เราผิดหวังกับคำสัญญามามาก มากจนมันทำให้เราไม่กล้าสัญญากลับใครเลย เพราะกลัวผิดหวังเหมือนตนเอง เราเข้าใจคนที่รอให้เราทำตามคำสัญญา ครอบครัวเราคือชอบให้คำสัญญาอะ แบบสอบได้เกรด4ตัวละร้อย เรายังไม่ได้เลย เรารู้ว่าหาเงินมันลำบาก แต่ก็ไม่ควรสัญญามั้ย? อีกเรื่องนึงเราเคยขอแล็ปท็อปไปตั้งแต่ป.4 เพราะเราอยากใช้เทคโนโลยีเป็นบ้าง แต่เราพึ่งมาได้ตอนม.4 ได้เพราะต้องเรียนออนไลน์ เราแทบจะใช้ไม่เป็นเลย ตอนขึ้นม.ต้นใหม่ๆ รายงานก็ต้องยืมแล็ปท็อปเพื่อนทำ เพื่อนต้องแบกมาให้เราทำอีก สงสารเพื่อน ต้องมาเหนื่อยกับเราอีก พอจะซื้อเสื้อผ้าบ้าง ก็แทบไม่ได้ซื้อเลย ปีนึงซื้อไม่ถึง5ชุด เราพยายามเรียนให้ทันคนอื่น แต่เราไม่รู้เรื่องเครื่องมือที่เราต้องใช้เลย เรายังไม่รู้เลยปริ้นงานต้องกดตรงไหน เซฟงานกดตรงไหน ครูสอนนะ แต่เราจำไม่ได้เพราะเราเครื่องมือฝึก เราไม่รู้การใช้งานของแป้นพิมพ์ ทำได้แค่พิมพ์ เราไม่รู้เครื่องมือในแล็ปท็อปว่าตัวไหนใช้ยังไง เราพยายามศึกษา เราพยายามมากเพื่อให้ทันคนอื่น แต่มันก็เหนื่อยมากเช่นกัน