สวัสดีค่ะ

จขกท.มีเรื่องเครียดและกลุ้มใจที่เก็บไว้คนเดียวมาเกือบเดือนแล้ว พยายามคิดบวกและหาวิธีแก้แล้วบรรเทาไปได้บ้างแต่ก็กลับมาเครียดอีก เลยอยากขอคำปรึกษาและแนวคิดจากทุกท่านในนี้หน่อยค่ะ

จขกท. อายุ 26 ปีนะคะ ปัจจุบันทำงานเอกชนในบริษัทค่ะ เงินเดือนค่อนข้างเยอะมากสำหรับคนในช่วงอายุเดียวกัน และอายุน้อยที่สุดในสำหรับแผนกนี้ค่ะ ซึ่งงานที่ทำอยู่ค่อนข้างท้าทายมากและมีความกดดันสูงมาก ปัจจุบันจขกท.ทำงานที่นี่มาได้ 4 เดือนแล้วค่ะ กำลังจะถูกประเมินผลงานในอีกไม่กี่อาทิตย์ ซึ่งประเด็นมันอยู่ตรงนี้ล่ะค่ะ จขกท.ทำงานไปตอนแรกๆราบรื่นดีค่ะ แต่ช่วงหลังๆงานกลับเริ่มมีปัญหาจากปัจจัยอื่นๆ และแผนกอื่นๆ ที่จขกท.ไม่มีอำนาจตัดสินใจและควบคุมได้จนทำให้งานแย่ลง กลัวว่าบริษัทจะไม่ให้ผ่านการประเมินเพราะงานมีปัญหาและผลงานยังไม่ได้ตามที่กำหนดไว้ พยายามตั้งสติและแก้ไขปัญหางานต่างๆ แต่ก็กำลังจะถูกประเมินผลงานเช่นเดียวกัน รู้สึกเครียดมากเลยค่ะ ร้องไห้หลายครั้ง และมีบางครั้งที่รู้สึกอยากหนีปัญหา หนีทุกอย่าง มากสุดเคยมีความคิดคิดฆ่าตัวตายเข้ามาในหัว เพราะทำใจไม่ได้ที่ต้องทำให้ทุกคนที่บ้านผิดหวัง ซึ่งถ้าไม่ผ่านการประเมินจริงๆคงเสียใจมากเพราะที่ผ่านมาเป็นคนทำงานดีและถูกชื่นชมเรื่องการทำงานมาตลอด และอีกอย่างจขกท. ไม่อยากทำให้ที่บ้านรู้สึกผิดหวังในตัวเราเลยค่ะ ที่บ้านดีใจมากที่จขกท.ได้งานนี้และได้เงินเดือนสูง ทำให้ที่บ้านค่อนข้างคาดหวังในตัวเราสูงค่ะ จขกท.ยังไม่เคยคุยหรือปรึกษาเรื่องนี้กับที่บ้านเลย เลยอยากมาปรึกษาและขอคำแนะนำจากทุกคนหน่อยค่ะ มีวิธีรับมือกับความผิดหวัง หรือความรู้สึกแบบนี้ยังไงกันบ้างคะ