อาการที่เล่ามา ทางธรรมเรียกว่าจิตสังขารซึ่งมันมีหน้าที่ปรุงแต่ง
มันสารพัดที่จะคิดปรุงจนทำให้เจ้าของเสียสูญได้
ทางธรรมไม่ให้ค่ากับจิตปรุงแต่งนี้ มันคิดปรุงได้สารพัด

แต่ถ้าเราไม่ให้ค่า มันก็เปรียบเหมือนคนข้างบ้านที่มาพูดยุยงให้เราเป็นบ้าทุกข์ทรมานใจ
หากเราไม่ใส่ใจเสียอย่าง ไม่เชื่อมันด้วยการรู้เท่าทันว่ามันเป็นเพียงความคิดปรุงแต่งของจิตสังขารเท่านั้น มันก็จบ

ความคิดของคนอื่นจะมองเราอย่างไรเราก็ไม่ควรเก็บมาใส่ใจ  ถ้าเราไม่ทำอะไรให้ใครเดือดร้อน ใครจะว่าอย่างไรก็ช่างอย่าใส่ใจ

อ่านธรรมะมาท่านว่า “ เราทำดีไม่ต้องให้ใครดู เพราะคนมันจะดูแต่เวลาที่เราทำไม่ดี “