อายุ23 ไม่มีอะไรเป็นของตัวเองเลย

สวัสดีครับ ผมเป็นพรักงานโรงงานธรรมดาๆรายได้รวมประมาณ30,000฿ ทำงานมาปีกว่ามีเงินเก็บราวๆ 200,000฿ (มาจากเงินเก็บระหว่างเดือน เล่นเกมคิปโต และโบนัส) ปัญหาอยู่ที่ว่าแฟนผมอยากให้ซื้อรถเพราะผมกับแฟนอยู่ห่างกันประมาณ60โล แล้วแฟนผมต้องขับรถมาหาผมช่วงตลอดซึ่งรถแฟนมันเก่ามากๆแล้วขับก็ค่อนข้างอันตราย แต่บางทีผมก็นั่งรถไปหาแฟนบ้างบางครั้ง
   ในตอนแรกผมก็เห็นดีด้วยเรื่องจะซื้อรถเพราะไม่อยากทำให้แฟนลำบาก แต่ตัวผมนั้นไม่ค่อยมีความจำเป็นที่ต้องใช้รถเพราะนั่งรถบริษัทไปทำงานแต่ผมมองว่ามีก็ดีทำอะไรก็สะดวกขึ้น ดาวสัก150,000 ฿ ผ่อนต่อเดือนไม่หนักมากเพราะเอารถระดับeco carพอ ก็ยังพอเหลือตังเก็บ
    แต่พอไปปรึกษาแม่และทุกคนในบ้าน(น้องสาว พี่สาว) ทุกคนก็ไม่เห็นด้วยอยากให้ซื้อบ้านก่อน อยากมห้ทำเพื่อครอบครัว เพราะบ้านที่อยู่เป็นทาวเฮ้าเข้าออกลำบาก ทางแคบ รถจอดขว้างหน้าบ้าน แม่อยากให้ซื้อบ้านเดี่ยวเพราะถ้าไปซื้อทาวเฮ้าก็ต้องเจอกับปัญหาเดิมๆ แต่ปัญหาคือบ้านเดี่ยวก็ราคาแพงครับ ประมาณ5ล้าน ผมผ่อนไม่ไหวแน่ๆแม่ก็เสนอมาว่าจะปล่อยบ้านนี้เช่าได้ประมาณ6-8พัน แต่ผมก็มองว่าผมก็ผ่อนไม่ไหวอยู่ดีถึงไหวก็จะหนักมาก และระยะเวลาผ่อนบ้านยังไงก็เป็นสิบๆปี ผมต้องรัดเข็มขัดไปอีกนาน ขยับตัวไม่ได้อีก ถ้าในอนาคตผมแต่งงานกับแฟนแล้วมีลูกอีกบ้านหลังนี้ก็คงจะคับแคบไปสำหรับ6คน ไหนจะสถานที่ทำงานแต่ยังไม่แน่นอนของผมถ้าเผื่อในอนาคตผมอยากเปลี่ยนงานไปที่ที่ไกลขึ้นแล้วต้องเช่าหอ หรือต้องขับรถไปกลับผมจะไม่เหลือเงินเก็บเลย ลืมบอกไปครับตอนนี้ผมผ่อนบ้านที่ต่างจังหวัดของแม่อยู่ด้วยประมาณเดือนละ 7000฿ ผมเลยมองว่าถ้าซื้อบ้านยังไงก็ผ่อนไม่ไหว
แต่ถ้าจะไปซื้อรถที่บ้านก็จะน้อยใจอีก ถ้าไม่ซื้อแฟนผมก็น้อยใจอีก เพราะเขาขับรถมาหาผมแบบนี้เกือบ5ปีแล้ว
ตอนนี้ลำบากใจมากครับไม่รู้จะเอายังไงดี รบกวนทุกคนช่วยออกความเห็นหน่อยนะครับ อยากเซฟความรู้สึกทั้งครอบครัวและแฟน
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่