สวัสดีค่ะ 
  :ครอบครัวเรามีกันอยู่5คนพี่ชาย2พ่อแม่แล้วก็เราเราเป็นลูกคนเล็ก ตั้งแต่จำความได้ตอนเราเด็กๆพ่อแม่ไม่ค่อยได้อยู่กับเราเพราะไปทำงานต่างประเทศตั้งแต่เราอยู่อนุบาล จนเราป.3-4เขาก็ไปทำงานอีก เราอยู่กับคนอื่นมาตลอด พี่ชายก็ไม่ได้อยู่กับเรา 
       
               จนเราไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นเมื่อไหร่....

   เราเป็นคนที่ไม่ค่อยพูดชอบเก็บตัวไม่ชอบออกไปหาใครปีหนึ่งเราออกบ้านไม่ถึง10ครั้งเลยถ้าไม่ได้ไปเรียน จุดอ่อนของเราคือคำพูดคนเขาพูดอะไรนิดหน่อยๆเราก็จะร้องตลอดไม่ว่าคำพูดนั้นเขาจะพูดด้วยความตั้งใจหรือไม่ก็ตาม เวลาที่คนอื่นใช้เราเราก็จะไปทันทีไม่กล้าขัดเลย เราเกียจตัวเองมากเกียจที่ตัวเองไม่มีความกล้าอะไรเลย 
    ตอนเด็กเราไม่เคยกลัวอะไรเลย เรากล้ามากกล้าไปไหนมาไหนคนเดียวกล้าพูดกล้าทำ แต่ก่อนใครพูดอะไรมาพูดอะไรที่เราไม่พอใจเราจะพูดกับตลอด
   
   เราไม่รู้ว่าจะอธิบายยังไงหมดไม่รู้จะอธิบายยังไงให้ทุกคนเข้าใจ เราแค่อยากมีใครสักคนที่คอยอยู่ข้างๆเรา
         .....เราไมาเคยรู้เลยว่าตัวเองชอบอะไรอะไรคือการเป็นตัวของตัวเองความขี้อายหรอ
ที่เราพิมพ์ทั้งหมดทุกคนอาจจะงงนะเราไม่รู้จะพิมพ์ยังไงให้เข้าใจเราแค่อยากระบาย

ใครพอมีวิธีทำให้เรากับมามั่นใจได้บ้างไหม เหนื่อย