ขอปรึกษาหน่อยค่ะ ดครียดมาก
 มีลูกด้วยกันสองคนค่ะ เมื่อก่อนสามีเป็นขยันมาก เทคแคร์ ซัพพอร์ตลูก เมียตลอด พอย้ายกลับมาอยู่บ้าน กลับมาเจอเพื่อนฝูง เค้าก็กลับไปติดบุหรี่ ติดยา ติดเพื่อน จากที่ไม่เคยออกไปเที่ยวไหน มาตอนนี้ บ้านช่องแทบไม่เคยอยู่เลยค่ะ เวลาพาลูกกับเราไปเที่ยวก็จะไปแบบรีบไป รีบกลับ พอไปกะอยู่กับเพื่อน ครึ่งวัน ค่อนคืนก็อยู่ได้ เมื่อ2-3เดือนก่อนเรามีรายได้แเมื่อ2-3เดือนก่อนเรามีรายได้ เค้าไม่มีงาน ไม่มีเงินรมีเงิน ค่าใช้จ่ายมันก็ตกอยู่เราทั้งหมด ยืมเราไปซื้อนั้น ซื้อนี่ทีละพัน ครึ่งพันคืนหรือไม่คืนเราไม่เคยว่า พองานเราหมด รอผักไปส่งชุดใหม่ออก เงินที่เก็บไว้ก็หมด รายรับเราก็ไม่มี รายจ่ายมันเลยตกอยู่เค้าคนเดียว พอเราไม่มีเงิน เราก็ต้องขอเค้าเพื่อซื้อกับข้าว ให้ลูกไปโรงเรียน เค้าก็ให้ทีละร้อย สองร้อย เค้าก็บ่น ว่าใช้เปลือง แต่พอเป็นเค้า ซื้อบุหรี่เลี้ยงเพื่อน เลี้ยงเหล้าเพื่อน เอาเงินไปเช่าพระ ทีละห้าร้อย ทีละพัน สองพันมีนะคะ บางครั้งเราขอไปซื้อกับข้าวหนึ่งร้อยบอกไม่มี พอไม่มีกับข้าวให้กินก็บ่น เราก็ไปแคะกระปุกเอาเหรียญไปซื้อมา10ฟอง35บ.ก็ไปอิ่มไปอีกมื้อ เมื่อวานเรื่องพึ่งเกิดเลยค่ะ ตอนเช้าบอกเราว่ามีเงินอยู่ร้อยกว่าบาท ตกเย็นมาให้เราหาพระให้หน่อยไม่รู้ไปทำหล่นที่ไหนไปเช่ามา500 เราก็โมโหไปสิ เงินซื้อกับข้าวบอกไม่มีแต่มีเงินไปเช่าพระ แถมทำหายอีก เราไม่รู้จะทำไงแล้ว มันเหนื่อย เราเลยให้น้องสาวเราหางานโรงงานให้หน่อย เพราะน้องเราก็ทำงานโรงงานอยู่แล้วนางเพิ่งจะซื้อบ้าน เราเลยตั้งใจจะไปอาศัยอยู่กับนางไปก่อน น้องเราก็บอกพอจะมีนะ นิคมแถวบ้านนาง ชุดฟรี ข้าวฟรี รวมโอแล้วได้หมื่นกว่าบาท เราก็ว่าโอเค พอได้อยู่  แต่ในใจลึกๆเราก็อดเป็นห่วงลูก2คนไม่ได้ เด็กๆก็โตพอที่จะช่วยเหลือตัวเองได้บ้างแล้ว เด็กๆเราคงให้อยู่กับปู่ ย่าเค้า สิ้นเดือนค่อยมาหาครั้งหรือไมวันหยุดก็มาหาทุกอาทิตย์ แต่สามีไม่เห็นด้วยที่เราจะออกไปทำงาน พอพูดเรื่องนี้ก็ทะเลาะกันต่างๆนานา โยงไปหาเราจะมีคนอื่นไหม เรื่องนั้นหยุดไปได้เลยเพราะเราขยาดเรื่องมีคู่ชีวิตมาก มันเหนื่อย มันท้อทุกอย่าง ถ้าโสด ถ้าเลิกได้เราก็เลิก แต่มันก็สงสารแต่ลูกสองคน เราก็ไม่รู้จะทำยังไงแล้วค่ะ มืดแปดด้าน เงินก็อยากได้ งานก็อยากทำ แต่แฟนกลับมองสิ่งที่เราคิดเป็นเรื่องไร้สาระ กลายเป็นสิ่งไม่ดี หรือเราควรเกาะดค้ากินแบบนี้ไปเรื่อย ๆดีคะ 😩😩😩