สวัสดีค่ะ ตามหัวข้อเลยค่ะ
เมื่อต้นเดือนพฤศจิกายน เราได้ไปตรวจสุขภาพกัน สรุปว่าผลตรวจสุขภาพของแฟนคือผิดปกติหมดเลยค่ะ คุณหมอระบุว่าเป็นเบาหวาน และไขมันพอกตับ และมีความดันสูง คุณหมอให้ยามากินพร้อมบอกให้ควบคุมน้ำหนัก และให้พากันออกกำลังกาย เราก็อ้วนนะคะ แต่เราอ้วนแบบหมูแข็งแรงค่ะ ทุกอย่างเราปกติหมด แต่เรากลับมาเครียดเรื่องแฟน เพราะอยากให้เค้าหาย ทุกคนในบ้านก็ให้กำลังใจนะคะ แม่เราก็ดูแลเรื่องอาหารการกินให้ แม่เราดูแลคนป่วยบ่อยค่ะ เลยถนัดเรื่องการจัดการด้านอาหาร เราเองก็ช่วยแฟนคุมอาหารเวลาทีอยู่นอกบ้าน เเละเป็นธุระพาไปหาหมอเท่าที่สามารถทำได้

แล้ววันนี้บ้านเราก็เลยพากันไปเดินๆวิ่งๆ ที่สวนสาธารณะตอนตี5 ในวันเสาร์-อาทิตย์ เหมือนชวนกันไปออกกำลังกาย คะยั้นคะยอให้แฟนเราไปด้วย นางก็ไม่ไปบอกไม่อยากตื่นเช้า ขี้เกียจตื่น และแฟนมียาเช้าต้องกินก็ไม่ตื่นมากินยา จะ 8 โมงอยู่แล้วต้องโทรปลุกให้ลุกมากิน แล้วต้องเรียกลงมากินข้าวอีก

กลางวันเราเลยตกลงกันว่าสัก4โมงเย็นไปวิ่งลู่นะ ในบ้านก็มี นางก็โอเค พอถึงเวลาก็ผลัดเวลาไปเรื่อยไป จนกินข้าวเย็น เราก็บ่นๆเหมือนมีลูกเลย นางบอกหลังกินข้าวนะ สัก1ชม.เดี๋ยวออก เราก็ตามใจนาง คือแบบย่อนทุกอย่างเพื่อให้นางออกกำลังกายอ่ะ เราไปอาบน้ำออกมา ถามเเม่ว่าแฟนไปไหนแม่บอก ขึ้นห้องไปแล้ว เราเลยขึ้นห้องตามไป ภาพที่เห็นคือนอนตากแอร์เล่นโทรศัพท์ พอถามทำไมไม่ออกกำลังกาย คือเราเริ่มหงุดหงิดเเล้ว นางบอกพรุ่งนี้นะ เเล้วก็คาดว่าจะเลื่อนแบบนี้ไปเรื่อยๆ

พอมีวิธีไหมคะที่จะทำให้แฟนออกกำลังกายบ้างไหมคะ ทำให้หายขี้เกียจบ้างไหมคะ อยากให้แฟนหายคะ

คือบางทีเราแอบเหนื่อยและเหมือนหมดกำลังใจ เหมือนทุกคนทำเพื่อเค้า ดูแลเค้า แต่ทำไมตัวเค้าเองไม่ทำเพื่อตัวเอง เราเข้าใจนะคะว่าแฟนกันต้องดูแลกันแต่บางครั้งเหมือนเราดูแลลูก เพราะถ้านางเป็นอะไรมาก็เราที่ต้องดูเเลอยู่ดี เราแค่อยากให้นางคิดได้และรักตัวเองมากกว่านี้ค่ะ  😭😭