คือว่า ฉันอายุ 14ปี เป็นคนพูดกับคนอื่นไม่เก่งเเต่เวลาอยู่กับครอบครัวเราจะเป็นคนที่ตลกมาก คือเคยมีเเฟนคนนึงคะ ปล.เคยมีเเฟนเเค่คนเดียว เขาอายุมากกว่าเราสองคนเจอกันในเกม ด้วยความที่เเม่ไม่ให้คบอ่ะค่ะเราจึงเเอบคบกับเขา(รู้สึกผิดมาก) คงเป็นเพราะว่าเราเป็นคนที่มีโลกส่วนตัวสูงด้วยเเละก็คุยไม่เก่งด้วย พอเราเจอคนพูดดีด้วยทำดีด้วย(เพศตรงข้าม)เราก็จะรู้สึกดีไปโดยปริยาย เราขอไม่เล่ารายละเอียดเกี่ยวกับเเฟนเราเยอะนะ จนสุดท้ายเราก็เลิกกันเพราะเราคิดว่าเราไม่อยากโกหกเเม่เเละถ้ามันจะใช่ตอนโตเราอาจจะเจอกันเราเลยเลือกที่จะเลิกและตัดการติดต่อทุกทาง และเริ่มต้นใหม่เเต่ติดตรงที่ว่าทุกครั้งที่เราเล่นเกมเเล้วไปเจอคนที่อายุมากกว่า อายุประมาณ16-29ปี เเล้วถ้าเขาเป็นคนที่พูดจาดีเราก็จะรู้สึกดี เราไม่เเน่ใจว่าเพราะตอนเรามีเเฟนเราหมกตัวอยู่เเต่ในห้องคุยกับเขา3-9ชั่วโมงรึเปล่า จากที่ปกติเราเป็นคนขี้เหงาอยู่เเล้วมันก็ทำให้เรารู้สึกเหงาขึ้นไปอีกเหงาจนร้องไห้เเทบจะทุกวัน รู้สึกหน่วงที่อกกลืนน้ำลายลำบากในบางทีที่รู้สึกเเย่ เเต่ไม่เคยคิดที่จะฆ่าตัวตายนะคะเพราะเราคิดว่าชีวิตเรามีค่ามาก เเต่ปัญหาคือที่เราบอกไปอ่ะค่ะว่าเวลาเราเล่นเกมมักไปรู้สึกดีกับคนนู้นคนนี้ในเกมเเล้วส่วนมากเขามีแฟนอยู่เเล้วเราก็จะรู้สึกแย่จนร้องไห้ออกมาเป็นเเบบนี้บ่อยมาก เราก็ไม่รู้จะอธิบายยังไงเรารู้สึกเหมือนว่าเราเป็นโรคซึมเศร้า รึเปล่า? เเล้วเรายิ่งเป็นคนที่ชอบคุยกับคนที่อายุมากกว่าอยู่เเล้วด้วยเพราะวว่าเวลาคุยกับผู้ใหญ่เขาจะชอบถามนู่นถามนี่ เเบบเช่น เป็นไงบ้าง เนี่ยวันนี้เราเป็นอย่างนู้นอย่างนี้ เราเลยเข้ากับคนอายุมากกว่าได้ง่าย มันเลยทำให้เราไม่มีเพื่อนที่โรงเรียนที่สนิท มันทำให้เราเหงาเราไม่รู้จะทำยังไง มันเหงาจนเราหาทางออกไม่ได้ อยากมีคนคอยถามไถ่นู่นนี่ตลอดเวลา เราจะเป็นโรคอะไรรึเปล่านะ เรารู้สึกใช้ชีวิตไม่มีความสุขเลย