เราเป็นคุณเเม่ลูก1 ตอนนี้ลูกเรา1ขวบเเล้ว ความสัมพันธ์เรากับสามีไม่ค่อยดีเท่าไหร่ค่ะ
สภาวะตอนนี้คือ
1.เรื่องระยะทาง เราเลี้ยงลูกอยู่บ้านของตัวเองที่ตจว.สามีไปทำงานที่กทม. (เป็นวิศวะกรฟรีเเลนซ์)
2.ถึงจะอยู่ห่างกันเเต่มันก็ไม่น่าเป็นปัญหา ใช่ไหมล่ะ เพราะสมัยนี้มีเทคโนโลยีนี่น่า เเต่ สามีไม่ค่อยโทร ไม่ค่อยคอล ไม่ค่อยทักหาถามทุกข์สุขเลย เเรกๆ เราก็เป็นฝ่ายโทรไปตลอด ให้ลูกกับพ่อได้คุยกันบ้าง จนท้อค่ะ
เพราะดูเหมือนสามีไม่ว่างคุย คุยแปปๆ บางทีจะคุยกับลูกก็ตอนขับรถเท่านั้น เเล้วเวลาว่าง พัก เค้าก็ไม่เคยโทรมาเลยค่ะ ไม่ก็โทรมาดึกๆห้าทุ่มลูกก็นอนไปแล้ว
3.เคยมีช่วงเวลาที่อยู่ด้วยกันค่ะ บางครั้งหยุดยาวหรือลางานสามีจะกลับมาหาลูก บางครั้ง2อาทิตย์ หรือบางทีว่างงานก็มาอยู่กับลูกเป็นเดือน สามีตื่นสาย ไม่ช่วยป้อนข้าวลูกไม่ช่วยพาลูกไปเดินเล่นเวลาเราทำกับข้าว กลางคืนก็ไม่รีบมานอนกับลูก นั่งกินเหล้า กับคนรู้จัก กว่าจะมานอนก็ดึกดื่นตี2เข้าให้เเล้ว ไปไหนมาไหน ก็ไม่เปิดประตูรถให้ ทั้งที่เราถือของเเละอุ้มลูก ไม่ติดเข็มขัดนิรภัยให้ทั้งที่เราติดลำบาก เรารับรู้ถึงความไม่ใส่ใจ ของสามี
4.เราเเอบเข้าไปดูเเชทสามี สามีชอบหยอดสาวหรือคนรู้จักผญ.ประมาณว่า คิดถึงนะ ส่งสติกเกอร์หัวใจ รักๆ ไรงี้คือดูก็รู้ว่าจงใจหยอกดูเชิงเผื่อสาวเล่นด้วย เเต่สาวไม่เล่นด้วยสักคนเลยค่ะ เจอแบบนี้ประมาณ 2-3ครั้ง เราก็ถาม สามีจะบอกว่าจะทำให้เป็นเรื่องใหญ่ทำไมเค้าไม่ผิดเราผิดเองที่เข้าไปเห็นเองเเล้วมาโวยวาย ทั้งที่เค้ายังไม่ได้ไปมีอะไรหรือยังไม่ทันทำอะไรเลยค่ะ เค้าบอกงี้
5.สามีเงินเดือนเยอะ 3x,xxx เเต่ให้เราบ้างไม่ให้บ้างบางเดือนก็3,000ไม่ก็5,000 อันนี้รวมค่านมเเละทุกอย่างเกี่ยวกับลูกเลยนะคะ + ให้เราใช้ส่วนตัว บางเดือนไม่ให้เราใช้เลยก็มีค่ะได้เเต่ค่านมพันกว่าบาท มันไม่พอจริงๆค่ะถือว่าน้อยนิดมาก จนเราต้องไปขายของเพิ่มหารายได้เสริม ดูลูกไม่เต็มที่อีก ต้องฝากตายายหลานไว้ ถึงเราจะเลี้ยงลูกอยู่บ้านเเต่เราก็ต้องใช้จ่ายนะคะ เค้ามีหนี้เยอะมากเอาเงินไปใช้หนี้รถ หนี้ธกส.
เราเหนื่อยอะคะ คิดว่าจะไปต่อหรือไม่ไปดีค่ะ หรือควรทำยังไงดี ตอนนี้สามีไม่ซัพพอร์ทเรื่องเงิน เรื่องกำลังใจ คุยกันก็ไม่ได้คุย ทักมาถามเราเหนื่อยมั้ย คุยปรับทุกข์นู้นนั่นนี่ไม่มีเลยค่ะ นอกจากโทรมาคุยกับลูก2นาทีวางสาย นานๆทีโทรมา มีเเต่เราเป็นฝ่ายโทรไปทักไป ถามคำตอบคำ ท้อมากเลยค่ะ
เราไม่รู้จะเอาไงกับชีวิตคู่ดี อยากได้คำเเนะนำดีๆค่ะ
สภาวะตอนนี้คือ
1.เรื่องระยะทาง เราเลี้ยงลูกอยู่บ้านของตัวเองที่ตจว.สามีไปทำงานที่กทม. (เป็นวิศวะกรฟรีเเลนซ์)
2.ถึงจะอยู่ห่างกันเเต่มันก็ไม่น่าเป็นปัญหา ใช่ไหมล่ะ เพราะสมัยนี้มีเทคโนโลยีนี่น่า เเต่ สามีไม่ค่อยโทร ไม่ค่อยคอล ไม่ค่อยทักหาถามทุกข์สุขเลย เเรกๆ เราก็เป็นฝ่ายโทรไปตลอด ให้ลูกกับพ่อได้คุยกันบ้าง จนท้อค่ะ
เพราะดูเหมือนสามีไม่ว่างคุย คุยแปปๆ บางทีจะคุยกับลูกก็ตอนขับรถเท่านั้น เเล้วเวลาว่าง พัก เค้าก็ไม่เคยโทรมาเลยค่ะ ไม่ก็โทรมาดึกๆห้าทุ่มลูกก็นอนไปแล้ว
3.เคยมีช่วงเวลาที่อยู่ด้วยกันค่ะ บางครั้งหยุดยาวหรือลางานสามีจะกลับมาหาลูก บางครั้ง2อาทิตย์ หรือบางทีว่างงานก็มาอยู่กับลูกเป็นเดือน สามีตื่นสาย ไม่ช่วยป้อนข้าวลูกไม่ช่วยพาลูกไปเดินเล่นเวลาเราทำกับข้าว กลางคืนก็ไม่รีบมานอนกับลูก นั่งกินเหล้า กับคนรู้จัก กว่าจะมานอนก็ดึกดื่นตี2เข้าให้เเล้ว ไปไหนมาไหน ก็ไม่เปิดประตูรถให้ ทั้งที่เราถือของเเละอุ้มลูก ไม่ติดเข็มขัดนิรภัยให้ทั้งที่เราติดลำบาก เรารับรู้ถึงความไม่ใส่ใจ ของสามี
4.เราเเอบเข้าไปดูเเชทสามี สามีชอบหยอดสาวหรือคนรู้จักผญ.ประมาณว่า คิดถึงนะ ส่งสติกเกอร์หัวใจ รักๆ ไรงี้คือดูก็รู้ว่าจงใจหยอกดูเชิงเผื่อสาวเล่นด้วย เเต่สาวไม่เล่นด้วยสักคนเลยค่ะ เจอแบบนี้ประมาณ 2-3ครั้ง เราก็ถาม สามีจะบอกว่าจะทำให้เป็นเรื่องใหญ่ทำไมเค้าไม่ผิดเราผิดเองที่เข้าไปเห็นเองเเล้วมาโวยวาย ทั้งที่เค้ายังไม่ได้ไปมีอะไรหรือยังไม่ทันทำอะไรเลยค่ะ เค้าบอกงี้
5.สามีเงินเดือนเยอะ 3x,xxx เเต่ให้เราบ้างไม่ให้บ้างบางเดือนก็3,000ไม่ก็5,000 อันนี้รวมค่านมเเละทุกอย่างเกี่ยวกับลูกเลยนะคะ + ให้เราใช้ส่วนตัว บางเดือนไม่ให้เราใช้เลยก็มีค่ะได้เเต่ค่านมพันกว่าบาท มันไม่พอจริงๆค่ะถือว่าน้อยนิดมาก จนเราต้องไปขายของเพิ่มหารายได้เสริม ดูลูกไม่เต็มที่อีก ต้องฝากตายายหลานไว้ ถึงเราจะเลี้ยงลูกอยู่บ้านเเต่เราก็ต้องใช้จ่ายนะคะ เค้ามีหนี้เยอะมากเอาเงินไปใช้หนี้รถ หนี้ธกส.
เราเหนื่อยอะคะ คิดว่าจะไปต่อหรือไม่ไปดีค่ะ หรือควรทำยังไงดี ตอนนี้สามีไม่ซัพพอร์ทเรื่องเงิน เรื่องกำลังใจ คุยกันก็ไม่ได้คุย ทักมาถามเราเหนื่อยมั้ย คุยปรับทุกข์นู้นนั่นนี่ไม่มีเลยค่ะ นอกจากโทรมาคุยกับลูก2นาทีวางสาย นานๆทีโทรมา มีเเต่เราเป็นฝ่ายโทรไปทักไป ถามคำตอบคำ ท้อมากเลยค่ะ