เรามีปัญหาทางบ้านคือ พ่อแม่แยกทางกัน และปัจจุบันก็เรียนอยู่ (หาเลี้ยงตัวเอง+กู้เงินเรียน) ได้เงินจากพ่อเดือนละ 3,000 แบ่งกับน้อง 1,000 ส่วนแม่ไม่ให้เลย เมื่อก่อนตอนอยู่ม.ต้นก็พอให้บ้าง เรารู้สึกว่าทั้ง2คนไม่ได้ให้ความสำคัญกับลูกเท่าที่ควร ต่างคนต่างมีคนใหม่ แม่ก็ดีทุกอย่างนะ ปรึกษาได้ทุกเรื่อง ติดอย่างเดียว ไม่ส่งเสียเลี้ยงดู แถมขอเงินด้วย เราเองหาเงินเลี้ยงตัวเองลำพังก็เหนื่อยมากๆ แล้วมันเกิดความคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดว่าเรามีรายได้เราจะให้พ่อแค่ 3,000 เหมือนที่พ่อให้บ้าง และให้แม่บ้าง ไม่ให้บ้าง แบบนี้มันผิดมั้ย ? เราแค่อยากให้เขารู้สึกว่าเวลาลำบากแล้วไม่มีใครช่วยจะรู้สึกยังไง คือพ่อแม่เราเขามีงานทำนะคะ พอมีเงิน แต่เงินไม่เคยตกมาที่เรากับน้องๆเลย ทั้งๆที่เขาควรจะเลี้ยงลูกที่เขาสร้างมาให้เต็มที่กว่านี้หรือป่าว เขาเห็นแก่ความสุขตัวเองมากกว่าลูกๆอีก เราและน้องๆคือต้องพึ่งคนอื่นที่ไม่ใช่พ่อแม่ตัวเอง มันใช่หรอ อันหลังนี่เริ่มอยากระบายแล้วค่ะ เราคิดแบบนี้ผิดมากมั้ยคะ บางทีก็รู้สึกเป็นลูกอักตัญญู แต่มันจะมีความคิดแบบนี้ตอนเหนื่อยๆ  😂