ท้าวเวสสุวรรณ
ล. วิลิศมาหรา
หัวค่ำวันนี้ผมเกร่คอยไอ้เพื่อนร่วมแก๊งสองคน อยู่ตรงศาลารอรถประจำทาง หน้าคอนโดมิเนียมที่หมายตา ผมนัดพวกมันมาดูเป้าหมายที่กะจะเอาให้ถึงตาย หากสบโอกาส ไอ้เด็กเมื่อวานซืนคนนั้นถูกผมประกาศิตให้ต้องตาย โทษฐานที่มันชอบขี่มอเตอร์ไซค์ราคาแพงของมันมาทำซ่าอวดสาวแถวนี้ ไอ้เด็กเวรคนนี้มันทำตัวน่าหมั่นไส้ เหมือนไม่รู้ว่าที่นี่มันถิ่นใคร แล้วยังมาชอบมองหน้า ทำท่าว่าเก๋า มันหยามศักดิ์ศรีแก๊งของพวกเราเกินไป
...ไอ้งั่งนี่มันวอนหาที่ตายชัด ๆ...
นั่งรอยืนรอพรรคพวกอยู่นานจนรู้สึกเบื่อ ก้มดูนาฬิกาข้อมือก็ให้นึกประหลาดใจ ทำไมเข็มนาฬิกามันถึงได้เดินช้านัก ไม่ถึงเวลานัดพวกมันมาเสียที ผมถอนหายใจอย่างเบื่อหน่าย ที่ต้องมาแกร่วอยู่แถวนี้ก่อน ก็เพราะผมเป็นคนมาดูลาดเลา หาทางหนีทีไล่ พอลงมือเสร็จจะได้พากันหนีไปอย่างลอยนวล ผมรอบคอบเสมอเวลาพาแก๊งลุยตีกับคู่อริต่างถิ่น แก๊งเราถึงรอดเงื้อมมือตำรวจได้ทุกครั้ง ไอ้วิทย์กับไอ้เดชเป็นกำลังสำคัญ ที่แก๊งเราจะขาดไม่ได้ เพราะมันสองคนมีปืน!
นึกถึงไอ้เด็กเวรนั่น มันชอบมาขี่มอเตอร์ไซค์วนเวียนอยู่แถวนี้ ด้วยท่าทางยียวนกวนอวัยวะเบื้องต่ำ มันคงทำเก่งอวดสาว เพราะแม่สาวนักศึกษาหุ่นน่ากินคนนั้น พักอยู่บนคอนโดฯหลังนี้ เคยเห็นมันมาจอดรถดักคุยกับเธอหน้าคอนโดฯอยู่สองสามครั้ง
นั่น...กำลังนึกถึงอยู่ทีเดียว เธอก็เดินบิดสะโพกมา ใบหน้าสวยหวานน่ารักอย่างกับตุ๊กตา แต่ทว่าหน้าอกอวบกับสะโพกผายใต้ชุดนักศึกษาตามสมัยนิยมนั้น มันช่างน่า...ชะมัด
เรือนร่างยั่วกิเลสเดินผ่านหน้าผมไป เฉียดใกล้จนได้กลิ่นหอมอ่อน ๆ ลอยมาแตะจมูก แถมเธอยังชายตาทำท่าชำเลืองมองนิดหนึ่งด้วยซ้ำ...หรือเธอจะให้ท่า หน้าตาผมมันหล่อแบบแบดบอย แบบที่สาว ๆ ชอบเสียด้วย
ผมล้วงมือควานหายาชนิดพิเศษในกระเป๋ากางเกงตัวเอง ด้วยความเคยชิน มันเป็นยาปลุกเซ็กส์ที่ใช้จัดการกับสาว ๆ อย่างได้ผล รูปร่างหน้าตาผมใช้ได้ แถมยังคารมดี เธอคนนี้ก็คงเหมือนกับคนอื่น ๆ นั่นแหละ ไม่น่าจะยาก สาว ๆ ขี้เหงาเสมอ เสร็จจากส่งไอ้เด็กบิ๊กไบค์นั่นลงนรกไปแล้ว จะหาทางตีสนิทกับเธอดู ผมล็อกเธอเป็นเป้าหมายต่อไปในทันที
ไอ้เพื่อนร่วมแก๊งยังไม่มาเสียที พวกมันมาช้าหรือบางทีวันนี้อาจจะไม่มากันแล้ว ควานหามือถือในกระเป๋ากางเกงออกมาโทรตาม แต่ไม่มีคนรับสาย โทรอีกทีก็ไม่ติด จึงเก็บมือถือใส่กระเป๋ากางเกงตามเดิม ถ้าไม่มีปืนก็ยังจัดการกับไอ้ละอ่อนนั้นไม่ได้
ช่างหัวมันก่อน ภารกิจเก็บแต้มฆ่าคนเอาไว้วันหลัง วันนี้อยากเก็บแต้มกับร่างอวบอัดนั้นมากกว่า
เร็วเท่าความคิด ละจากที่นั่งรอรถโดยสาร ก้าวตามแม่สาวคนนั้นไป ตามอารมณ์หื่นที่ดันเกิดขึ้นกะทันหัน
ดูเหมือนสาวนักศึกษาจะไม่แคร์ที่มีผมเดินตามหลัง เธอเดินนำหน้าลิ่วไปที่ประตูคอนโด สอดบัตรเปิดประตูแล้วก้าวเข้าไป ผมก็รีบก้าวตามในทันใด โชคดีที่เข้าประตูตามมาได้อย่างหวุดหวิด ความจริงหวังแค่ให้ได้ทักทายกันก่อน แต่เมื่อผ่านประตูมาได้ ผมก็นึกย่ามใจ คอยดูว่าเธอจะไปทางไหนต่อ ตาคม ๆ ชำเลืองมองมาอีก แต่ก็ไม่ได้ว่าอะไรตามเคย คงคิดว่าผมพักอยู่ที่นี่เช่นเดียวกันกับตัวเอง
เธอเดินมาที่ลิฟต์ กดรอลิฟต์เปิด ผมก็ยืนทำหล่ออยู่ข้างหลังเธอ แต่ยังไม่เอ่ยทักทาย รอดูท่าทีอีกหน่อยก่อน
ประตูลิฟต์เปิด ผมก้าวตามเธอเข้าไปในลิฟต์ มือขาวกดไปที่เลขหก อ้อ...เธอพักอยู่ชั้นหก สมองเร่งเก็บข้อมูลไว้ทันควัน ถ้าพลาดกันวันนี้ก็ยังมีคราวหน้าอีก ผมล็อกเป้าหมายไว้แล้ว ไม่มีทางปล่อยให้หลุดมือไปเป็นอันขาด ทำทีพยักหน้าหงึกหงักว่าพักอยู่บนชั้นหกเหมือนกัน
อากาศร้อนอบอ้าว คงทำให้เธออึดอัดจากเสื้อนักศึกษาที่รัดติ้ว มือเธอจึงปลดกระดุมเสื้อเม็ดบนออกเม็ดหนึ่ง หน้าอกหน้าใจล้นปลิ้นออกมาล่อตาจระเข้
บร่ะเจ้า! แม่สาวน้อยทำท่าเหมือนไม่สนใจใคร แต่กลับมาให้ท่าผมแบบนี้ หรือว่าเธอก็กำลังต้องการ...
เธอชำเลืองมองมาอีกที ก่อนแกล้งทำเมินมองไปทางอื่น คงเห็นแล้วว่าผมกลืนน้ำลายลงคอดังเอื้อก สูดลมหายใจฟืดฟาดอย่างกับคนขาดออกซิเจน แต่เธอจะแคร์ก็หาไม่ ช่างใจถึงดีแท้แม่คุณเอ๋ย สนุกละสิได้ยั่วผู้ชาย!
พอประตูลิฟต์เปิด เธอก็ก้าวออกไป ผมเร่งฝีเท้าตามติด แต่ยังเว้นระยะห่างไว้เล็กน้อย ไม่ให้เหยื่อตกใจจนไก่ตื่น แน่ะ...แม่คนสวยไม่ว่าอะไรตามเคย คืนนี้เห็นทีต้องมีได้มีเสีย สารกำหนัดในตัวผมแล่นพลุ่งพล่าน จนแทบทะลักออกมาข้างนอก ซึ่งมันทำให้ผมหน้ามืด!
ถึงหน้าประตูห้อง 604 เธอหยุดเดิน ล้วงหากุญแจห้องในกระเป๋าสะพายง่วนอยู่ ไม่สนใจผมที่จ้องเขม็งจากทางด้านหลัง
ฮี่ม! เดี๋ยวเถอะ...
และทันทีที่บานประตูเปิด ผมก็ผลักเธอเข้าไปในห้องเต็มแรง
พลั่ก!
แต่เป็นตัวผมเองที่กระเด็นออกมา ร่างยักษ์ถือตะบองอันใหญ่ ยืนตระหง่านขวางหน้าประตูห้อง ตาปูดโปนถลึงจ้อง ด้วยท่าทางอันน่ายำเกรง ทันใดนั้นเองผมก็รู้สึกตัว
โอ...ท่านท้าวเวสสุวรรณผู้เป็นเจ้าแห่งอสูร รากษสและภูตผีปีศาจทั้งปวง ข้าน้อยขอคารวะ
ท้าวท่านแยกเขี้ยวยาวโง้งขาววับ ยกมือชี้หน้าตวาดก้อง
"ไอ้ผีสกปรก สัมภเวสีอย่างมิงจงลงไปอยู่ในที่ของมิงบัดเดี๋ยวนี้ ได้เวลาชดใช้กรรม แอ่นอกรับลูกกระสุนปืน ที่พวกมิงยิงกันเองตายแล้ว จงตายซ้ำตายซากจนกว่ามิงจะชดใช้กรรมหมด ไป๊...ไสหัวไปให้พ้น"
ผมลนลานลุกขึ้นวิ่งทันที ต้องรีบลงไปให้ทัน!
ผมจำได้แล้วว่าวันนั้น เรามาดักเล่นงานไอ้หนุ่มบิ๊กไบค์ แต่พรรคพวกในแก๊งของผมมันสะเอือกยิงพลาด ยิงมาโดนอกผมเต็ม ๆ เพิ่งนึกได้เดี๋ยวนี้เองว่าถึงเวลาตายของผมอีกครั้งหนึ่งแล้ว แม้คมกระสุนที่พุ่งทะลุหน้าอกจะเจ็บปวดเพียงใด แต่ผมก็ต้องทนให้ได้ โดนยิงซ้ำ ๆ จนกว่าผมจะชดใช้กรรมหมด!
หญิงสาวเปิดประตูห้องพัก รู้สึกเหมือนมีลมเย็น ๆ พัดวูบอยู่ข้างหลัง เธอเหลียวมองอย่างหวาดระแวง เมื่อไม่เห็นมีอะไรจึงรีบเข้าห้อง แล้วดึงประตูปิดตาม ไม่ลืมยกมือประณมไหว้ผ้ายันต์รูปท้าวเวสสุวรรณที่บิดานำมาติดไว้ให้หน้าประตูห้องอย่างเคารพบูชา...
จบ
คนเล่นของ ตอน ท้าวเวสสุวรรณ
ล. วิลิศมาหรา
หัวค่ำวันนี้ผมเกร่คอยไอ้เพื่อนร่วมแก๊งสองคน อยู่ตรงศาลารอรถประจำทาง หน้าคอนโดมิเนียมที่หมายตา ผมนัดพวกมันมาดูเป้าหมายที่กะจะเอาให้ถึงตาย หากสบโอกาส ไอ้เด็กเมื่อวานซืนคนนั้นถูกผมประกาศิตให้ต้องตาย โทษฐานที่มันชอบขี่มอเตอร์ไซค์ราคาแพงของมันมาทำซ่าอวดสาวแถวนี้ ไอ้เด็กเวรคนนี้มันทำตัวน่าหมั่นไส้ เหมือนไม่รู้ว่าที่นี่มันถิ่นใคร แล้วยังมาชอบมองหน้า ทำท่าว่าเก๋า มันหยามศักดิ์ศรีแก๊งของพวกเราเกินไป
...ไอ้งั่งนี่มันวอนหาที่ตายชัด ๆ...
นั่งรอยืนรอพรรคพวกอยู่นานจนรู้สึกเบื่อ ก้มดูนาฬิกาข้อมือก็ให้นึกประหลาดใจ ทำไมเข็มนาฬิกามันถึงได้เดินช้านัก ไม่ถึงเวลานัดพวกมันมาเสียที ผมถอนหายใจอย่างเบื่อหน่าย ที่ต้องมาแกร่วอยู่แถวนี้ก่อน ก็เพราะผมเป็นคนมาดูลาดเลา หาทางหนีทีไล่ พอลงมือเสร็จจะได้พากันหนีไปอย่างลอยนวล ผมรอบคอบเสมอเวลาพาแก๊งลุยตีกับคู่อริต่างถิ่น แก๊งเราถึงรอดเงื้อมมือตำรวจได้ทุกครั้ง ไอ้วิทย์กับไอ้เดชเป็นกำลังสำคัญ ที่แก๊งเราจะขาดไม่ได้ เพราะมันสองคนมีปืน!
นึกถึงไอ้เด็กเวรนั่น มันชอบมาขี่มอเตอร์ไซค์วนเวียนอยู่แถวนี้ ด้วยท่าทางยียวนกวนอวัยวะเบื้องต่ำ มันคงทำเก่งอวดสาว เพราะแม่สาวนักศึกษาหุ่นน่ากินคนนั้น พักอยู่บนคอนโดฯหลังนี้ เคยเห็นมันมาจอดรถดักคุยกับเธอหน้าคอนโดฯอยู่สองสามครั้ง
นั่น...กำลังนึกถึงอยู่ทีเดียว เธอก็เดินบิดสะโพกมา ใบหน้าสวยหวานน่ารักอย่างกับตุ๊กตา แต่ทว่าหน้าอกอวบกับสะโพกผายใต้ชุดนักศึกษาตามสมัยนิยมนั้น มันช่างน่า...ชะมัด
เรือนร่างยั่วกิเลสเดินผ่านหน้าผมไป เฉียดใกล้จนได้กลิ่นหอมอ่อน ๆ ลอยมาแตะจมูก แถมเธอยังชายตาทำท่าชำเลืองมองนิดหนึ่งด้วยซ้ำ...หรือเธอจะให้ท่า หน้าตาผมมันหล่อแบบแบดบอย แบบที่สาว ๆ ชอบเสียด้วย
ผมล้วงมือควานหายาชนิดพิเศษในกระเป๋ากางเกงตัวเอง ด้วยความเคยชิน มันเป็นยาปลุกเซ็กส์ที่ใช้จัดการกับสาว ๆ อย่างได้ผล รูปร่างหน้าตาผมใช้ได้ แถมยังคารมดี เธอคนนี้ก็คงเหมือนกับคนอื่น ๆ นั่นแหละ ไม่น่าจะยาก สาว ๆ ขี้เหงาเสมอ เสร็จจากส่งไอ้เด็กบิ๊กไบค์นั่นลงนรกไปแล้ว จะหาทางตีสนิทกับเธอดู ผมล็อกเธอเป็นเป้าหมายต่อไปในทันที
ไอ้เพื่อนร่วมแก๊งยังไม่มาเสียที พวกมันมาช้าหรือบางทีวันนี้อาจจะไม่มากันแล้ว ควานหามือถือในกระเป๋ากางเกงออกมาโทรตาม แต่ไม่มีคนรับสาย โทรอีกทีก็ไม่ติด จึงเก็บมือถือใส่กระเป๋ากางเกงตามเดิม ถ้าไม่มีปืนก็ยังจัดการกับไอ้ละอ่อนนั้นไม่ได้
ช่างหัวมันก่อน ภารกิจเก็บแต้มฆ่าคนเอาไว้วันหลัง วันนี้อยากเก็บแต้มกับร่างอวบอัดนั้นมากกว่า
เร็วเท่าความคิด ละจากที่นั่งรอรถโดยสาร ก้าวตามแม่สาวคนนั้นไป ตามอารมณ์หื่นที่ดันเกิดขึ้นกะทันหัน
ดูเหมือนสาวนักศึกษาจะไม่แคร์ที่มีผมเดินตามหลัง เธอเดินนำหน้าลิ่วไปที่ประตูคอนโด สอดบัตรเปิดประตูแล้วก้าวเข้าไป ผมก็รีบก้าวตามในทันใด โชคดีที่เข้าประตูตามมาได้อย่างหวุดหวิด ความจริงหวังแค่ให้ได้ทักทายกันก่อน แต่เมื่อผ่านประตูมาได้ ผมก็นึกย่ามใจ คอยดูว่าเธอจะไปทางไหนต่อ ตาคม ๆ ชำเลืองมองมาอีก แต่ก็ไม่ได้ว่าอะไรตามเคย คงคิดว่าผมพักอยู่ที่นี่เช่นเดียวกันกับตัวเอง
เธอเดินมาที่ลิฟต์ กดรอลิฟต์เปิด ผมก็ยืนทำหล่ออยู่ข้างหลังเธอ แต่ยังไม่เอ่ยทักทาย รอดูท่าทีอีกหน่อยก่อน
ประตูลิฟต์เปิด ผมก้าวตามเธอเข้าไปในลิฟต์ มือขาวกดไปที่เลขหก อ้อ...เธอพักอยู่ชั้นหก สมองเร่งเก็บข้อมูลไว้ทันควัน ถ้าพลาดกันวันนี้ก็ยังมีคราวหน้าอีก ผมล็อกเป้าหมายไว้แล้ว ไม่มีทางปล่อยให้หลุดมือไปเป็นอันขาด ทำทีพยักหน้าหงึกหงักว่าพักอยู่บนชั้นหกเหมือนกัน
อากาศร้อนอบอ้าว คงทำให้เธออึดอัดจากเสื้อนักศึกษาที่รัดติ้ว มือเธอจึงปลดกระดุมเสื้อเม็ดบนออกเม็ดหนึ่ง หน้าอกหน้าใจล้นปลิ้นออกมาล่อตาจระเข้
บร่ะเจ้า! แม่สาวน้อยทำท่าเหมือนไม่สนใจใคร แต่กลับมาให้ท่าผมแบบนี้ หรือว่าเธอก็กำลังต้องการ...
เธอชำเลืองมองมาอีกที ก่อนแกล้งทำเมินมองไปทางอื่น คงเห็นแล้วว่าผมกลืนน้ำลายลงคอดังเอื้อก สูดลมหายใจฟืดฟาดอย่างกับคนขาดออกซิเจน แต่เธอจะแคร์ก็หาไม่ ช่างใจถึงดีแท้แม่คุณเอ๋ย สนุกละสิได้ยั่วผู้ชาย!
พอประตูลิฟต์เปิด เธอก็ก้าวออกไป ผมเร่งฝีเท้าตามติด แต่ยังเว้นระยะห่างไว้เล็กน้อย ไม่ให้เหยื่อตกใจจนไก่ตื่น แน่ะ...แม่คนสวยไม่ว่าอะไรตามเคย คืนนี้เห็นทีต้องมีได้มีเสีย สารกำหนัดในตัวผมแล่นพลุ่งพล่าน จนแทบทะลักออกมาข้างนอก ซึ่งมันทำให้ผมหน้ามืด!
ถึงหน้าประตูห้อง 604 เธอหยุดเดิน ล้วงหากุญแจห้องในกระเป๋าสะพายง่วนอยู่ ไม่สนใจผมที่จ้องเขม็งจากทางด้านหลัง
ฮี่ม! เดี๋ยวเถอะ...
และทันทีที่บานประตูเปิด ผมก็ผลักเธอเข้าไปในห้องเต็มแรง
พลั่ก!
แต่เป็นตัวผมเองที่กระเด็นออกมา ร่างยักษ์ถือตะบองอันใหญ่ ยืนตระหง่านขวางหน้าประตูห้อง ตาปูดโปนถลึงจ้อง ด้วยท่าทางอันน่ายำเกรง ทันใดนั้นเองผมก็รู้สึกตัว
โอ...ท่านท้าวเวสสุวรรณผู้เป็นเจ้าแห่งอสูร รากษสและภูตผีปีศาจทั้งปวง ข้าน้อยขอคารวะ
ท้าวท่านแยกเขี้ยวยาวโง้งขาววับ ยกมือชี้หน้าตวาดก้อง
"ไอ้ผีสกปรก สัมภเวสีอย่างมิงจงลงไปอยู่ในที่ของมิงบัดเดี๋ยวนี้ ได้เวลาชดใช้กรรม แอ่นอกรับลูกกระสุนปืน ที่พวกมิงยิงกันเองตายแล้ว จงตายซ้ำตายซากจนกว่ามิงจะชดใช้กรรมหมด ไป๊...ไสหัวไปให้พ้น"
ผมลนลานลุกขึ้นวิ่งทันที ต้องรีบลงไปให้ทัน!
ผมจำได้แล้วว่าวันนั้น เรามาดักเล่นงานไอ้หนุ่มบิ๊กไบค์ แต่พรรคพวกในแก๊งของผมมันสะเอือกยิงพลาด ยิงมาโดนอกผมเต็ม ๆ เพิ่งนึกได้เดี๋ยวนี้เองว่าถึงเวลาตายของผมอีกครั้งหนึ่งแล้ว แม้คมกระสุนที่พุ่งทะลุหน้าอกจะเจ็บปวดเพียงใด แต่ผมก็ต้องทนให้ได้ โดนยิงซ้ำ ๆ จนกว่าผมจะชดใช้กรรมหมด!
หญิงสาวเปิดประตูห้องพัก รู้สึกเหมือนมีลมเย็น ๆ พัดวูบอยู่ข้างหลัง เธอเหลียวมองอย่างหวาดระแวง เมื่อไม่เห็นมีอะไรจึงรีบเข้าห้อง แล้วดึงประตูปิดตาม ไม่ลืมยกมือประณมไหว้ผ้ายันต์รูปท้าวเวสสุวรรณที่บิดานำมาติดไว้ให้หน้าประตูห้องอย่างเคารพบูชา...