สวัสดีครับ ผมอายุห่างกับแฟน2ปี คบกันมา8เดือน ในช่วงแรกไปทุกๆอย่างราบรื่นดีมาก เราได้คุยกันแล้วว่า ช่วงนี้ผมมีปัญหาเรื่องธุรกิจที่ผมทำ เนื่องจาก โควิด19กระทบผมจริงๆ จากที่เคยใช้เงินเดือนละ หลายหมื่นถึงหลักแสน ตอนนี้รายได้เป็นศูนย์ มาร่วมปีเลยเกรงว่ามันจะเป็นปัญหากับชีวิตคู่ที่ มันกำลังจะเกิดขึ้นและไปได้ดีจึงตัดสินใจคุยกันให้เข้าไจตั้งแต่ต้น เวลาไปทานอาหารกัน เราจะผลัดกันจ่าย แต่ส่วนมาก ผู้หญิงจะเป็นคนจ่ายให้ผมด้วยความเข้าไจซึ่งผมรู้สึกแย่มาตลอดแต่เราก็พยามตอบแทนในสิ่งเล็กๆน้อยๆเท่าที่เราพอจะทำได้เพื่อประคับประคองในช่วง วิกฤตนี้ไป แรกๆมันก็ไปได้ดีแต่พอเข้าช่วงเดือนที่4เริ่มมีปัญหาด้วยคำพูด เชิงเล่นๆไม่ได้จริงจังว่า เธอไม่ใช่สเป้คของฉันนะ แฟนเก่าฉันเค้าเคยให้อะไรๆฉันมาบ้างซึ่งเอาจริงๆมันบั่นทอนจิตใจผมมากๆ ยิ่งช่วงหลังๆเริ่มเยอะขึ้น จนผมเข้าใจว่าเค้าหาเรื่องบีบเราออกไปจากชีวิตหรือไม่ ซึ่งช่วงที่ใช้ชีวิตด้วยกันมันดีมาตลอด จนเข้าเดือนที่5-7 เริ่มมีเรื่องระคะระคาย แต่ผมก็พยามประคองมันมาเรื่อยไปจน วันที่ผมกลัวมากที่สุดก็มาถึง คือวันที่เธอเข้าโรงพยาบาล แล้วต้องจ่ายเงินส่วนต่างจากประกันประมาณ5หมื่นบาท  ในช่วงที่เข้าโรงบาล เรายังโทรคุยกันปกติ ว่าเป็นยังไงบ้าง เจ็บมากไหม อดทนนะ ซึ่งเธอบอกว่า ต้องจ่ายส่วนต่างตรงนี้และไม่ได้พูดอะไรต่ออีก หลังจากวันนั้น 2วัน เธอได้หายและ ขาดการติดต่อไป ผมซึ่งเป็นห่วงเธอมากก็กระวนกระวายพยามติดต่อ แต่ก็ไม่เป็นผล จนเข้าวันที่3 เธอได้ส่งข้อความมาบอกว่า เชิงประมาณว่าเธอไม่ได้เห็นความเป็นแฟนที่ดีในตัวของผมเลย เช่นเวลาเธอเจอปัญหาหนักๆมาเช่นเรื่องเงิน ผมช่วยอะไรเธอไม่ได้เลย เลยรู้สึกว่า การอยู่คนเดียวแก้ปัญหาคนเดียวมันดีกว่า มานั่งคาดหวังว่าแฟนจะช่วยเราได้แล้วก็ผิดหวัง เราควรไปเป็นเพื่อนกันดีไหมจะได้ไม่ต้องมาคาดหวังอะไรอีก เพราะเวลามีปัญหาเรื่องเงิน คนที่ช่วยได้ก็ไม่ใช่ผมจะได้ไม่ต้องขอความช่วยเหลือจากคนอื่นในตอนนี้ เราทั่งคู่ไม่มีเงิน พอที่จะซัพพอต เค้าได้ถ้าวันนึง เธอมีเงินมากพอ เธอก็จะไม่มานั่งมองในจุดที่ว่า แฟนต้องคอยซัพพอต แต่ในเมื่อไม่มีทั้งคู่ มันก็ต้องจบแบบนี้ ดีกว่ายื้อไปเรื่อยๆ อนาคตค่อยว่ากันอีกที ซึ่งที่ผ่านมาเธอไม่เคยได้เปิดใจให้กับผมเลย ความสัมพัณธ์ในนิยาม คือ ผมต้องให้และซัพพอตเธอก่อน มันจะทำให้เกิดความสบายใจ และเปิดใจเข้าหากันได้ คือในความนิยาม คือ ผมต้องมีเงินซัพพอตเธอ ถึงจะไปกันต่อได้ มาถึงตรงนี้ ความรู้สึกของผมคือ สับสน เสียใจ ผิดหวัง และไม่รู้ควรทำอย่างไรต่อไปแล้ว เธอไม่ได้แคร์ว่า จะเป็นเพื่อนกันต่อ หรือ หายไปเลยก็ได้ แล้วแต่ความสบายใจของผมเอง ไม่มีคำตอบว่าต้องการแบบไหนเป็นหลัก ผมควรทำอย่างไรต่อจากนี้ดีครับ🙏