ตั้งแต่ผมจำความได้พ่อและแม่ผมทะเลาะกันตั้งแต่เมื่อก่อนตอนเด็กๆผมพยายามทำเป็นไม่รู้เรื่อง มักถูกว่าถูกด่าถูกตี ในครอบครัวผมมีพี่ พ่อ แม่ พ่อมักจะเล่นกันบางทีก็เล่นเจ็บๆ พอกันมีปัญหาเสมอแต่ท่าทำอะไรให้ไม่พอใจก็จะตี ตอนเด็กแทบไม่มีเพื่อน นอกจากญาติข้างบ้านคนเดียว ถ้านอนไม่เร็วก็จะโดนตีพูดอะไรไม่เข้าหูก็โดนตบปาก ถูกคาดหวังให้เรียนจากพ่อแม่ให้เรียนสูงสูงการบ้านเยอะกลับบ้านก็นมืดแล้วทำการบ้านยันเที่ยงคืนบางอันก็ทำเกือบเช้าเพราะเขียนช้ามั้งต้องตื่นตี5เพื่อแต่งชุดเตรียมไปโรงเรียนแบกกระเป๋าที่หนักเท่าเด็ก โทรศัพน์ก็อยากเล่นจนติดโทรศัพย์  ป่วยก็แทบไม่สามารถหยุดได้ถ้าไม่หนักจนมีปัญหาจริงๆ พอไปโรงเรียนก็จะง่วงและอ่อนเพลียตลอดเวลาแม่ก็เครียดเรืองค่าใช้จ่ายจนทะเลาะกับพ่อพอทั้งคู่เครียดก็จะพานทำให้พี่โดนไปด้วย   พี่ในสายตาผมไม่รู้สึกยังไงเลย เพราะว่ามักจะใช้ผมเล็กๆน้อยๆจนถึงเรื่องใหญ่โอเคเรื่องนี้แค่หงุดหงิดแต่บางที่ถ้าผมลืมเขาก็จะตามไปถามพร้อมถืออะไรติดไม้ติดมือไปด้วยเช่นไม้อันเบอเลิ่มไม่ก็เข็มขัด เขาถามด้วยเสียงที่โดนโกรธจัดถ้าตอบไม่ดีก็ตี พอหนีกลับบ้านก็คิดจะเผชิญหน้าเขาก็จะถามว่าจะทำไม แล้วก็ตีแล้วผมก็สวนกลับด้วยการต่อยเพราะโดนตีบ่อยจนเจ็บจนพี่กับผมต่อยกันจนช้ำเขียวพ่อแม่มักเข้าปกป้องผม ทำให้พี่ไม่พอใจเขาจะพูดทุกครั้งที่พ่อแม่ปกป้องผมว่า พ่อแม่ชอบยกหางมัน และพูดกับผมต่อ ว่าเก่งแต่กับต่อหน้าพ่อแม่ บางทีผมพูดอะไรที่ไม่ดีเขาก็จะเดินมาตบหน้าผม ต่อหน้าคนอื่น เขาไม่ค่อยจะพูดดีด้วยซักเท่าไหร่ผมก็รู้แหละว่าเขามีปัญหาเพราะพ่อแม่รักน้องมากกว่า พีแทบไม่เคยได้กอดแม่เลยแม่สนใจเด็กคนอื่นมากกว่า หรือว่าสองมาตราถาร ผมก็รู้พยายามไม่โกรธแต่ก็แค่พยายามปัญหาเกิดขึ้นเรื่อยๆ   เรื่องโรงเรียนต่อผมมักถูกบุลลี่โขมยของทำร้ายร่างกาย ยกตัวอย่างเช่นมีปัญหากับเด็กเกเรโดนรุมกระทืบ1-3 พอมีเด็กใหม่เข้มาก็พยายามเป็นมิตรและพยายามแนะนำว่าอย่าไปย่งกับพวกเด็กเกเรกลุ่มเดียวกับทีผมโดนกระทืบ สุดท้ายเขาก็ไปยุ่งละเขาก็โดนสั่งให้ล็อกคอให้หายใจไม่ออกมั่งปาปิงปองอัดพ่นไข่มุกใส่เสื้อและล้อกแขนล็อกขาเพื่อต่อยตอนแรกเขาก็ไม่เต็มใจทำผมเลยไม่โกรธจนกระทั่งวันหนึ่งมันก็ปาปิงปองอัดผมเลยปากลับไปแล้วเด็กใหม่โกรธมันด่ากับผมซักพักผมก็นั่งลงเหมือนเดิมแต่เด็กใหม่ไม่ยอมแล้วเดินมาล็อกคอผมด้วยผมค่อนข้างแข็งแรงเพราะตัวใหญ่ด้วยเลยหายใจไม่สบายนิดหน่อย ผมก้ให้มันรัดคอต่อมันเห็นผมทำอย่างนั้นไม่พอใจเลยเดินไปหยิบปากกาไวทบอร์ดเอามาทุบหัวของผมซ้ำไปซ้ำมาระหว่างนั้นผมก็เจ็บมากทำเป็นไม่เจ็บแล้วนั่งคิดไปพลางพลางว่าปกติความจำผมก็แย่มากอยู่แล้วคงแย่กว่าเดิมแน่เลย555 จนผมก็รู้ศึกว่าหัวชาแบบไม่รู้สึก จากนั้นก็ครูก็เข้ามาจับใว้ให้เขาบอกให้ผมวิ่งไปห้องปกครองพอมาถึงผมก็บอกอาจารย์ห้องปกครองแล้วพอจบเด็กโดนเรียกผู้ปกครองผมได้ยินจากคนในห้องว่าตอนที่ผมวิ่งไปห้องปกครองเด็กคนนั้นหยิบกรรไกรจะมาจ้วงผมได้ยินก็สตั้นแล้วก็ขำเกือบเเล้วไงแล้วผมก็ขึนมาเรียนปกติจนกระทั่งผู้ปกครองเด็กคนนันมาเขาเป็นตำรวจผมผมไม่ได้เห็นเขาทุกฉากแต่คนในห้องบอกว่าเด็กคนโดนบีบคอด้วยและพักการเรียนส่วนผมพอเย็นกลับบ้านเล่าให้ที่บ้านฟังเขาก็ขำและก็พูดว่าสมน้ำหน้าซ้ำเติมวันต่อมาผมไม่สามถรเดินได้เพราะหน้ามืด หัวมีเลือดออก พ่อก็ไม่อยากให้หยุดสุดท้ายอ้อนวอนจนพ่อให้หยุด     แถทพอโตขึ้นมาหน่อยก็พยายามฆ่าตัวตายหลายรอบทั้งกินยาบ้าง กะทำให้ตัวเองโคม่ามั่ง เรื่องเรียนก็แย่ลง เหมือนความสัมพันธุ์ครอบครัว บางครั้งก็ด่ากันบ้างว่า นรก พอคนอื่นมาเขาทำเหมือนไม่เคยมีปัญหากัน จบแล้วครับ นี่ผมพึ่ง14