สวัสดีค่ะ เรื่องที่เล่าจะเล่าค่อนข้างที่จะทุกข์ใจมากค่ะ หาทางออกไม่ได้ว่าควรทำอย่างไรต่อไปนี้
เข้าเรื่องเลยนะคะ เรื่องมีอยู่ว่าพ่อแม่ยังมองว่าเราเด็กอยู่เสมอเลยค่ะเราจะทำอะไรจะพูดอะไรท่านจะมองว่าเราไม่โตห้ามทุกอย่าง เราก็ฟังบ้างไม่ฟังบ้างค่ะเพราะวัยรุ่นอยากทำในสิ่งที่ตัวเองต้องการ แต่ว่าเรารู้สึกทนไม่ไหวกับการกระทำของพ่อเเละแม่ค่ะ ต้องเกริ่นก่อนว่าที่เราเป็นเด็กเก็บกดเพราะว่า ตั้งเเต่เด็กตั้งเเต่จำความได้พ่อเราท่านมีบ้านเล็กตลอดค่ะ เปลี่ยนไปเปลี่ยนมาพาเราเเละน้องไปอยู่กับบุคคลนั้นบ่อยๆ ทิ้งแม่บ่อยๆ จนเราเองก็จำมาว่ามันเป็นเรื่องปกติจนเริ่มโตขึ้นมากๆรู้เรื่องว่ามันไม่ถูกต้องก็ต่อต้านเรื่องนี้มาตลอดค่ะจนปัจจุบัน พ่อเราเขามีลูกใหม่ค่ะกับผญที่อายุห่างจากเรา2ปี และยังคงอยู่กับแม่เราค่ะไม่ได้หย่ากันแม่เองก็อดทนมากค่ะไม่รู้เพราะอะไร ทั้งๆที่เราบอกไปแล้วว่าเราโตเเล้วอยู่คนเดียวได้อยากฟ้องหย่าอะไรได้หมดเลยอยู่ข้างแม่เอง แค่แม่เลือกพ่อค่ะเชื่อคำโกหกทั้งหมดนั่นแล้วอยู่ด้วยกันต่อ ตอนเรื่องเกิดใหม่ๆเราเป็นคนบอกแม่จนพ่อเราด่าเราค่ะว่าทำครอบครัวพัง เราไม่คุยกับพ่อเป็นเดือนแต่ทุกคนในครอบครัวทำเหมือนเป็นเรื่องปกติโดยเฉพาะย่าเราค่ะ ท่านมาต่อว่าเราว่าไม่ควรที่จะไม่คุยกับพ่อตัวเอง กลายเป็นว่าเราผิด หลังจากนั้นเราเลยเงียบไม่พูดเรื่องนี้อีก พ่อชอบขู่เราว่าถ้ามีแฟน เอาตายเเน่ ทำให้เราไม่กล้าบอกว่าตัวเองมีแฟนด้วยค่ะ ได้แต่เก็บรอเวลาที่ตัวเองทำงานเต็มตัวเเล้วค่อยบอก มาถึงตอนเราจะเข้ามหาลัยแม่ไม่อยากให้เราเข้าเรียนต่อค่ะ อยากให้เราทำงานหาเงินส่งน้องเรียนซื้อบ้านให้เขาอยู่ เขาเห็นลูกพี่ลูกน้องเราเขาส่งเงินให้พ่อแม่ใช้เยอะเลยอยากให้เราเป็นแบบนั้น เราก็ตามใจเขาค่ะตอนแรก แต่ทบทวนดีๆอยากเรียนมากกว่าก็เลยทะเลาะกับแม่ แม่พูดมาประมาณว่าอยากเรียนก็หาเงินเอง ไม่ส่งเรียน ตอนนั้นเสียใจมากค่ะทำไมเขาไม่ซัพพอร์ตเราเลย เเต่เราก็ไม่ฟังค่ะกู้เรียนเองจนสอบได้เกรดดี ส่งให้แม่ดูแม่ไม่ชมเลยค่ะตั้งเเต่เด็กจนโตสอบได้ทึ่1แม่ไม่เคยชมเลยค่ะ ไม่มีรางวัลอะไรให้เลยเราก็เก็บมาจนถึงทุกวันนี้ ปัจจุบันเราก็ขอบ้างนะคะ ไอแพดใช้ในการเรียนท่านก็ไม่ซื้อให้ค่ะ ไม่พูดใดๆเลยเงียบอย่างเดียว จนเราเริ่มอยากใช้ชีวิตคนเดียวดูบ้าง อยากลองไปไหนมาไหนบ้าง เลยไปอยู่คอนโดกับเพื่อนบ่อยๆค่ะ แม่ก็บ่นให้ทุกคนในบ้านฟังนะคะเเล้วทุกคนก็มาบอกเราอีกที ด้วยความเราดื้ออยู่เเล้วเลยไม่ฟังค่ะ ทุกวันนี้หาเงินใช้เองค่ะ ไม่ค่อยขอที่บ้านเพราะรู้ว่าขอก็ไม่ได้ แต่การที่เราเป็นแบบนี้ท่านยังคิดว่าเราไม่โตอีกหรอคะ เราเก็บทุกเรื่องมาตลอดจนคิดว่าพูดให้เขาฟังในสักวันแต่กลัวเขารับไม่ได้ในสิ่งที่เราพูดเเละเจอมาตั้งเเต่เด็กเลยเลือกที่จะไม่พูดออกไป
คำถามคือ จะทำยังไงให้ท่านรู้ว่าเราโตเเล้ว ไปไหนมาไหนคนเดียวได้ 
เเล้วเราควรพูดในสิ่งที่เก็บไว้ทั้งหมดออกไปไหมคะ
ปล แท็กผิดห้องขออภัยด้วยค่ะ