เราอยกาตายจนิงๆ แม่เราเอาแต่บังคับเราให้เรียนพิเศษ ให้เรียนนู่นเรียนนี่ ยัดให้เราเรียนไปเยอะมาก เราเคยบอกแม่แล้วว่าเราไม่อยากเรียนเยอะ ถ้าแม่ไม่อยากเสียเงินฟรี ไม่ต้องลงให้เรา เขาก็เอาแต่ลงให้เรา แล้วพอเราเรียนได้ไม่ถึงตามที่เขาหวังไว้ เขาก็ด่าเรา หาว่าเราผลาญเงินแม่ เขาไม่เคยสนใจเราว่าเราต้องการไร เขาต้องการให้เราเรียนตามที่เขาหวังอย่างเดียว เราเหนื่อยมาก เรารู้ว่าเขาหวังดี แต่บางทีมันเกินไป เขาไม่เคยถามความเห็นอะไรเราเลย มันเหนื่อย วันนี้ทะเลาะกันหนักมาก เรานั่งร้องไห้เพราะเขาเอาแต่ด่าเรา เขาก็บอกร้องไห้ไปก็ไม่มีประโยชน์ เขาไม่สนใจ แล้วล่าสุดที่เราเคยขอเขาอยากไปเรียนต่างประเทศ ที่เราเคยพูดกับเขาไว้หลายรอบ เขาก็สั่งเด็ดขาดว่าจะไม่ให้เราไป เพราะเราไม่เรียนตามที่เขาต้องการ ทั้งที่นี่คือสิ่งที่เราฝันมานาน วางแผนมานานว่าอยากไป สรุปแล้วเราเป็นคนเรียน หรือเขาเป็นคนเรียนกันแน่ ทำไมเขาไม่เคยฟังอะไรเราเลย ตอนนี้น้หมือนทุกอย่างแตกสลาเหมด มันบอกไม่ถูก เพราถเรื่องไปเรียนต่างผระเทศเราคุยกับไว้หลายรอบมาก และเรามุ่งมั่นมากว่าอยากไป ถ้าเกี่ยวกับเรื่องเงินเราก็จะยอม แต่นี่เขาไม่ให้ไปเพียงเพราะเราไม่เรียนตามที่เขาสั่ง ทั้งที่มันควรเป็นสิ่งที่เราควรเลือกเอง มัน้หนื่อย เหนื่อยแบบอยากตายให้ทุกอย่างจบ เราไม่อยากมานั่งทำอะไรตามที่เขาสั่งตามที่เขาต้องการ มานั่งฟังเขาด่าเราสารพัดในสิ่งที่เราควรเป็นคนตัดสินใจเอง เราอยากเรียนในแบบที่เราอยากเรียน เขาด่าเราเหมือนเราเป็นคนโง่ เกรดคะแนนแย่ ทั้งที่คะแนนเราไม่ได้แย่ อยู่ในระดับกลางๆไม่เคยตก บางทีก็อยากหนีออกจากบ้านจริงๆ ไปอยู่ไหน หรือตายซักที่นึง ไม่ต้องให้ใครมาเจออีกเลบ มันเหนืยมาก ไม่ไหวแล้ว เราควรทำยังไง เราควรนั่งฟังเขาด่าต่อไปเรื่อยๆแบบนี้หรอ แล้วเรื่องที่เราอยากเรียน เมื่อไหร่เราจะได้เริ่ม ถ้าเราต้องเอาแต่เรียนตามที่เขาสั่ง เราควรทำยังไงคะ เราไม่สามารถคุยอะไรกับเขาได้ เพราะเขาไม่ฟัง เขาเอาแต่จะด่าเราทุกประโยค ทุกอย่างเป็นความผิดของเราหมด
เหนื่อย แม่เอาแต่บังคับเรื่องเรียน เราไม่มีสิทธิ์ได้เรียนอะไรที่เราอยากเรียนเลย