มาดูกันนะครับว่าที่บอกมามีอะไรจริงบ้าง

1."ค่ายญี่ปุ่นที่ขายในไทยก็ผลิตในประเทศทั้งนั้น" --> จริงครับ

2."ชิ้นส่วนก็ซัพพลายในประเทศ" --> จริง เฉพาะชิ้นส่วนโลว์เทคครับ พวก Stamping, Injection และที่มีการประกอบอย่างง่ายๆ แต่ ทั้งงาน Stamping และ Injection ก็ใช้วัตถุดิบทั้งโลหะแผ่นและเม็ดพลาสติกคุณภาพสูงจากต่างประเทศที่ต้องนำเข้า และจำนวน Local Content มันยังน้อยกว่าชิ้นส่วนนำเข้าอีกเยอะ

3."ส่วนที่มาจากญี่ปุ่นก็ได้สิทธิ Jtepa boi บ้านเราก็สนับสนุนเต็มที่" --> ไม่จริงครับ ชิ้นส่วนรถยนต์ที่นำเข้ามาไม่ได้มาจากแค่ญี่ปุ่น มาจากจีน อินเดีย ยุโรปก็เยอะ อเมริกาก็พอมี และที่ ฺBOI สนับสนุนั่นนอกจากยกเว้นภาษีเงินได้ ยกเว้นภาษีเครื่องจักรแล้ว ชิ้นส่วนนำเข้าที่ได้รับการยกเว้นอากรนำเข้าหรือสามารถ Refund ได้มันคือชิ้นส่วนสำหรับรถยนต์ที่ผลิตเพื่อส่งออกไปนอก ASEAN เพราะ BOI ต้องการให้ไทยเป็นฐานผลิตรถยนต์เพื่อการส่งออกเพื่อเพิ่ม Volume ในการผลิต ซึ่งประเทศที่ผลิตชิ้นเองไม่ได้ตั้งแต่ต้นน้ำอย่างไทยหากไม่ได้รับยกเว้นอากรนำเข้าไม่มีวันทำต้นทุนรถยนต์ส่งไปแข่งขันกับรถจากญี่ปุ่น ยุโรป อเมริกา หรือจีนได้

4."รัฐตั้งกำแพงภาษีสูงลิ่วเพื่อให้ค่ายญี่ปุ่นขายได้ ทำตลาดได้ แลกกับการจ้างงาน เงินหมุนเวียนในระบบ" --> ไม่จริงครับ รัฐบาลไทยตั้งแต่อดีตตั้งกำแพงภาษีไว้เพื่อให้รถยนต์จากทุกประเทศมาลงทุนตั้งโรงงานและสายการผลิตในประเทศไทยแทนการนำเข้า เพราะประเทศไทยคือประเทศที่ไม่มีนวัตกรรมชั้นนำทางอุตสาหกรรมการผลิตเป็นของตัวเองตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน ประเทศไทยจึงต้องการอุตสาหกรรมการผลิตเป็นแกนหลักของเศรษฐกิจชาติ ซึ่งรัฐบาลไทยตั้งแต่อดีตก็ได้เลือกยานยนต์เป็นอุตสาหกรรมแกนหลักนั้น ไม่มีใครห้ามหรือเหยียบหางรถยุโรป รถอเมริกา รถจีน รถอินเดีย ไว้ไม่ให้มาเปิดสายการผลิตในประเทศไทย แต่ที่รถชาติอื่นไม่ได้มากันเต็มตัวเหมือนรถญี่ปุ่น เพราะอุตสาหกรรมยานยนตืมันใหญ่มันไม่ได้มาแค่โรงงานประกอบรถก็พอ มันต้องมาทั้งห่วงโซ่อุปทานเหมือนรถญี่ปุ่น รถชาติอื่นที่ไม่กล้าลงทุนในไทยเท่ามันจึงสู้รถญี่ปุ่นไม่ได้