สวัสดีค่ะ เรากำลับคบหาดูใจกับคนๆหนึ่งอยู่ 
อายุเท่ากันค่ะ 25 ปี เขาดูเป็นคนขยัน น่ารักจริงใจระดับหนึ่ง อยู่ด้วยละสบายใจ
หรือเพราะอายุเท่ากัน อะไรๆก็ค่อนข้างจะราบรื่น

เราก็บอกแม่นะคะว่าเราคบกับคนนี้ 
เค้าทำอาชีพค้าขาย เราก็ชื่นชอบที่เค้าเป็นคนขยัน เป็นคนบ้านๆธรรมดาใช้ชีวิตเรียบง่าย
เราแฮปปี้ดีค่ะ ไปไหนไปกัน ไม่เกี่ยง
แต่แม่เราเหมือนจะไม่ชอบค่ะ แต่ปากก็บอกจะคบก็คบไป

บอกเราน่าจะใฝ่สูงกว่านี้หน่อย หาคนที่พึ่งพาได้ การงานมั่นคง
พอเราย้อนถามว่า อยากให้คบคนรวยหรอ แม่ก็บอกไม่ใช่ บอกว่าเราไม่เข้าใจที่สื่อ

** ตรงนี้แหละค่ะที่ไม่เข้าใจ แม่เราจะสื่อยังไงคะ **

บางทีบอกเรา ไปนอนกับเขาแล้วได้เงินมั้ย ..
เอาตรงๆทำไมต้องได้เงินคะ นี่ไม่เข้าใจจริงๆเวลาเราคบใครก็ไม่ได้ให้เงินนะคะ
ก็คบกันปกติ มีอะไรก็ช่วยกันแชร์ เลี้ยงข้าวปกติ ให้ของขวัญตามโอกาส

ปล.เรามีลูกติดหนึ่งคนค่ะ ถ้าจะเรื่องได้ใหม่แล้วทิ้งลูกไม่มีนะคะ 
เราออกไปทำงานหาเงินให้ลูก ลูกมาก่อนเสมอ แต่แฟนเราจะหยุด 2 วันต่อเดือน
ช่วง 2 วันที่แฟนหยุดเราจะไปเที่ยวกินข้าวกันค่ะ 
วันธรรมดาถ้าเราเลิกงานเช้า เขาก็จะมาหาที่บ้านค่ะ มาเล่นกับลูกเราปกติ
พยายามเข้าหาลูกเรานะคะ เล่นขายของ โยนบอลตามประสาคนจะเล่นกับเด็กเลย
แต่แม่ดูจะไม่ชอบใจ เราแค่อยากจะได้ความสบายใจจากใครสักคน ไม่ได้อยากจะต้องเอาชีวิตไปผูกกับใครอีก
อยากคบไปเรื่อยๆแต่แม่ดูจะไม่พอใจที่เราเลือกคนนี้

เราต้องเลือกคนที่มีเงินมีฐานะหรอคะ เราก็ไม่ได้ร่ำรวย ชาวบ้านธรรมดา
เราไม่เคยดูถูกคนนะคะ เพราะชีวิตเราก็ไม่ได้ดีจนเราต้องไปว่าใคร
ถ้าอยู่ด้วยกันละสบายใจ ลำบากแค่ไหนก็จะสู้ไปด้วยกัน
เราเข้าใจนะคะว่าแม่ก็เป็นห่วง แต่เราก็มีความสุขจริงๆกับคนนี้

แม่ก็บอกอีกนะคะ ถ้าเราเดือดร้อน ค่าเทอมไม่มีให้ลูก เขาช่วยเราได้ม้ย
เราก็ไม่เข้าใจอีกจริงๆค่ะ ทำไมเราต้องไปขอเขาคะ
ส่วนตัวหนู ลูกหนู นั่นคือสิ่งที่หนูต้องรับผิดชอบไม่ใช่หรอคะ
หนูไม่คิดจะไปแบมือขอเงินใครเลยจริงๆ แต่แม่ไม่เข้าใจความคิดเราเลย

ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ เราก็กึ่งระบายไปด้วย
เราค่อนข้างจะเครียดและเบื่อกับความคิดแม่จริงๆ(จะด่าเราก็ได้นะคะ)
เราแค่รู้สึกว่าทุกคนก็มีหน้าที่ของตัวเอง รับผิดชอบในสิ่งที่ทำ
เราก็ไม่ได้หวังว่าเขาจะเป็นคนสุดท้าย แต่ใน ขณะนี้ เรามีความสุขจริงๆ ..