สวัสดีครับเรื่องมีอยู่ว่า ผมคบกับผู้หญิงคนหนึ่ง ก็คบกันมาได้ซักพักแล้ว
เป็นคนนิสัยดี น่ารัก แต่ฐานะ + ไลฟ์สไตล์ค่อนข้างจะหรูหราพอสมควร แต่เขาไม่ใช่คนอวดรวยหรืออะไรนะครับ
เป็นผญ.ที่น่ารักมาก ๆ คนหนึ่ง แต่ดันบ้านรวย ยอมรับว่าตั้งแต่เกิดมาไม่เคยเจอผู้หญิงคนไหนที่ครบขนาดนี้มาก่อนเลยครับ
เราคบกันทุกอย่างมันดีหมด ยกเว้นเรื่องฐานะ ที่ผมคิดว่าจะค่อนข้างต่างกันมากอยู่พอควรเลยครับ เป็นเรื่องที่ผมค่อนข้างกังวล
ตอนจีบผมก็ไม่รู้นะครับ ว่าทางบ้านเธอมีฐานะร่ำรวยขนาดนี้ ( น่าจะหลักร้อยล้าน )

ซึ่งพอคบๆ ไปรู้ไปมันก็ยิ่งทำให้ผมคิดมากครับ เพราะดูจากครอบครัว เครือญาติๆ ของเธอ ก็เป็นคนมีตระกูล
น่าจะมีชื่อเสียงอยู่พอควรเลยครับ ซึ่งเทียบกับผม ก็มีฐานะธรรมดา มีธุรกิจเล็กๆ ที่บ้านที่ยังดำเนินอยู่ ไม่ใหญ่โตมาก
เรียกได้ว่าธรรมดาเลยแหละครับ ส่วนตัวผมเองก็ช่วยงานที่บ้าน รับเงินเดือนละ 18,000 + งานเสริมอีก 50,000-100,000
ซึ่งตรงนี้ไม่แน่นอนครับ มันแล้วแต่เดือน ตอนนี้ผมอายุใกล้ 30 แล้วครับ ก็อยากจะแต่งงานมีครอบครัวคิดไปไกลถึงขนาดนั้น
ตอนนี้ก็พยายามขยันทำงานกว่าเดิมเก็บเงินให้เยอะที่สุด เผื่อจะทำอะไรได้ในอนาคต แต่ก็อดคิดไม่ได้ว่า ทางบ้านฝ่ายหญิง
เค้าจะยอมรับไหม เพราะเรามันแค่คนธรรมดาเองครับ เคยคุยกับแฟนแฟนก็บอกไม่ต้องคิดมาก พ่อเธอใจดีซึ่งพ่อเธอก็อยากจะเจอเราเหมือนกัน แต่คงอารมณ์ประมาณใครมันทำให้ลูกสาวกูรักได้ขนาดนี้ อยากเห็นหน้ามัน อะไรประมาณนี้นะครับ

ส่วนตัวนิสัยผมเองเป็นคนค่อนข้างอีโก้สูงอ่ะครับ ตั้งแต่จบมาก็ไม่เคยใช้เงินพ่อแม่ซักบาท ผ่อนรถ ผ่อนคอนโดก็หาเองทั้งหมด
เป็นคนติดดินครับ แต่ก็ติดสังสรรค์กับเพื่อนฝูงด้วย ไม่รู้จักเก็บเงิน เพราะบอกตรงๆ จบมาใหม่ๆ ทำงานได้เงิน ก็กินเที่ยวซื้อหมด ไม่คิดว่า จะเจอผู้หญิงที่ฐานะดีกว่าขนาดนี้ เพราะที่ผ่านมา ก็จะเจอแต่ผู้หญิงที่ฐานะด้อยกว่าหมดเลยครับ พอมาเจอคนนี้แทบหงายเลยครับ รู้เลยว่า
หลายปีที่ผ่านมาเสียเวลาไปเยอะมากๆ "มาคิดจะเก็บเงิน ตอนที่เจอคนที่ใช่ที่สุด มันไม่ทันจริงๆ ครับ" กลายเป็นว่า เราเองเป็นฝ่ายที่ไม่พร้อม
ไปซะงั้น

เพราะรู้จักแรกๆ อย่างที่บอกไม่รู้ว่าเธอรวยครับ ก็จีบกันไปตามประสา พอนานไปยิ่งรัก ยิ่งผูกพัน มันทำให้แบบผมรู้สึกน้อยเนื้อใจน่ะครับ
ความรู้สึกประมาณว่า "กลัวตัวเองไม่ดีพอ" "กลัวตัวเองไม่มีค่าพอ" ที่จะสามารถดูแลเค้าได้ เพราะตัวผญ. เองมีคนเข้ามาเยอะครับ
แล้วก็รวยๆ นิสัยดีทั้งนั้น เค้าก็เคยบอก คนดีนิสัยดีรวยมากๆ ก็มีเยอะ แต่เค้าไม่รัก เค้ารักผมเค้าเลือกผม ซึ่งผมก็เข้าใจครับ เพราะ
ผญ แบบเธอมีครบทุกอย่างอยู่แล้ว ที่ต้องการก็แค่คนดี จริงใจอยู่ด้วยแล้วมีความสุขก็เท่านั้น ซึ่งผมก็ทำให้ได้ครับ แต่บางทีมันก็อดคิด
ไม่ได้จริงๆ นะครับ เพราะผมรู้ว่าคนดีมีฐานะกว่าผมมีอีกเยอะ เธอเองก็เป็นคนดีและมีฐานะเหมือนกัน สมควรจะเจอคนที่ดีกว่าเราไหม
เพราะต่อให้ผมขยันแทบตาย ผมก็ไม่คิดว่าคงจะมีฐานะเท่าเธอได้ ทำให้ผมท้อในบางครั้งครับ มันไม่ใช่ความรู้สึกแบบว่าดูถูกตัวเอง
นะครับ แต่เป็นความรู้สึกที่ว่า อยากให้เธอเจอสิ่งที่ดีที่สุด อยากให้เจอคนที่เหมาะสมมากกว่า ก็เป็นความคิดในบางครั้งที่แว้บมานะครับ

ที่ว่าผมกลัวว่าผมจะดูแลเธอได้ไม่ดี เพราะความต่างของฐานะที่มากเกินไป
เคยคุยกันเรื่องแต่งงาน ก็แอบ ๆ ถามเกี่ยวกับญาติ ๆ ที่แต่งไปสินสอดนี่ก็เป็น 10 ล้านเลยครับ มันทำให้ผม
เกิดความคิดว่า ถ้าเป็นผมเองก็คงควรจะเป็นระดับเดียวกันรึเปล่า แต่ถ้าหากเรียกขนาดนั้น บ่องตงๆ ผมเองก็ไม่ไหวครับ
ตอนนี้ยังมีเงินเก็บแค่ไม่กี่บาทเอง ตอนนี้ค่อนข้างเป็นกังวลมาก เพราะทางฝั่งผมก็ฐานะธรรมดาครับ กลัวพ่อแม่ตัวเองลำบากใจ
ส่วนทางเค้าก็มีแต่คนรวยๆ ก็กลัวเค้าจะมองแฟนว่าไปเอาใครมาแต่ง ทำไมไม่หาคนฐานะดีๆ  ดูแลกันได้ กลัวเค้าจะมองว่าเรามาเกาะผู้หญิงครับ และผมเองก็ไม่รู้ว่าพ่อเค้าจะคิดยังไงครับ เพราะในธรรมชาติของคนเป็นพ่อ ก็ต้องอยากให้ลูกสาวเจอกับคนที่ดูแลลูกสาวเค้าได้ และก็อยากให้สิ่งที่ดีที่สุดกับลูกสาวตัวเองอยู่แล้ว เคยคุยกะแฟน แฟนก็บอกไม่ต้องคิดมากครับ แต่บางครั้งมันก็อดไม่ได้จริงๆ

เพื่อนๆชาว pantip ใครเคยมีประสบการณ์แบบนี้บ้าง แล้วผ่านไปได้ยังไงช่วยมาเล่าให้ฟังบ้างนะครับ
มาแชร์ประสบการณ์กันครับ