พอดีเราค่อนข้างsensitive กับเรื่องพ่อตัวเองมากๆ รู้สึกมาตั้งแต่เด็กเลยว่า พอเขามีน้อง เขาไม่สร้างปฏิสัมพันธ์พ่อ ลูกกับเรา ไม่สนเราแม้แต่เรื่องเรียน เรื่องส่วนตัว ไม่เป็นห่วง อะไรเลย มีแค่แม่ที่คอยสอน คอยเป็นห่วงเรา จะไปเที่ยวที่ไหนเมื่อไหร่ ก็ไม่เคยไถ่ถาม เราเองก็เคยเป็นฝ่ายสร้างสัมพันธภาพกับเขาพอตอนมัธยม แต่เขาก็เหมือนจะเลี่ยงๆไม่อยากคุยกับเรา ต่างกับน้องมากๆค่ะ น้องจะติดพ่อเลย แต่เขาก็ให้กิน จ่ายค่าเทอมให้ แต่พวกของดีๆ เครื่องใช้ ต่างๆ การเรียน เสื้อผ้า เขาก็ซื้อคุณภาพตํ่าๆมาให้เรา รองเท้าเรายังต้องเก็บตังซื้อเองเลย แต่น้องได้ของใช้เป็นแบรนด์ดังๆ
เรารู้สึกว่าโตขึ้นมาเราไม่อยากเลี้ยงดูเขายามแก่ เราอยากเลี้ยงดูแค่แม่ค่ะ มันจะผิดมากไหม เพราะตอนที่เราอยู่กับพ่อเราทุกข์มากๆ
เราก็ไม่อยากเปิดใจให้ใครอีกเพราะเรากลัวจะเจ็บเหมือนที่พ่อทำกับเรา 😢 รู้สึกแย่นะคะ ที่ปิดกั้นตัวเอง แต่ก็กลัว ไม่รู้จะทำยังไงถึงจะลบสิ่งแย่ๆที่เกิดกับตัวเองได้ อยากเริ่มต้นใหม่ค่ะ
อยากจะเปลี่ยนนิสัยตัวเอง
เรารู้สึกว่าโตขึ้นมาเราไม่อยากเลี้ยงดูเขายามแก่ เราอยากเลี้ยงดูแค่แม่ค่ะ มันจะผิดมากไหม เพราะตอนที่เราอยู่กับพ่อเราทุกข์มากๆ
เราก็ไม่อยากเปิดใจให้ใครอีกเพราะเรากลัวจะเจ็บเหมือนที่พ่อทำกับเรา 😢 รู้สึกแย่นะคะ ที่ปิดกั้นตัวเอง แต่ก็กลัว ไม่รู้จะทำยังไงถึงจะลบสิ่งแย่ๆที่เกิดกับตัวเองได้ อยากเริ่มต้นใหม่ค่ะ