เราเป็นคนไม่มีความมั่นใจในตัวเอง ตั้งแต่เด็กๆ แต่มันดีขึ้นมากๆ เมื่อก่อนคือไม่มีความมั่นใจ ไม่มีสังคม ไม่มีมนุษยสัมพันธ์กับใคร
พอโตขึ้นเริ่มเรียนรู้จะใช้ชีวิต เราเป็นเด็กอ้วน ตัวดำ ดั้งแหมบมากๆ แบบไม่มีเลยจริงๆ หน้ากลม โหนกแก้มเยอะ เราเคยอ้วนถึง 75 สูง 155 ผิวดำแดดแบบสุดๆ เพราะโตมากับไร่นา และไม่คิดจะดูแลตัวเอง
ประมาณช่วงปิดเทอมม.3จะขึ้นม.4 เราว่างมากๆ แบบมากๆ เพราะโควิด ติดอยู่กับบ้านทุกวัน เริ่มดูแลผิว ซึ่งมันดีขึ้น แต่ไม่ได้ขาว กลับไปนั่งย้อนดูรูปเก่าๆ คือเราไม่มีรูปตัวเองหรอก ไม่เคยถ่าย ไปดูรูปที่โรงเรียนลง แบบงานกิจกรรมต่างที่ถ่ายติดเรา แบบรับไม่ไหว อ้วนมากๆ ดำมากๆ ตอนนั้นเอวประมาณ 36 แบบสุดยอดด
เราลดแบบผิดๆตอนปิดเทอมคือกินยาลด และสุดท้ายก็เลิก แล้วพยายามด้วยตัวเองช่วงปิดเทอม จนเหลือ 68-69 แต่ใดๆคือมันอ้วน เข้าถึงช่วงเปิดเทอมม.4 ป้าดดดด เพื่อนๆในห้องสาวมากกกก แบบดาวโรงเรียนทั้งนั้น
เลยตั้งใจเลยว่า จะเปลี่ยนตัวเอง ตอนนั้นเรามองแค่ว่าเราอ้วน เราเลยลดน้ำหนัก ปัจจุบันลดไป 14 กิโล แบบคุมอาหาร+ออกกำลังกาย
และเราคิดว่าเราผอมแล้วเรามั่นใจในตัวเองแล้ว แต่ไม่เลยยยยยยย เราสวยในโลกของเราคนเดียวเว้ยเเก555
ไม่รู้ว่ามีคนเป็นแบบเรารึป่าว แต่เราชอบการถ่ายรูปตัวเองกับกล้องหน้า ชอบถ่ายด้วยตัวของตัวเอง มันจะดูดีกว่า แบบมั่นใจกว่า และนั่นคือประเด็นว่า เราลดน้ำหนักเพื่อเหตุผลต่างๆ 1. สุขภาพ 2. อยากหุ่นดี 3.อยากใส่เสื้อผ้าสวยๆ และ 4. กล้าถ่ายรูปทั้งตัว มันคือฝันเล็กๆของเราเลยจริงๆ
เราไปเที่ยวทุกครั้ง ได้แค่เป็นตากล้อง เราถ่ายรูปแล้วเราวางตัวไม่ถูก เกิดคำถามตลอดว่า ยิ้มยังไง? ท่าไหน? แบบนี้จะดูดีไหม? จนสุดท้ายก็ไม่ถ่าย ถ่ายแล้วมันดูไม่ได้ ทำหน้าไม่ถูก ไม่มั่นใจในหน้าตาตัวเอง ด้วยเพราะเรามีโครงหน้ากลมมากๆ โหนกแก้มเยอะ ฟันไม่สวย และปัญหาคือเราจมูกแบนมากๆ แบบมากๆ555 แทบจะไม่มีเลย เราไม่ได้เวอร์นะ มันแบนแบบราบจริงๆค่ะ
เราโดนบูลลี่เรื่องจมูกมาทั้งชีวิต แต่ยังโชคดีที่โลกนี้มีนวัตกรรมที่เรียกว่า ฟิวเตอร์ 55555
จริงๆเราอยากมั่นใจในตัวเองมากๆ อยากมีรูปตัวเองสักครั้งแบบไม่ต้องยืนแล้ววิตก
มันต้องบ้างแหละที่เป็นแบบเรา ไม่มีรูปสวยๆของตัวเอง นอกจากรูปจากกล้องหน้าใส่ฟิวเตอร์5555
แชร์ได้นะคะ อยากมั่นใจในตัวเองขึ้นมาสักวัน
ปล.ศัลยกรรมคือทางออก แต่ลึกๆอยากมั่นใจในรูปลักษณ์ที่ได้มาตอนนี้ เพราะเราลดน้ำหนักแบบภูมิใจมาก สักวันอาจจะถึงฝัน5555
ขาดความมั่นใจในตัวเอง หนักมากกกกกก
พอโตขึ้นเริ่มเรียนรู้จะใช้ชีวิต เราเป็นเด็กอ้วน ตัวดำ ดั้งแหมบมากๆ แบบไม่มีเลยจริงๆ หน้ากลม โหนกแก้มเยอะ เราเคยอ้วนถึง 75 สูง 155 ผิวดำแดดแบบสุดๆ เพราะโตมากับไร่นา และไม่คิดจะดูแลตัวเอง
ประมาณช่วงปิดเทอมม.3จะขึ้นม.4 เราว่างมากๆ แบบมากๆ เพราะโควิด ติดอยู่กับบ้านทุกวัน เริ่มดูแลผิว ซึ่งมันดีขึ้น แต่ไม่ได้ขาว กลับไปนั่งย้อนดูรูปเก่าๆ คือเราไม่มีรูปตัวเองหรอก ไม่เคยถ่าย ไปดูรูปที่โรงเรียนลง แบบงานกิจกรรมต่างที่ถ่ายติดเรา แบบรับไม่ไหว อ้วนมากๆ ดำมากๆ ตอนนั้นเอวประมาณ 36 แบบสุดยอดด
เราลดแบบผิดๆตอนปิดเทอมคือกินยาลด และสุดท้ายก็เลิก แล้วพยายามด้วยตัวเองช่วงปิดเทอม จนเหลือ 68-69 แต่ใดๆคือมันอ้วน เข้าถึงช่วงเปิดเทอมม.4 ป้าดดดด เพื่อนๆในห้องสาวมากกกก แบบดาวโรงเรียนทั้งนั้น
เลยตั้งใจเลยว่า จะเปลี่ยนตัวเอง ตอนนั้นเรามองแค่ว่าเราอ้วน เราเลยลดน้ำหนัก ปัจจุบันลดไป 14 กิโล แบบคุมอาหาร+ออกกำลังกาย
และเราคิดว่าเราผอมแล้วเรามั่นใจในตัวเองแล้ว แต่ไม่เลยยยยยยย เราสวยในโลกของเราคนเดียวเว้ยเเก555
ไม่รู้ว่ามีคนเป็นแบบเรารึป่าว แต่เราชอบการถ่ายรูปตัวเองกับกล้องหน้า ชอบถ่ายด้วยตัวของตัวเอง มันจะดูดีกว่า แบบมั่นใจกว่า และนั่นคือประเด็นว่า เราลดน้ำหนักเพื่อเหตุผลต่างๆ 1. สุขภาพ 2. อยากหุ่นดี 3.อยากใส่เสื้อผ้าสวยๆ และ 4. กล้าถ่ายรูปทั้งตัว มันคือฝันเล็กๆของเราเลยจริงๆ
เราไปเที่ยวทุกครั้ง ได้แค่เป็นตากล้อง เราถ่ายรูปแล้วเราวางตัวไม่ถูก เกิดคำถามตลอดว่า ยิ้มยังไง? ท่าไหน? แบบนี้จะดูดีไหม? จนสุดท้ายก็ไม่ถ่าย ถ่ายแล้วมันดูไม่ได้ ทำหน้าไม่ถูก ไม่มั่นใจในหน้าตาตัวเอง ด้วยเพราะเรามีโครงหน้ากลมมากๆ โหนกแก้มเยอะ ฟันไม่สวย และปัญหาคือเราจมูกแบนมากๆ แบบมากๆ555 แทบจะไม่มีเลย เราไม่ได้เวอร์นะ มันแบนแบบราบจริงๆค่ะ
เราโดนบูลลี่เรื่องจมูกมาทั้งชีวิต แต่ยังโชคดีที่โลกนี้มีนวัตกรรมที่เรียกว่า ฟิวเตอร์ 55555
จริงๆเราอยากมั่นใจในตัวเองมากๆ อยากมีรูปตัวเองสักครั้งแบบไม่ต้องยืนแล้ววิตก
มันต้องบ้างแหละที่เป็นแบบเรา ไม่มีรูปสวยๆของตัวเอง นอกจากรูปจากกล้องหน้าใส่ฟิวเตอร์5555
แชร์ได้นะคะ อยากมั่นใจในตัวเองขึ้นมาสักวัน
ปล.ศัลยกรรมคือทางออก แต่ลึกๆอยากมั่นใจในรูปลักษณ์ที่ได้มาตอนนี้ เพราะเราลดน้ำหนักแบบภูมิใจมาก สักวันอาจจะถึงฝัน5555