ไม่มีอะไรมาก แค่อยากแชร์ประสบการณ์
สมัยโสด นานมาแล้ว...
พอดีเราไปแอบชอบคนคนนึง ด้วยเหตุการที่ทำให้เราไปอยู่จุดนั้น เป็นระยะเวลา 6 เดือน ใน 1 เดือนนั้น พอดีเราได้รู้จักคนคนนึง เป็นคนที่น่ารักมาก เอาใจใส่ช่วยเหลือดี ถามไถ่และรับผิดชอบหน้าที่ดีมากๆ
อุปนิสัย หน้าตา ผิวพรรณ นิสัยเบื้องต้น เป็นคนดีระดับนึง หน้าที่การงานดี ค่อนข้างตรงสเปค เราเลยแอบชอบเขาตอนที่รู้จักกันได้ 1 เดือน ระหว่านั้น 3 เดือนเราต้องเจอกันบ่อย สัปดาห์ละ 1 ครั้ง เราตั้งหน้าตั้งตาคอยที่จะพบเจอเขามากๆ
พอ 3 เดือนหลัง ภาระหน้าที่ก็เบาลงเลยเหลือเจอเดือนละครั้ง เราก็ยังตั้งตาคอยที่จะพบเจอเขาอีก
เหมือนเขาก็รู้นะ ว่าเราชอบเขา แต่ก็วางตัวดีมาก เราเองก็วางตัวห่างๆ ไม่กล้าไปมากกว่านี้แล้ว กลัวเสียมิตรภาพ กลัวเสียงานด้วย
คราวนี้มันมีเหตุการณ์นึง ที่เราแอบดักรอเขาที่ลานจอดรถ คือรอเพื่อนมารับด้วยพอดี ก็ทักทายกันปกติ กล่าวลาเลิกงานกลับบ้าน แล้วเขาก็เดินไปขึ้นรถ เราก็แกล้งเดินหลบแก้เขินอาย ประมานว่าเพื่อนไปรับอีกทางนึงแล้ว
แต่...
ก่อนที่เขาจะขึ้นรถ เขาเดินกลับมามอง ประมานว่าเราจะตามไปดูรถเขามั้ย จะเห็นทะเบียน หรือรู้ว่าเขาขับรถอะไร เหมือนเขากลัวๆ 😂
อันที่จริงเราก็อยากรู้ เลยแอบดูอยู่หลังเสา เผื่อไปเจอข้างนอก จะได้แอบบมอง คิดแล้วก็ขำตัวเอง ขำตัวตัวเขา ปนสงสาร เลยคิดไปว่าเขาคงไม่ชอบเรา เลยกลัวมั้ง
แต่ระหว่านั้นเราก็แอบตามชีวิตเขาในโซเชียล แต่ก็ไม่เคยแอดหรือกดหัวใจ กฎของคนแอบรักคือส่องไว้ เดี๋ยวเขาบล็อก ก็เห็นเขาโสดอยู่นะ
มีแอบถามเพื่อนของเพื่อน แอบถามว่าบ้านอยู่แถวไหน แอบถามความสนใจเล็กๆน้อยๆ
แต่เราเองก็ไม่กล้าเข้าหาเขานอกจากเรื่องงาน
จนเวลาล่วงเลย ทำงานเสร็จเราก็บอกลากัน ด้วยดี ไม่ตรีจิตเจอกันก็ทักทาย แต่ก็ไม่ค่อยเจอแล้ว
เราก็ไปมีชีวิตของเรา มีครอบครัว ส่วนเขาเราก็ไม่เคยรู้ และสืบอะไรอีกเลย หลังจากที่เห็นท่าทีแอบๆเราขึ้นรถวันนั้น เรารู้สึกแปลกๆเลยไม่ได้พยายามอะไรต่อ แต่ก็รู้สึกดีนะถ้าได้เจอเขาอีก ประมานว่าเขามีความสุขดีเราก็ดีใจ
คราวนี้เองผ่านมานานหลายปีแล้ว เราบังเอิญ หรือจะเรียกว่าตั้งใจดี ที่จะเจอเขา เพราะเราไปทำธุระ ในที่ทำงานของเขา ที่ลานจอดรถที่เดิม เราเองตั้งใจเดินมาตรงนี้เอง ไม่รู้ใครเคยเป็นแบบเราไหม ที่ที่ทำให้รู้สึกดี ก็ขอเดินไปดูหน่อย...
แล้วเราก็เจอเขา พอดีเป๊ะ กับเหตุการณ์วันนั้น ทำทักกทายกัน สบายดี คุยถามสารทุกข์สุกดิบ แล้วบอกลา
แล้วเขาก็ทำแบบเดิมเป๊ะ คือเดินไปแล้วแอบขึ้นรถแอบมามองเราว่าตามไหม เราก็ทำแบบเดิม คือแอบหลังเสา😂 โอ๊ย อะไรไม่รู้
กลับมาเล่าให้แฟนฟัง แฟนพูดแบบขำๆ ว่าเราโรคจิต ไปแอบมองเขา ท่าทีเราทำให้เขากลัว เขาไม่ได้ชอบเราเลยไม่อยากให้เรารู้จัก😁
เราก็ไม่รู้ว่าจริงไหม ที่เราแอบโรคจิต แต่คนมันแอบชอบเนอะ แอบมีความรุ้สึกดีๆ เราเองก็ไม่รู้ทำไมต้องทำซ้ำแบบเดิมด้วย ทั้งๆที่จะไปบอกชอบเขาตอนนี้ไม่ทันแล้ว เพราะที่มีอยู่ก็เพียงพอ เราขำตัวเองมาก เพื่อนๆมีใครเป็นไหมคะ
เราเลยไม่รู้ว่าเขารู้สึกยังไงกับเราบ้างเลย เพราะเราเองก็ปล่อยไปไม่ได้บอกชอบเขา หรือสานต่ออะไร ปล่อย ให้มันเป็นความรู้สึกดีๆ ในช่วงนึงของชีวิตไปแล้วกัน
คนที่คุณแอบชอบ เวลาผ่านไปนานแล้วยังแอบชอบไหมคะ
สมัยโสด นานมาแล้ว...
พอดีเราไปแอบชอบคนคนนึง ด้วยเหตุการที่ทำให้เราไปอยู่จุดนั้น เป็นระยะเวลา 6 เดือน ใน 1 เดือนนั้น พอดีเราได้รู้จักคนคนนึง เป็นคนที่น่ารักมาก เอาใจใส่ช่วยเหลือดี ถามไถ่และรับผิดชอบหน้าที่ดีมากๆ
อุปนิสัย หน้าตา ผิวพรรณ นิสัยเบื้องต้น เป็นคนดีระดับนึง หน้าที่การงานดี ค่อนข้างตรงสเปค เราเลยแอบชอบเขาตอนที่รู้จักกันได้ 1 เดือน ระหว่านั้น 3 เดือนเราต้องเจอกันบ่อย สัปดาห์ละ 1 ครั้ง เราตั้งหน้าตั้งตาคอยที่จะพบเจอเขามากๆ
พอ 3 เดือนหลัง ภาระหน้าที่ก็เบาลงเลยเหลือเจอเดือนละครั้ง เราก็ยังตั้งตาคอยที่จะพบเจอเขาอีก
เหมือนเขาก็รู้นะ ว่าเราชอบเขา แต่ก็วางตัวดีมาก เราเองก็วางตัวห่างๆ ไม่กล้าไปมากกว่านี้แล้ว กลัวเสียมิตรภาพ กลัวเสียงานด้วย
คราวนี้มันมีเหตุการณ์นึง ที่เราแอบดักรอเขาที่ลานจอดรถ คือรอเพื่อนมารับด้วยพอดี ก็ทักทายกันปกติ กล่าวลาเลิกงานกลับบ้าน แล้วเขาก็เดินไปขึ้นรถ เราก็แกล้งเดินหลบแก้เขินอาย ประมานว่าเพื่อนไปรับอีกทางนึงแล้ว
แต่...
ก่อนที่เขาจะขึ้นรถ เขาเดินกลับมามอง ประมานว่าเราจะตามไปดูรถเขามั้ย จะเห็นทะเบียน หรือรู้ว่าเขาขับรถอะไร เหมือนเขากลัวๆ 😂
อันที่จริงเราก็อยากรู้ เลยแอบดูอยู่หลังเสา เผื่อไปเจอข้างนอก จะได้แอบบมอง คิดแล้วก็ขำตัวเอง ขำตัวตัวเขา ปนสงสาร เลยคิดไปว่าเขาคงไม่ชอบเรา เลยกลัวมั้ง
แต่ระหว่านั้นเราก็แอบตามชีวิตเขาในโซเชียล แต่ก็ไม่เคยแอดหรือกดหัวใจ กฎของคนแอบรักคือส่องไว้ เดี๋ยวเขาบล็อก ก็เห็นเขาโสดอยู่นะ
มีแอบถามเพื่อนของเพื่อน แอบถามว่าบ้านอยู่แถวไหน แอบถามความสนใจเล็กๆน้อยๆ
แต่เราเองก็ไม่กล้าเข้าหาเขานอกจากเรื่องงาน
จนเวลาล่วงเลย ทำงานเสร็จเราก็บอกลากัน ด้วยดี ไม่ตรีจิตเจอกันก็ทักทาย แต่ก็ไม่ค่อยเจอแล้ว
เราก็ไปมีชีวิตของเรา มีครอบครัว ส่วนเขาเราก็ไม่เคยรู้ และสืบอะไรอีกเลย หลังจากที่เห็นท่าทีแอบๆเราขึ้นรถวันนั้น เรารู้สึกแปลกๆเลยไม่ได้พยายามอะไรต่อ แต่ก็รู้สึกดีนะถ้าได้เจอเขาอีก ประมานว่าเขามีความสุขดีเราก็ดีใจ
คราวนี้เองผ่านมานานหลายปีแล้ว เราบังเอิญ หรือจะเรียกว่าตั้งใจดี ที่จะเจอเขา เพราะเราไปทำธุระ ในที่ทำงานของเขา ที่ลานจอดรถที่เดิม เราเองตั้งใจเดินมาตรงนี้เอง ไม่รู้ใครเคยเป็นแบบเราไหม ที่ที่ทำให้รู้สึกดี ก็ขอเดินไปดูหน่อย...
แล้วเราก็เจอเขา พอดีเป๊ะ กับเหตุการณ์วันนั้น ทำทักกทายกัน สบายดี คุยถามสารทุกข์สุกดิบ แล้วบอกลา
แล้วเขาก็ทำแบบเดิมเป๊ะ คือเดินไปแล้วแอบขึ้นรถแอบมามองเราว่าตามไหม เราก็ทำแบบเดิม คือแอบหลังเสา😂 โอ๊ย อะไรไม่รู้
กลับมาเล่าให้แฟนฟัง แฟนพูดแบบขำๆ ว่าเราโรคจิต ไปแอบมองเขา ท่าทีเราทำให้เขากลัว เขาไม่ได้ชอบเราเลยไม่อยากให้เรารู้จัก😁
เราก็ไม่รู้ว่าจริงไหม ที่เราแอบโรคจิต แต่คนมันแอบชอบเนอะ แอบมีความรุ้สึกดีๆ เราเองก็ไม่รู้ทำไมต้องทำซ้ำแบบเดิมด้วย ทั้งๆที่จะไปบอกชอบเขาตอนนี้ไม่ทันแล้ว เพราะที่มีอยู่ก็เพียงพอ เราขำตัวเองมาก เพื่อนๆมีใครเป็นไหมคะ
เราเลยไม่รู้ว่าเขารู้สึกยังไงกับเราบ้างเลย เพราะเราเองก็ปล่อยไปไม่ได้บอกชอบเขา หรือสานต่ออะไร ปล่อย ให้มันเป็นความรู้สึกดีๆ ในช่วงนึงของชีวิตไปแล้วกัน