คือผมงงมาก  ผมเองก็เป็นคนนึงที่ใส่เสื้อผ้าชุดเดิมๆ เก่าๆ ขาดๆ เป็นรูบ้าง  ไปเดินห้าง เลือกซื้อของ 
- คนมั่นใจอ่ะเนอะ

ซึ่งผมก็ไม่เข้าใจว่า ทำไมคนส่วนใหญ่  จะต้องทำท่ารังเกียจผม (คือรู้แหละ ไม่ได้คิดไปเองหรอก
- เค้ากลัว

ทั้งๆที่มันไม่ได้สร้างความเดือดร้อนให้ใครเลยนะ  ชุดผมอาจจะเก่า ขาด สีซีด  แต่ก็สะอาด ซักตลอดใส่น้ำยาปรับผ้านุ่มหอมฉุย 
- เดินห่างๆ ไม่ได้กลิ่นหรอก
- แต่ตามองเห็นสภาพ

ผมใส่ชุดเก่าแล้วผมซื้อของได้ถูกกว่าหรือไง เวลากินพิซซ่าก็จ่ายเท่ากะคนอื่น
- ก็ใช่

ผมเก็บไว้ในใจมาตลอด  จนวันนึง ผมไปอ่านเจอคห.นึง จากในนี้แหละ 
- ว่า?

เค้าว่าเชิงตำหนิประมาณว่า คนใส่เสื้อผ้าเก่าๆ ขาดๆ เป็นพวกไม่เคารพหรือให้เกียรติสถานที่...
- เป็นบรรทัดฐานนึงของสังคม

เจอคห.แบบนี้ ผมยิ่งงงเข้าไปใหญ่  ว่ามีคนที่ไม่ชอบคนใส่เสื้อเก่าๆขาดๆอยู่จริงๆ  แต่ผมไม่เข้าใจเหตุผลที่เค้าอ้าง
- ไม่เข้าใจบรรทัดฐาน?

แบบนี้มันไม่ย้อนแย้งกับพวกละครคุณธรรมเหรอครับ  เวลาละครทำเนื้อเรื่องดูถูกคนจนนี่ เห็นใจกันเหลือเกิน
- เอาละครลิง มาอิงเนี่ยนะ?

ลุงแต่งตัวมอมแมมเข้ามาซื้อมือถือ พนง.ดูถูก  พอลุงเหมาทั้งร้าน ลุกฮือปรบมือ สมน้ำหน้าพนง. อยากดูถูกคนดีนัก 
- จ้า

แต่เรื่องจริง แค่ผมแต่งตัวโทรมๆหน่อย พนง.ห้างมองไล่ตั้งกะหัวจรดเท้า
- อะไรที่แปลกตาจากปกติ คนก็มอง
- เป็นเรื่องธรรมชาติ
- อ่อนไหวจัง