นี่คือการเขียนกระทู้ครั้งแรกของเรา
เรากับสามีอยู่ด้วยกันมา 20ปีมีลูกด้วยกัน 2คน
แต่ช่วงหลังต้องแยกกันอยู่คนละจังหวัดเพราะเขาต้องทำงานและเราต้องเลี้ยงลูกอยู่บ้านที่ต่างจังหวัดเราเคยบอกให้เขากลับมาอยู่ที่บ้านด้วยกันแต่อีกใจนึงก็กลัวเค้าปรับตัวไม่ได้เพราะเค้าเป็นคนค่อนข้างปรับตัวยาก สามีเป็นคนที่อยู่ตัวคนเดียวมาตลอดไม่ชอบความวุ่นวายกินยากอยู่ยากปกติอยู่ด้วยกันมาตลอด 10 กว่าปีอยู่กันแค่เรากับสามีแล้วลูกๆไม่ได้อยู่กับพ่อแม่เราแต่พอเราเจอมรสุมชีวิตหลายๆอย่างทำให้เราต้องย้ายกลับมาอยู่บ้านพ่อแม่ที่ต่างจังหวัดพร้อมกับลูกๆซึ่งเป็นครอบครัวใหญ่อยู่กันหลายคนส่วนแฟนไม่ได้มาด้วยแต่เราห่างกันมานานจะเข้า 3 -4 ปีแล้วซึ่งเค้าจะส่งเสียค่าใช้จ่ายให้ตลอดแต่เราไม่มีความสุขเลยถึงจะมีเงินใช้ไม่ขาดแต่เราก็อยากจะเจอหน้ากันทุกวันและมีครั้งนึงเราเคยจับได้ว่าเค้าแอบคุยกัย ผญ. อื่นซึ่งเป็นเด็กที่ทำงานเดียวกันในเชิงคบกันอยู่ลูกเอาโทรศัพท์เครื่องเก่าเค้ามาใช้แล้วเราบังเอิญไปเห็นข้อความในแชตเค้าเพราะเค้าไม่ได้ออกเฟสไว้(ดีที่ไม่ใช่ลูกเห็น)
เค้าทำตัวปกติทุกอย่างโทรหาเรากับลูกทุกวันส่งเงินให้ใช้ปกติทุกเดือนแต่เราสับสนไม่รู้จะทำยังไงดีที่ผ่านมาเค้าเป็นสามีที่ดีมากๆในตอนที่เราอยู่ด้วยกันเค้าจะช่วยเราทุกอย่างทำงานบ้านขายของและจ่ายตลาดทำทุกอย่างเองหมดแต่เค้ามาเริ่มเป็นแบบนี้ตอนช่วงเราห่างกันบางครั้งเราก็คิดนะว่าเค้าคงเหงาแหละเลยหาคนคุยแต่เราก็ไม่ชอบและรับไม่ได้อยู่ดีเรามีงานทำนะที่บ้านแต่เงินเดือนอาจไม่เยอะเท่าเค้าและเราคิดว่าเราสามารถเลี้ยงลูกได้และเรารักเค้านะอยากให้เค้ากลับมาอยู่ด้วยกันแต่อีกใจก็ไม่อยากฝืนใจเค้าอยากปล่อยเค้าไปตามทางของเค้าแต่ก็สงสารลูกไม่อยากให้เค้ารู้และผิดหวังในตัวของพ่อเค้าแต่ถ้าเรายังไม่หย่าเราก็ไม่ชอบให้มีมือที่สามเพราะเรากลัวถ้าปล่อยนานไปจะกลายเป็นความผูกพันธ์กับผ่ายโน้นเคยถามเค้าเล่นๆว่าอยากเลิกกับเรามั้ยเหนื่อยมั้ยที่ต้องมารับภาระแบบนี้เค้าบอกไม่เหนื่อยเค้ารักเรากับลูกเค้ายินดีแต่เรารู้อะไรมากกว่าที่เค้าคิดไงเราเลยรู้สึกเจ็บข้างในเพราะเราก็รักเค้ามากเพราะเราอยู่กันมานานและผูกพันผ่านเรื่องราวทั้งดีและร้ายมาด้วยกันเยอะและไม่สบายใจเอามากๆตอนนี้
เคยมั้ยที่คิดอยากเลิกกับสามีทั้งที่ยังรักกัน
เรากับสามีอยู่ด้วยกันมา 20ปีมีลูกด้วยกัน 2คน
แต่ช่วงหลังต้องแยกกันอยู่คนละจังหวัดเพราะเขาต้องทำงานและเราต้องเลี้ยงลูกอยู่บ้านที่ต่างจังหวัดเราเคยบอกให้เขากลับมาอยู่ที่บ้านด้วยกันแต่อีกใจนึงก็กลัวเค้าปรับตัวไม่ได้เพราะเค้าเป็นคนค่อนข้างปรับตัวยาก สามีเป็นคนที่อยู่ตัวคนเดียวมาตลอดไม่ชอบความวุ่นวายกินยากอยู่ยากปกติอยู่ด้วยกันมาตลอด 10 กว่าปีอยู่กันแค่เรากับสามีแล้วลูกๆไม่ได้อยู่กับพ่อแม่เราแต่พอเราเจอมรสุมชีวิตหลายๆอย่างทำให้เราต้องย้ายกลับมาอยู่บ้านพ่อแม่ที่ต่างจังหวัดพร้อมกับลูกๆซึ่งเป็นครอบครัวใหญ่อยู่กันหลายคนส่วนแฟนไม่ได้มาด้วยแต่เราห่างกันมานานจะเข้า 3 -4 ปีแล้วซึ่งเค้าจะส่งเสียค่าใช้จ่ายให้ตลอดแต่เราไม่มีความสุขเลยถึงจะมีเงินใช้ไม่ขาดแต่เราก็อยากจะเจอหน้ากันทุกวันและมีครั้งนึงเราเคยจับได้ว่าเค้าแอบคุยกัย ผญ. อื่นซึ่งเป็นเด็กที่ทำงานเดียวกันในเชิงคบกันอยู่ลูกเอาโทรศัพท์เครื่องเก่าเค้ามาใช้แล้วเราบังเอิญไปเห็นข้อความในแชตเค้าเพราะเค้าไม่ได้ออกเฟสไว้(ดีที่ไม่ใช่ลูกเห็น)
เค้าทำตัวปกติทุกอย่างโทรหาเรากับลูกทุกวันส่งเงินให้ใช้ปกติทุกเดือนแต่เราสับสนไม่รู้จะทำยังไงดีที่ผ่านมาเค้าเป็นสามีที่ดีมากๆในตอนที่เราอยู่ด้วยกันเค้าจะช่วยเราทุกอย่างทำงานบ้านขายของและจ่ายตลาดทำทุกอย่างเองหมดแต่เค้ามาเริ่มเป็นแบบนี้ตอนช่วงเราห่างกันบางครั้งเราก็คิดนะว่าเค้าคงเหงาแหละเลยหาคนคุยแต่เราก็ไม่ชอบและรับไม่ได้อยู่ดีเรามีงานทำนะที่บ้านแต่เงินเดือนอาจไม่เยอะเท่าเค้าและเราคิดว่าเราสามารถเลี้ยงลูกได้และเรารักเค้านะอยากให้เค้ากลับมาอยู่ด้วยกันแต่อีกใจก็ไม่อยากฝืนใจเค้าอยากปล่อยเค้าไปตามทางของเค้าแต่ก็สงสารลูกไม่อยากให้เค้ารู้และผิดหวังในตัวของพ่อเค้าแต่ถ้าเรายังไม่หย่าเราก็ไม่ชอบให้มีมือที่สามเพราะเรากลัวถ้าปล่อยนานไปจะกลายเป็นความผูกพันธ์กับผ่ายโน้นเคยถามเค้าเล่นๆว่าอยากเลิกกับเรามั้ยเหนื่อยมั้ยที่ต้องมารับภาระแบบนี้เค้าบอกไม่เหนื่อยเค้ารักเรากับลูกเค้ายินดีแต่เรารู้อะไรมากกว่าที่เค้าคิดไงเราเลยรู้สึกเจ็บข้างในเพราะเราก็รักเค้ามากเพราะเราอยู่กันมานานและผูกพันผ่านเรื่องราวทั้งดีและร้ายมาด้วยกันเยอะและไม่สบายใจเอามากๆตอนนี้