กำลังจะเข้าสู่ตอนที่ 2 ในคืนนี้
ละครชื่อใหม่ ที่ผลิตมาจากละครดังในอดีตอีกครั้ง

เกมล่าทรชน

อย่างที่ทราบคือบริษัทจะมีงานผลิตไว้เรื่องหนึ่ง
แต่มีการเปลี่ยนแปลงกระทันหันทำให้เกิดเรื่องนี้ขึ้นมา
พร้อมการเปลี่ยนชื่อ ปรับแนวทางให้เหมาะสมกับบริษัท
เอาจริง ๆ ถ้าเขาคิดจะทำเรื่องนี้ตั้งแต่แรก ไม่ต้องเปลี่ยนชื่อก็ยังได้
เพราะเขาทำเรื่องนี้ได้แน่นอน เลยไม่สามารถเลี่ยงการถูกเปรียบเทียบได้
เมื่อถึงเวลาออกอากาศ เพื่อดูว่ามันเป็นแบบไหน
ภาพจำของเรื่องมีค่อนข้างสูงทั้งเรื่องตัวละครและนักแสดง
โดยเฉพาะนักแสดง ที่ในตอนนั้นสร้างความฮือฮา
การเอามาทำอีกครั้งย่อมไม่ฮือฮาเท่าครั้งก่อน
เพราะคนจำเรื่องได้หมดแล้ว การปรับแนวทางจึงเกิดขึ้น
แต่บทโทรทัศน์ครั้งนี้ก็ยังคงเป็นแบบเดิมไม่ได้เปลี่ยนแปลงมากในช่วงต้น

โครงสร้างของตัวละครในเรื่อง ถ้าอธิบายง่าย ๆ 
ครั้งนี้ปรับมาคล้าย ๆ ละคร ร้อยเล่ห์มารยา เพื่อแสดงความชัดเจนในโครงเรื่อง
ที่เป็นการชิงไหวชิงพริบของตัวละคร แต่เนื่องจากภาพจำ
ที่รู้ว่าเป็นการประชันบทบาทของสองนักแสดง ที่ลุ้นกันว่าสุดท้ายจะเป็นอย่างไร
ย่อมเป็นข้อเสียเปรียบในการนำเสนอพอสมควร
แต่มันมีบางอย่างที่พอจะหาช่องไปต่อได้ แม้ต้องเหนื่อยและชนกับอะไรหลาย ๆ อย่าง

โดยส่วนตัวความตั้งใจของผู้เขียนบทที่เป็นคนเขียนบททั้งครั้งก่อนและครั้งนี้
ต้องการสร้างออกมาเป็น ตะวันตัดบูรพา ฉบับผู้หญิง
เรื่องของพี่น้องที่เติบโตในเส้นทางที่ต่างกัน และต้องหักเห ห้ำหั่น
แต่คงไม่ต้องการให้กลายเป็นคมพยาบาทเวอร์ชั่นบู๊ในแบบที่ทางผู้ผลิตเติมเต็ม
แม้อรรถรสจะทำให้คนดูพอใจที่มันเป็นแบบนั้น (จขกท. ดูเลื่อมพรายลายรัก)
ความคาใจที่ไม่สามารถพาเรื่องไปต่อได้ตามผู้ผลิตต้องการ
ก็คงเป็นสิ่งหนึ่งถ้าละครเรื่องนี้สร้างอีกครั้ง คงทำให้สิ่งที่ผู้เขียนบท
ที่จะพา เจนนรีหรือจันทร์ฉาย และ ลลิสาหรือปานเดือน ไปตามทางที่ควรเป็นแต่แรก
แม้ครั้งนี้มันอาจจะต้องปรับให้กลายเป็น เกม ที่ตอนนี้ยังไม่เข้าใจ

หมาก ปริญ  งานลุยไฟของบริษัททุกครั้งขอให้บอก 55+ น้องรักยังเป็นที่ไว้วางใจเสมอกับผู้ผลิต
คราวนี้ไม่เหมือนครั้งก่อน แต่ต้องรับผิดชอบความยากไปอีกแบบ
เขาไม่ใช่ตัวละครตำบลกระสุนตกเหมือนทุกครั้ง แต่ต้องพาตัวละครตัวนี้ให้มีตัวตนให้ได้
เขาไม่ใช่อานนท์คนเลือดร้อน มุ่งหน้าตามจับโจร ที่คนดูไปถวายหญ้าไป
แต่ครั้งนี้คือนนท์  คนที่เคยอยู่ในเกมที่ขอเล่นนอกเกมบ้าง ก็ต้องดูว่าสุดท้ายเป็นอย่างไร
แต้ว ณฐพร / ตูน พิมพ์ปวีณ์  ความกดดันที่มากันคนละทางในฐานะตัวดำเนินเรื่อง
ภาพจำต้นฉบับมันยังชัดเจน แต่พื้นที่ตัวละครสองตัวนี้ยังมีมากพอจะทำให้พวกเธอ
ได้แสดงฝีมือ ว่าพี่น้องคู่นี้จะตัดขาดหรือตัดไม่ขาดเมื่อถึงท้ายที่สุด
ท๊อป จรณ    ตัวละครในฝันฉบับที่แล้ว กับมาดที่แตกต่างจนดูว่าจะร้ายหรือเป็นแค่แกงหม้อใหญ่
และที่สำคัญผู้จัดกระโดดลงมาเล่นเองทั้งสามีและภรรยา มันก็คงไม่มีอะไรมั๊ง ได้แต่คิดไปเรื่อย

ตอนแรกอีกอย่างที่ต้องกุมพระกับเรื่องนี้
คือ ผกก. ที่ผู้จัดลงมาลุยเอง เอกลักษณ์การกำกับเป็นอันรู้ว่า
มันจะหนืดและดราม่าไปทุกสิ่ง แต่เรื่องนี้กลับไม่ได้เป็นแบบนั้น
ก็เป็นเรื่องสบายใจไปได้หนึ่งแต่หนทางยังอีกยาวไกล
ยังมีให้เรื่องนี้ต้องชนอีกมากมาย ทั้งสถานการณ์ละครในช่วงนี้
ภาพจำที่ชัดเจน กำแพงความสามารถของผู้แสดงและผู้ผลิต
ที่เมื่อคิดจะสร้างเรื่องนี้ ต้องพร้อมที่จะชนกับทุกอย่างที่จะเกิดขึ้น