การจะบอกว่าเป็นโรคซึมเศร้าหรือไม่ต้องไปหาจิตแพทย์เพื่อให้ตรวจและยืนยันโรคนะคะ
ส่วนภาวะที่เป็นอยู่ตอนนี้ ถ้าไม่ใช่โรคซึมเศร้า เราคิดว่า จขกท. คงมีภาวะที่ "ไม่มีความสุขกับสิ่งที่ตัวเองเป็น"

ทำไมต้องคิดว่าครอบครัวไม่รัก เพื่อนไม่สนใจ แฟนอยากเลิก มันเป็นความคิดที่เราคิดไปเองทั้งหมด
แต่ถ้ายืนยันว่ามันเป็นแบบนั้นจริงๆ ครอบครัวไม่รักจริงๆ ฯลฯ เราต้องมาวิเคราะห์ตัวเองค่ะว่า ทำไม?

ที่ครอบครัว เพื่อน แฟน ไม่สนใจว่าเราจะมีปัญหาอะไร อาจจะเป็นเพราะเราทำตัวเหมือนเรียกร้องความสนใจมากเกินไป (จขกท.ยังรู้ตัวเองดี)

ครอบครัว--เราอาจจะเรียกร้องให้เขาสนใจโดยการบอกว่าป่วย ปวดหัว ตัวร้อน เพื่อให้เขาสนใจ แต่ผู้ใหญ่เขาประเมินได้ค่ะว่าอาการเป็นจริงหรือไม่ หนักขนาดไหน ถ้าไม่ได้เป็นอะไรมากเขาก็ปล่อยให้พักผ่อน แต่เรากลับคิดว่าเขาไม่รัก ไม่พาไปโรงพยาบาล หรือแสดงท่าทางเอาแต่ใจ อยากได้อะไรก็ต้องได้ ครอบครัวเลยต้องดัดนิสัยไม่ตามใจ เพื่อสอนให้รู้ว่า ไม่มีใครได้อะไรดั่งใจไปทุกอย่าง

เพื่อน--เราอาจจะแสดงออกโดยการงี่เง่าใส่เพื่อน ให้เพื่อนเอาใจใส่ ให้เพื่อนจำของที่เราชอบ ไม่ชอบ ให้ได้ พอเขาจำไม่ได้เราก็งอน น้อยใจ แล้วทำไมเพื่อนจะต้องมาใส่ใจกับพฤติกรรมนี้ด้วย เขาเลยโต้ตอบด้วยการไม่สนใจเราซะเลย เพื่อให้รับรู้ว่า การกระทำของเราแบบนี้เขาไม่ชอบ ไม่โอเค

แฟน--เราอาจจะงี่เง่าว่าเขาอาจจะมีคนใหม่ เล่นเกมไม่สนใจ ซึ่งความจริงแล้วเขาก็ควรได้รับความเป็นส่วนตัวบ้าง เขาก็เป็นคนๆหนึ่งที่เราไม่ได้มีสิทธิ์อะไรในชีวิตเขาด้วยซ้ำ คลอดเขามาไหม ก็ไม่ แม่ที่คลอดเขามายังไม่มีสิทธิ์ในชีวิตเขาไปทั้งชีวิตเลยค่ะ ดังนั้น อย่าคาดหวังอะไรจากแฟนมากเกินไป

แก้ได้ด้วยการ ทำตัวน่ารักกับทุกคนค่ะ อย่าเอาแต่ใจ รับฟังคนอื่น อย่าเรียกร้องความสนใจ อย่าสะกดจิตตัวเองว่าเราเป็นโรคซึมเศร้า ถ้าสงสัยว่าจะเป็นจริงๆให้ไปพบจิตแพทย์เพื่อรักษา แล้วจะเห็นว่าถ้าเราให้ความน่ารักกับคนอื่น คนอื่นก็จะน่ารักกับเรา

แต่...ไม่ใช่ว่าเราไปน่ารักใส่เขาสัก4-5วัน แล้วเขาไม่น่ารักตอบ เราจะตัดสินว่ามันไม่ได้ผลไม่ได้นะคะ
เพราะความรู้สึกที่เขาเสียไปแล้วตอนที่เราแสดงออกไม่น่ารักใส่เขา มันต้องใช้เวลาในการจะได้กลับคืนมา

ปรับเปลี่ยนมุมมองการใช้ชีวิตนะคะ เลิกกรีดแขนค่ะ อนาคตถ้าแขนเป็นรอย ตอนไปสมัครงานนายจ้างอาจจะมองเราไม่ดีก็ได้นะ
อย่าทำร้ายตัวเองด้วยความคิดตัวเองเลยนะคะ สู้ๆค่ะ