จากที่เรารู้สึก เขาเขินๆเรา ไม่กล้าทำอะไรมากเพราะกลัวเราโมโห ไม่กล้าบอกกล่าวหรือเตือนเรา ไม่กล้าบอกในสิ่งที่ตัวเองคิด แล้วมันก็มีปัญหาอื่นๆตามมานั้นแหละเช่น คุยกันเขาแบบตื้อเรามาคุยด้วยทั้งวัน ทั้งที่เราก็มีหน้าที่ต้องทำ ก็เลยบอกเขาไป ว่าแบบนี้ไม่ได้นะเราจะคุยกันทั้งวันไม่ได้ วันต่อมา ตั้งแต่6.00-18.00 เขาก็ไม่คุยอะไรกับเราเลย ตอนเที่ยงงี้เวลาพักเขาก็ไม่คุย เราก็ไม่ติดกับตรงนี้เท่าไหร่ แล้วมามีอีกเรื่องคือการคุยตอนกลางคืน เช่น เขาจะติดโทรมาก ทุกคืนต้องโทรๆ เคยมีครั้งหนึ่งเราไม่อยากโทร เราก็บอกว่าไม่โทร เขาก็ถามว่าทำไมๆๆๆ จนเราต้องโทร แล้วเวลาโทรคือเราต้องเป็นคนกดโทรก่อนตลอดอันนี้ไม่รู้เขาคิดอะไรอยู่ถึงต้องรอเรากดโทรเองทั้งที่เขาต้องการโทร เราก็คิดว่าเออ เขาพึ่งจะมีเราเป็นคนแรก เราลองค่อยๆบอกเขาดีกว่า ว่าทำแบบนี้ได้นะ มีอะไรบอกกันได้นะ ซึ่งเราต้องเป็นคนคอยบอกคอยสอนเขา เราก็คิดว่าลองๆดูก่อน แบบลองสอนเขาเผื่อเขาจะโอเคขึ้น
ช่วงสองเดือนคือช่วงนี้แหละ เรามีปัญหา แบบเครียดเรื่องเพื่อน เรื่องครอบครัว ก็ไปปรึกษาเขา ซึ่งเขาให้คำปรึกษาไม่ได้เลย เขาก็บอกปัดๆให้ปัญหาของเราที่กำลังเล่ามันจบ เเล้วเขาจะได้คุยเรื่องของเขาต่อ ซึ่งเราก็กำลังเครียดกับปัญหาที่มันยังติดอยู่ในใจ เขาก็พยายามให้เราคุยกับเขาต่อ ซึ่งเราว่าเราไม่โอเคมาก แล้วคือมันเป็นบ่อยๆ จนล่าสุด เรากำลังเล่าปัญหาของเราให้ฟัง เขาตอบมาว่า แล้วเธอจะทำยังไงละ ก็จัดการเองสิก็ไปทำเลยสิ เราเลยตอบกลับว่า ลืมว่าเธอยังเด็กคงให้คำปรึกษาไม่ได้ เขาก็ไม่ได้โกรธนะเขาก็ยอมรับว่าเขาเด็ก
คือเราเคยมีแฟนมีคนคุยมาแล้ว เราชอบคนมีความคิดเป็นผู้นำ รู้ว่าทำแบบนี้ไม่ถูกนะ ทำแบบนี้ได้นะ คือด้วยเราก็มีหน้าที่เราต้องอ่านหนังสือเตรียมสอบ มีภาระหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบ ซึ่งมันเหนื่อยมากกับการที่ต้องมาคุยกับเขาในทุกวัน เราอยากมีคนที่เวลาเราเหนื่อยมาทั้งวันแล้วเขาคอยเป็นพลังบวกให้เรา
เราเคยคุยกับเขาลองปรับลองแก้มันก็เหมือนเดิม เราเคยถามเขาว่าเคยคิดจะเลิกมั้ย เขาบอกไม่ เขารักเรามาก เขาบอกว่าเราเข้ามาในชีวิตเขามันทำให้เขามีความสุข เขาคิดไม่ออกเลยว่าถ้าเลิกกับเราจะเป็นยังไง เขาบอกว่าถ้าเลิกกันคงเสียใจมากๆ เพราะเราเป็นคนรักคนแรกของเขา ด้วยความที่เรามันขี้สงสาร ใจอ่อน มาตั้งนานแล้ว มันเลยยากมากๆเลยที่เราจะแก้ปัญหานี้อะค่ะ ใครรู้วิธีช่วยบอกหน่อยนะคะ
ขอวิธีเลิกกับแฟนแบบจบด้วยดีหน่อยค่ะ
ช่วงสองเดือนคือช่วงนี้แหละ เรามีปัญหา แบบเครียดเรื่องเพื่อน เรื่องครอบครัว ก็ไปปรึกษาเขา ซึ่งเขาให้คำปรึกษาไม่ได้เลย เขาก็บอกปัดๆให้ปัญหาของเราที่กำลังเล่ามันจบ เเล้วเขาจะได้คุยเรื่องของเขาต่อ ซึ่งเราก็กำลังเครียดกับปัญหาที่มันยังติดอยู่ในใจ เขาก็พยายามให้เราคุยกับเขาต่อ ซึ่งเราว่าเราไม่โอเคมาก แล้วคือมันเป็นบ่อยๆ จนล่าสุด เรากำลังเล่าปัญหาของเราให้ฟัง เขาตอบมาว่า แล้วเธอจะทำยังไงละ ก็จัดการเองสิก็ไปทำเลยสิ เราเลยตอบกลับว่า ลืมว่าเธอยังเด็กคงให้คำปรึกษาไม่ได้ เขาก็ไม่ได้โกรธนะเขาก็ยอมรับว่าเขาเด็ก
คือเราเคยมีแฟนมีคนคุยมาแล้ว เราชอบคนมีความคิดเป็นผู้นำ รู้ว่าทำแบบนี้ไม่ถูกนะ ทำแบบนี้ได้นะ คือด้วยเราก็มีหน้าที่เราต้องอ่านหนังสือเตรียมสอบ มีภาระหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบ ซึ่งมันเหนื่อยมากกับการที่ต้องมาคุยกับเขาในทุกวัน เราอยากมีคนที่เวลาเราเหนื่อยมาทั้งวันแล้วเขาคอยเป็นพลังบวกให้เรา
เราเคยคุยกับเขาลองปรับลองแก้มันก็เหมือนเดิม เราเคยถามเขาว่าเคยคิดจะเลิกมั้ย เขาบอกไม่ เขารักเรามาก เขาบอกว่าเราเข้ามาในชีวิตเขามันทำให้เขามีความสุข เขาคิดไม่ออกเลยว่าถ้าเลิกกับเราจะเป็นยังไง เขาบอกว่าถ้าเลิกกันคงเสียใจมากๆ เพราะเราเป็นคนรักคนแรกของเขา ด้วยความที่เรามันขี้สงสาร ใจอ่อน มาตั้งนานแล้ว มันเลยยากมากๆเลยที่เราจะแก้ปัญหานี้อะค่ะ ใครรู้วิธีช่วยบอกหน่อยนะคะ