พอดีขอแนะนำตัวก่อนนะครับ ผมเป็นชายอายุ35 ปี ตอนนี้ทำสวนของตัวเองอยู่ ก่อนหน้านี้เคยทำงานในบริษัทมาก่อนหลายแห่ง ในตำแหน่งทั้งเจ้าหน้าที่จนถึงผู้จัดการ ทำงานที่ค่อนข้างจะรับแรงกดดันมามาก ในตอนเด็กครอบครัวไม่ค่อยอบอุ่นเท่าไรครับ ตอนเรียนก็เกเรต้องย้ายที่เรียนอยู่บ่อยๆ เมื่อก่อนเป็นคนติดเพื่อนมากครับ ถึงไหนถึงกัน แม้แต่ตอนทำงานก็เป็นคนติดเพื่อนติดสังคมมาก ออกงานหรือสังสรรค์บ่อย ในกลุ่มเพื่อนทั้งตอนเรียนแล้วก็ที่ทำงาน ผมนี่เป็นตัวเฮฮาเลยครับ มีผมที่ไหนบันเทิงตลอด แต่เวลาทำงานค่อนข้างจะจริงจังกับซีเรียสมาก จนอายุเข้าเลข3 ผมรู้สึกว่าตัวเองค่อนข้างจะเป็นคนเครียดมากขึ้น จนเพื่อนๆหลายคนทักว่าผมอยู่แปลกๆไป อารมณ์ค่อนข้างแปรปรวนมาก(ลืมบอกไป....ผมมีโรคประจำตัวไทรอยด์ แต่รักษาจนดีขึ้นละครับ) เมื่อก่อนเคยโดนเพื่อนล้อ เพื่อนแกล้งโดยไม่โกรธเพื่อนเลยครับ แต่มาพักหลัง ผมกลายเป็นคนหงุดหงิดมากเวลาเพื่อนเล่นด้วย เริ่มเป็นคนเก็บตัว ติดบ้าน ไม่ค่อยออกไปไหน เคยมีอาการของโรคซึมเศร้าด้วยครับ เคยต้องไปหาหมอเพราะเป็นโรคแพนิค มีอาการมองโรคในแง่ร้ายมากขึ้น ไม่ค่อยไว้ใจใครหรือเชื่อใจใคร หลังจากออกจากบริษัทมาก็ไปเที่ยวผ่อนอยู่พักนึง จนไม่อยากกลับไปบ้านหรือทำงาน จนสุดท้ายตัดสินใจมาทำสวน อ่อ...ลืมบอกไป 2-3 ปีมานี้ ตัวเองเข้าสู่ธรรมะมากขึ้นครับ จากที่ไม่เคยเชื่อในศาสนาเลย กลายเป็นคนชอบทำบุญชอบเข้าวัด วันๆอยู่แต่ในสวน ไม่ค่อยสุงสิงใคร แต่จะไม่พอใจหรือหงุดหงิดเวลาใครมายุ่งด้วย เริ่มกลายเป็นคนไม่ชอบเข้าสังคม (แต่ก็ไม่มีอาการซึมเศร้านะครับ) เบื่อเวลาต้องนั่งในวงที่คนเยอะๆ ถ้าถามว่าเหงามั้ย ก็เป็นบางเวลา จนบางทีอยากจะมีแฟน จะได้มีคนมาคุยด้วยอยู่เป็นเพื่อนด้วย ทุกวันนี้ก็จะคุยกับสัตว์เลี้ยงตัวเองครับ จะได้มีเพื่อน บางทีปลูกต้นไม้ไปก็คุยกับตัวเองไป อ่อ...ลืมบอกไป ผมไม่เคยมีแฟนนะครับ ทั้งที่มีคนเข้ามาตั้งแต่ตอนเรียนกับเพื่อนแนะนำให้ แค่ก็ไม่เคยมีแฟนเหมือนคนอื่นเค้า ค่อนข้างจะขี้อายในเรื่องนี้  แต่ก็เคยเจ็บหนักกับเรื่องความรักเหมือนกัน ในตอนนี้บางที ก็รู้สึกว่าเวลารอบตัวมันช้าลง อยากจะสนุกเหมือนคนอื่น แต่กลับสนุกไม่ออก หัวเราะไม่ออก เหมือนไม่มีอารมณ์ร่วมกับคนอื่น เวลาคนอื่นระบายอะไรให้ฟัง ก็กลับไม่มีอารมณ์ร่วมเหมือนกัน เหมือนจิตใจมันตายด้านมั้งครับ ชอบที่จะอยู่คนเดียวมากขึ้นแต่ก็ไม่มีอาการซึมเศร้า พอที่จะหาสาเหตุอาการแบบนี้ได้มั้ยครับ