ถ้าต่อไปเราเข้าสู่โลกเสมือนกันเหมือนที่เราขาดมือถือไม่ได้
มนุษย์จะต้องสวมแว่น สวมหน้ากากตลอดเวลา
กายเนื้อของมนุษย์อาจจะไม่จำเป็น บางคนอาจจะถึงขั้นรำคาญที่ต้องออกมาจากโลกเสมือนเพื่อมากิน นอน ขับถ่าย
อาจจะนำไปสู่แนวคิดการอัพโหลดสมองไปไว้บนเมฆ แล้วก็ทิ้งร่างกายไปเผา
ไม่ก็ขายอวัยวะ หาตังค์ไปจ่ายค่าเช่าเมฆไว้เก็บพื้นที่สมองแบบตลอดกาล

ส่วนตัวคิดว่า มันคือทางออกที่จะสามารถลดความเหลื่อมล้ำได้อย่างถาวร
เพราะเมื่อเราไม่ต้องมีค่ากิน ค่าเช่าที่อยู่อาศัย ค่ารักษาพยาบาล (แต่อาจจะยังต้องเหลือจ่ายค่าเช่าเมฆไว้เก็บข้อมูลสมองอยู่)
มนุษย์ก็แทบจะไม่ต้องหารายได้อะไรอีก นอกจากความอยากได้อยากมี อันนั้นก็ว่ากันไป
แต่สุดท้ายก็อาจจะอดใจห้ามความอยากไม่ไหว ไปกู้เงินในโลกเสมืองต่อก็ได้ คราวนี้หนีไงก็หนีไม่ได้ละ
ความอยากในโลกเสมืองคงแรงพอๆ หรือมากกว่าโลกจริงๆก็ได้ เช่น ต้องซื้อ skin ต้องจ่ายค่าเข้าไปดูคอน.
การจะเข้าไปในสถานที่ต่างๆอาจจะกลายเป็นเงินเป็นทอง ไม่ซิ เป็นคริปโต ไปซะหมดก็ได้

แต่พอถึงจุดนึง ถ้าเราอยู่ไม่ต่างกับเป็นอมตะ อยู่กับระดับเป็นล้านปี เราจะเบื่อการมีชีวิตหรือไม่
อย่างถ้าใครดูเรื่อง The Good Place (สปอยนะฮะ อย่าอ่านถ้ายังไม่ได้ดู)
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
การอยู่ไปเรื่อยๆแบบอมตะอย่างมีความสุขมากๆ จนเวลาผ่านไปไกลมากๆจนนับไม่ถูก วันนึงมันจะถึงจุดอิ่มตัว
กลายเป็นว่า เราก็เลือกที่จะหายไปอย่างมีความสุขเช่นกัน
ไม่นับถึงเรื่องการสูญพันธุ์ของมนุษย์อีก ถ้าไม่มีร่างกายจะผลิตลูกได้อย่างไร
หรือจะโคลนมนุษย์ขึ้นมา ที่ได้ข่าวมา คือ ตอนนี้เราเหมือนจะมีเทคโนโลยีตัดแต่งสเปกลูกได้แล้วมั้ง
(วันก่อนอ่านเจอ แบบลูกเกิดมาจะฉลาด หล่อ สวย แข็งแรงอะไรแบบนั้น แต่ยังมีคชจ.สูง ระดับบนเท่านั้นถึงจะจ่ายไหว)