เราก็ไม่แคร์นะ แต่มันก็ไม่ได้อีกเพราะเราก็ลูกเขาเหมือนกัน คือเราไม่เข้าใจเลย ว่าทำไมถึงให้พี่มากกว่า ทำไมเรากลับไม่ได้ อยากได้อะไรซื้อเอง คือ ทั้งเรื่องเรียน เรื่องสิ่งของต่างๆ เรื่องแฟน 
-เรื่องเรียนคือ พี่เราอะ มันอยากเรียนอะไรพ่อกับแม่ก็จะช่วยกันส่งตลอด แต่กลับเรียนไม่จบ แต่กับเรา เขาแถบโยนๆใส่กันว่าใครจะออกค่าอะไร พอถึงเวลาจริงๆ ไม่จ่ายให้ พอถามเข้าตรงๆ ก็บอกว่าแม่เป็นคนจ่ายค่านู่นไม่ใช่หรอ พ่อเป็นจ่ายค่าอันนี้ไม่ใช่หรอ คือเราท้อมากๆกับการเรียน ซึ่ง เคยบังคับไม่ให้เราเรียนต่อช่างไฟ ทั้งๆที่เราถนัดด้านแบบนั้นมากกว่า มาพูดให้เราเข้าอาชีวะไปเรียนโรงแรม พอเราบอกท้อเหนื่อยไม่ไหว ก็มาโทษเรา บอกว่าเราเลือกเอง (พวกเขาชอบกดดันเรามาก พูดทางอ้อมให้กดดัน) 
-เรื่องสิ่งของ คือบางทีเราไม่งกนะ แต่นั่นมันตังค์เราที่เราเก็บมา เพื่ออยากได้สิ่งนี้ แต่กลับมาขอกันง่ายๆ พอไม่ให้ ก็หาว่างกบ้างอะไรบ้าง ทีเมื่อก่อนเราขอนางนางยังไม่ให้เลย เราให้เขามาโดยตลอด 
-เรื่องแฟน ทีพี่สาวเราอะ มีได้ไม่มีใครว่าใครเตือน แต่กับเรา พูดเหมือนเราจะไป...กันน พี่สาวเราเรียนไม่จบเพราะไปอยู่กับแฟนที่อื่น ไม่เอาเรื่องเรียนเเล้ว แต่เรา ถึงมี แต่เราเรียนมากกว่าจะมาสนใจเรื่องแบบนี้ 
....ก็คือล่าสุดที่เราร้องไห้เลยคือ เรื่องค่าเทอม แม่แคปที่เราคุยกันไปให้พี่สาวดูแล้วบอกกับพี่สาวว่าเราจะทักไปแค่เรื่องตังค์ค่าเทอม (เราไปเล่นโทรศัพท์มาพี่สาวมาแล้วเปิดเจอพอดี) คือเราทักไปหาเขา เขาก็ไม่ค่อยว่าง แล้วมาพูดถึงเราแบบนี้อะ แล้วคือเราก็คิดนะ เอ้าก็ค่าเทอม หรือจะไม่จ่าย จะไม่ส่งหรอ 
....มีอีกหลายๆเรื่องมาก ทุกวันนี้ตังค์ไม่พอค่าไปโรงเรียน เราก็ขอย่า เรารักย่ามากๆเพราะมีอะไรย่าจะช่วย และเราปรึกษาและช่วยย่าตลอด ย่าบอกว่าถ้าย่ายังไม่ตาย อาจจะส่งเรียนที่เราอยากเรียนก็ได้