หงุดหงิดกับฉากวันพ่อในละครไทยหลายเรื่องที่ วันพ่อ โรงเรียนต้องให้เด็กๆพาพ่อไปร่วมกิจกรรม (วันแม่ก็ด้วย) เด็กบางคนพ่อแม่เลิกกัน บางคนไม่ได้เลิกแต่พ่อหรือแม่ทำงานต่างจังหวัด ต่างประเทศ เจ็บป่วย นอนติดเตียง เสียไปแล้ว ฯลฯ แล้วทำให้เด็กเหมือนมีปมที่ไม่มีพ่อหรือแม่ไปร่วมกิจกรรม 

อันที่จริงถ้าพ่อ/แม่สามารถไปร่วมกิจกรรมได้มันก็ดี แต่ถ้าไม่ว่างก็ไม่จำเป็นต้องไปก็ได้ หรือให้ผู้ปกครองที่ไม่ใช่พ่อ/แม่ไปแทนก็ได้ อย่างหลานเรา พ่อเสียชีวิตตั้งแต่นางสองขวบ หลานอยู่กับแม่ซึ่งเป็นพี่สาวเรา เราก็ไปงานโรงเรียนกับแม่เค้า แม่เค้าก็เป็นทั้งพ่อทั้งแม่ ก็ไม่เห็นหลานจะมีปัญหา เขาก็มีความสุขกับกิจกรรมงานวันพ่อดี และไม่ได้เป็นเด็กมีปัญหา เพราะที่บ้านมีเราเป็นน้า มีคุณตา คุณยาย และมีลูกพี่ลูกน้อง เราว่าถ้าเด็กไม่มีพ่อหรือแม่ แต่มีคนให้ความรักความอบอุ่นเขาเพียงพอ มันก็ไม่มีปัญหานะ

มาถึงละคร ก็หงุดหงิดมาหลายตอนละที่เรื่องเน้นว่าต้องมีพ่อไปงานวันพ่อ คุณครูก็ย้ำพัตเตอร์ให้พาคุณพ่อมาโรงเรียนอีก ก็รอดูว่าละครจะดำเนินเรื่องไปยังไง พอถึงงานวันพ่อ เห็นกะรัตแต่งสูท ทาหนวด แล้วบอกว่าเป็นทั้งพ่อทั้งแม่ได้เท่านั้นแหละ ประทับใจเลย แอบน้ำตาไหลด้วย คิดถึงตอนที่เราไปงานวันพ่อของหลานแทนแม่เค้า เพราะแม่เค้าติดเคสผ่าตัดด่วน เราก็ไปคนเดียว หลานอ่ะ แค่เห็นเราไปก็ยิ้มใหญ่แล้ว ถามว่าทำไมแม่ไม่มา ก็บอกว่าแม่ทำงานช่วยชีวิตคนอยู่ (แม่นางเป็นหมอ) หลานก็เข้าใจ และก็มีความสุขกับกิจกรรมวันพ่อกับน้าอย่างเราได้ 

ดีใจที่ละครทำออกมาแบบนี้ ชอบฉากงานวันพ่อวันนี้จริงๆค่ะ