เคยเป็นกันมั้ยค่ะ ในช่วงที่เราควรจะมีความสุขแท้ๆ แต่เรากลับค่อยๆเริ่มเศร้า และไม่อยากที่จะมีความสุขไปกับมัน 
เราเป็นคนนึงที่เมื่อใกล้ถึงช่วงที่ความสุขใกล้เข้ามา อย่าง...วันเกิดของเราในปีที่ผ่านๆมารวมถึงปีนี้ก็ด้วย...
เราจะเริ่มจากการเบื่อ ไม่อยากขยับร่างกายแม้แต่น้อย
เอาแต่นั่งคิดว่าวันนี้เราควรทำอะไร
ควรรู้สึกยังไง

แต่ต่อให้จะคิดหาเรื่องที่ต้องทำมากเท่าไหร่ กลับนั่งนิ่ง ไม่พยายามที่จะเริ่มทำอะไรทั้งนั้น 
อ้อ เราลืมบอกไป เราป่วยเป็นโรคซึมเศร้าค่ะ คงไม่แปลกสินะคะที่เรื่องพวกนี้จะเกิดขึ้นกับเรา
แต่เราองก็ไม่รู้ว่าควรที่จะทำยังไงกับความรู้สึกแบบนี้ วันเกิดในปีที่ผ่านๆมา เราตั้งหน้าตั้งตารอคอย
รอคอยความเป็นผู้ใหญ่ที่กำลังจะก้าวเข้ามาในเวลาอันใกล้นี้ อย่างมีความสุข 
แต่เมื่อถึงนั้นจริงๆ
เราได้แต่ปั้นหน้ายิ้ม แสร้งทำว่าเรามีความสุขกับทุกอย่าง
ทุกคำอวยพร ของขวัญทุกอย่าง งานเลี้ยงที่ครอบครัวตั้งใจจัดเพื่อเรา
ยิ่งสิ่งเหล่านั้นเพิ่มมากขึ้นเท่าไหร่ ความเศร้าข้างในใจของเราก็เพิ่มมากขึ้นเท่านั้น
ไม่รู้สิ แต่ข้างในมันเจ็บปวดมากจริงนะ 
เราอยากจะหลบหนีทุกอย่าง อย่างให้วันนั้นผ่านไปเร็วที่สุด 
จนบางครั้งก็อยากให้ทุกคนลืมเราไปเลย
มันจะมีความสุขกว่ามั้ยนะ

Happy Birthday to dear me...
ขอให้อยู่กับความเศร้าได้อย่างงดงาม