หลังจากที่เราได้ตัดสินใจทำแท้ง มันมีกรอบความคิดที่ว่า "ทำอะไรก็ไม่ขึ้น ทำอะไรไม่ปสค.สำเร็จแน่" มันทำให้เราไปต่อไม่ได้ ทำอย่างไรจะหลุดจากความคิดนี้
.
เราโดนปลูกฝังมาตั้งแต่เล็กเรื่องการทำแท้งมันเป็นบาปหนัก มันจะทำอะไรก็ไม่ขึ้น เพราะงั้นทุกครั้งที่เราเริ่มงาน เริ่มทำอะไรใหม่ มันมักจะมีแวปในใจ "ไม่ปสค. สำเร็จหรอก" เรารู้ว่านี้ก็คือกรรมอย่างหนึ่งที่ ทำให้เราไม่ไปไหน เพราะ คำพูดและสิ่งที่แวปมาเรื่อยๆแบบนี้
.
ส่วนตัวเราเชื่อว่าการทำแท้งมันคือสิทธิของ ผู้หญิง คนหนึ่งที่จะตัดสินใจว่า จะสามารถรักและดูแลคนๆหนึ่งอย่างดีที่สุดและรักอย่างหมดใจได้ไหม  เราไม่อยากให้ลูกรู้ว่า พลาด = ลูก. นั่นคือ เหตุผลหลักที่เราตัดสินใจ ทำแท้ง
.
แต่พอเอา สิทธิ + วัฒนธรรม = ความกังวลขีดสุด
เราควรทำอย่างไรดีเพื่อสลัดความกังวลนี้
.
(ขอความคิดเห็นที่ทำให้ชีวิต ไปต่อนะคะ)