มองจากคนรอบตัว + ช่วงอายุ25-30นะครับ

ผมสังเกตว่าเพื่อนม.ปลายที่เรียนท็อปๆ สอบเข้ามหาลัยดีดีได้ ส่วนใหญ่จบออกมาจะทำงานบริษัทดังๆ หรือไม่ก็รับราชการตั้งเเต่พยาบาลไปจนถึงกรมกระทรวงที่มีเงินเพิ่มพิเศษเยอะๆ กลุ่มนี้จะไม่ค่อยเล่นโซเชียลมาก ไม่ค่อยถ่ายรูป

ส่วนเพื่อนที่เรียนกลางๆ เข้ามหาลัยกลางๆหรือม.เอกชนจะกลับบ้านภูมิลำเนาไปขายของออนไลน์หรือเปิดธุรกิจเล็กๆส่วนตัว( ส่วนใหญ่จะเป็นร้านคาเฟ่ /ร้านอาหาร/ขายต้นไม้) หรือบางคนขายประกันก็มี กลุ่มนี้จะเล่นโซเชียลมาก ถ่ายรูปเก่ง บางคนเป็นเน็ตไอดอล

เพื่อนกลุ่มเรียนเก่งฐานะการเงินเขาไม่ได้เเย่นะครับ ก็เป็นมนุษย์เงินเดือนทั่วไปนี่เเหละครับ เเต่เมื่อเทียบกับเพื่อนกลุ่มเรียนปานกลางเเล้ว พบว่ากลุ่มหลังโดยรวมมีเงินเยอะกว่า  หลายคนมีเบนซ์ขี่ สร้างบ้านใหม่ให้พ่อกับเเม่ได้ ชีวิตมีอิสระไม่ต้องเข้างานเป็นเวลา  มีเวลาเที่ยวเยอะ ไม่เเคร์การเรียนต่อป.โท ไม่ต้องกดดันเรื่องหัวหน้าเเย่ๆ เพื่อนร่วมงานเเย่ๆ  ขณะที่เพื่อนกลุ่มเรียนเก่งตอนนี้ยังต้องเช่าหอ อยู่คอนโด บางคนเงินเดือนใช้เเบบเดือนชนเดือน ทำงานกันหัวหมุ่น บ่นคิดถึงบ้าน  เบื่อหัวหน้างาน

สรุปก็คือ Mind set ที่ว่าเรียนให้เก่งเพื่อจะมีงานทำนี่ ใช้ได้เเค่ครึ่งเดียว เพราะมีงานทำจริงเเต่ไม่รวย+เจอความเครียดอีกมหาศาล  การเก่งวิชาการอาจจะไม่ตอบโจทย์ เพราะยุคต่อไปมันเป็นโลกของคนที่มีหัวการค้าเเละการเงินเเล้วรึเปล่าครับ