ต้นเหตุที่ทำให้เกิดริดสีดวงนี้เกิดจากที่เราเป็นคนขับถ่ายลำบากพม่าตียากพูดง่ายๆว่าธาตุหนักนั่นเอง ก็ใช้ชีวิตมาปกติดีแต่มันเริ่มไม่ปกติเพราะมีลูกคนที่ 1 ริดซี่ก็มาเยือนแบบมาแล้วไม่ยอมจากไปง่ายๆ คนท้องจะเข้าใจกันดีว่าแค่ลุกนั่งยัง
ลำบากแล้วการขับถ่ายจะเหลือเหลออ นึกภาพตามด่วนคือ มันพม่าตีแล้วเบ่งไม่ได้ที่สุดของความทรมานแต่ดาวทนมาได้
ริดซี่ตอนนั้นลุกลามรวดเร็วมาระยะที่ 3 แล้วนั่นคือมี 3 หัวและบวมเป่งดันไม่เข้าแล้วเสียน้ำตาจะนอนคว่ำก็ติดท้องใหญ่
นอนหงายลำบากเข้าไปอิ๊กกระซิกกระซิกตัดสินใจไปหาหมอด่วนแต่หมอบอกจะผ่าก็ได้แต่กินยาระงับปวดไม่ได้มีผลต่อเด็กเวรกรรม  ไตร่ตรองดูเหลือเวลาอีกนิดจะคลอดแล้วเลยไม่ผ่าเผื่อมันจะยุบไปเองได้มโนเก่ง
แต่พอคลอดน้องมันไม่ได้หายไปจ้า เราฝันไปเองอุ้มลูกไปทรมานกันไปด้วยความเลี้ยงลูกเองพ่อแม่อยู่ต่างจังหวัดหมด
จะให้มายังยากดังนั้น ตัดสลับไป ใช้ชีวิตกับมันไปเรื่อยๆ วันไหนอักเสบคือหนังชีวิต เลือดสาด ได้น้ำตา 
จากวันนั้นถึงวันนี้ ราว 8 ปีแล้วค่ะ มีลูกคนที่ 2 ด้วย ดาวได้โอกาสละ ดาวจะไม่ทนมันอีกต่อไป ช่วงลูกปิดเทอมไหนไหน
ก็ไม่ได้ไปไหนละ เพราะ โควิดพิชิตฝัน ตัดสินใจพบหมอเพื่อผ่าค่า  
 
เสาร์ ที่ 9/10/64
หลังจากที่สะสมความรู้จากกระทู้ในPantip และการโทรสอบถามเจ้าหน้าที่เรื่องค่าใช้จ่ายและสิทธิในการรักษาที่เราใช้อยู่
ประกันสังคม+ประกันโรงงาน สรุปดังนี้ ค่าใช้จ่ายในการผ่าประกันสังคมจ่ายทั้งหมด บวกลบ80,000 บาท  ค่าอาหารและค่าห้องประกันสังคมจ่าย700บาท ( ไม่ต้องสำรองจ่ายนะค่ะ ) และค่าห้องพิเศษส่วนเกินจากสิทธิ์ประกันสังคมเราใช้สิทธิ์ของโรงงานเพิ่มค่ะ   ส่วนค่าตรวจร่างกายก่อนผ่าตัดใช้ ประกันกลุ่มของโรงงานค่ะ ไม่ต้อองสำรองจ่ายเช่นกันค่ะ นอกนั้นค่าขนมค่าอาหารและค่าเดินทางเล็กน้อยๆค่ะ 
แนะนำนิดนึง ทริค ของมันคือ ถ้ามีแต่ประกันสังคม อย่างเดียวต้องไปตรวจที่ ห้องประกันสังคมเท่านั้นแล้วให้หมอส่งให้
หมอศัลยกรรมประเมิน และ รออนุมัติเรื่องผ่าอาจต้องใช้เวลาสักนิดนึง ค่าใช้จ่ายไม่ต้องเสียใดใดเพราะ ประกันสังคมครอบคลุมค่ะ ควรใช้สิทธิในรพ.ที่เรามีสิทธิประกันคมนะค่ะ ส่วนค่าห้อง เลือกจ่ายส่วนต่างเอาค่ะ ห้องพิเศษที่พญาไทศรีราชาเริ่มที่ 4,600บ.แถมอาหารเช้า ช่วงโควิด ไม่อนุญาตให้เยี่ยม เฝ้าได้ 1 เท่านั้นเข้าไปห้องพักห้ามออกมาจ้า 
ไปถึงรพ.พบหมอที่แผนกศัลยกรรม หมอสอบถามอาการและลักษณะที่เป็นและขึ้นเตียงให้หมดตรวจ ไม่ต้องถามว่า อายมั้ย ไม่อายเจ็บจนเดินไม่ได้ ก่อนมาถึงลูกระนาดก็เยอะไปไหนโอ๊ย หน้าซีดเป็นไก่ต้มคิดดู โอ้ยทำไมเป็นเยอะขนาดนี้ นึกภาพตามน่ะขนาดเท่าเหรียญ5บาท บวมเป่ง ระยะที่ 4 ครับมี 3 หัวเบื้องต้นหมอจะยัดกลับให้เข้าไปให้นะครับ ย๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก
สวบ  สวบ  ขาสั่นไปหมดน้ำตาไหลพรากๆๆ หมอบอกต้องผ่า ใช้ผ่าแบบเดิมคือ ตัดหัวออกแล้วเย็บ บล็อคหลัง วันเสาร์ที่  16 นี้เลยนอนรพ.คืนเดียวเฮ้ยทำไมอ่านคนอื่นเค้านอนกัน2คืนแล้วจะยังไงเนี่ยดาวจะรอดมั้ย คุณหมออายุไม่เยอะนะค่ะ ด้วยสถิติกลับบ้านได้ในวันเดียวครับ ว้าวจริงดิ
 
คุณหมอบอกว่า ระดับความรุนแรงของอาการหลังผ่าตัดขึ้นอยู่กับความสามารถในการทนเจ็บเจ็บแต่ละคนไม่เท่ากัน
เอามาวัดเป็นเกณท์ไม่ได้ อ่อ ค่ะ พร้อมมากจัดไป เชื่อหมอ หมอหล่อ อ้าว 
พุธ 13/10/64
นัดตรวจร่างกายก่อนผ่าตัด งดน้ำอาหาร ตั้งแต่ 6 ทุ่มคืนวันที่ 12
Xray ปอด  ใช้สิทธิ์ ประกันโรงงาน 
เจาะเลือดหาความสมบูรณ์ของเกล็ด  ใช้สิทธิ์ประกันโรงงาน
ตรวจโควิด แยงจมูก ใช้สิทธิของประกันสังคม  
 
พฤหัสบดี 14/10/64
ตรวจคลื่นหัวใจ  ใช้สิทธิประกันโรงงาน 
หมอขอเจาะเลือดเพิ่มดูค่าไต แล้ว ทำไมไม่เจาะแต่เมื่อวาน เคืองนิดนึง 
รอประมาณ 10 นาทีได้ สรุป ผ่านหมด รับบัตรนัดผ่า วันเสาร์ที่ 16 /10/64
 
วันเสาร์ 16/10/64
 มาถึง รพ. 8.30 น.ลงทะเบียนรอเจ้าหน้าที่มาซักประวัติและติดแท็กส่งตัวขึ้นห้องพักรอผ่าตัด
ระหว่างที่รอบนห้องพักพยาบาลประจำหวอดดจะมาซักประวัติเราอีกรอบแนะนำนั่นนี่ตามประสา
ลูกออกไปขับรถเล่นและหาข้าวกินริมอ่างค่อยให้เข้ามาที่ห้องพักจะได้ไม่เหงาและไม่เบื่อช่วงโควิด
ไม่อนุญาตให้เยี่ยมแต่ครอบครัวอนุโลมให้นะค่ะ เข้ามาแล้วไม่ควรออกไปค่ะเตรียมข้าวเตรียมขนม
และของจำเป็นมาให้พร้อมควรสระผมก่อนมาผ่าตัดนะค่ะ ไม่ทาเล็บ  พยาบาลให้เปลี่ยนชุดและเจาะน้ำเกลือปวดจิ๊ด 
นอนรอเวลาผ่า ประมาณ 12.20 น.เจ้าหน้าที่เข็นเตียงมารับไปยังห้องผ่าตัดไม่ตื่นเต้นใดใดเพราะผ่าคลอดลูก
มาทั้ง 2 คนแล้ว อ้อลืมบอก เราผ่าแบบบล็อกหลังและตัดเย็บธรรมดานะค่ะ พอมาถึงห้องผ่าตัดเจ้าหน้าที่สอบถาม
ข้อมูลเช่นเคยและแจ้งว่า เราต้องบล็อกหลังพอถึงเวลาผ่าหมอวิสัญญีก็จับเรางอเง่าแล้วแงเข็มโลดปวดนิดหน่อย
พอยาเริ่มออกก็ช่วยกันหามไปที่เตียงผ่าเทกระจาดไม่ไหวขนาดเราตัวเล็กท่าผ่าคือนอนคว่ำค่ะ 
ใดใดคือไม่รู้สึกแล้วท่อนล่างหมอก็จัดการตัดกันไปแปบเดียวในความรู้สึกหมอบอกเสร็จแล้วคับสองหัวใหญ่เอาออกเรียบร้อยจะเหลือติ่งเล็กนิดหน่อยไม่รำคานนะคับเพราะไม่งั้นหูรูดจะตีบตันเกินไปอ่อค่ะ แอบขอดู โห ที่ตัดออก
ไม่อยากจะบรรยายเบ้อเริ่มมีความอาลัยอาวรณ์นิดนึงเนื่องจากอยู่ด้วยกันมาหลายปีไป 
หลังผ่าเสร็จเข็นมารอตรงที่สังเกตอาการอีก 1 ชม. อ้อลืมบอกเราไม่หลับใดใดค่ะสลึมสลือรู้สึกตัวตลอดแอบเหลือบไปเห็นแท่งที่เสียบตูดเป็นกรวยๆเพื่อล็อคให้ริดสีดวงไม่ดิ้นไปไหนด้วยตอนผ่าด้วยยยยย หยึย 
 
15.30 น. กลับห้องพักเปิดประตูมาเจอลูกน้อยทั้งสองยิ้มแป้นรอด้วยความดีใจแม่มาแล้วมาจับมือตอนนี้คือ ไม่เจ็บปวดใดใดเพราะยาที่บล็อคหลังยังไม่หมดนะค่ะ ต้องรอราว 4ชม.ตอนนี้พูดคุยกับลูกได้ปกติแม่โทรมารับสายคุยได้
พยาบาลมาบอกว่าห้ามลุกจนกว่ายาชาจะหมดและฉี่ให้ได้ก่อน 1ทุ่มฮ่วยยังไงน้อ โชคดีมากราว17.00 นขาขยับได้แล้ว
บอกพยาบาลว่าปวดฉี่พยาบาลประคองไปห้องน้ำเราไม่เวียนหัวใดใดสักนิดเลยลองนั่งฉี่เอ้ยฉี่ออกเองดีใจกันใหญ่
มานอนราบต่อจนถึง1ทุ่มหิวข้าวสิคับ ข้าวมากินเรียบ 
ไม่นานหลังจากที่ยาบล็อกหลังหมดฤทธิ์  ชีวิตจริงก็มาเยือนนนนนนนน  ปวดแสบปวดร้อนเหมือนกินส้มตำพริกพริก100เม็ดอย่าหวังว่าจะนอนหลับพยาบาลมาแนะนำว่า กินยาแก้ปวดก่อนหากไม่ดีขึ้นจะฉีดมอฟีนให้ โอ้ยมันจะดียังล่าว
หมอมาเยี่ยมบอกพรุ่งนี้กลับบ้านได้เลยนะครับ เฮ้ย การดูแลรักษา คือ ทานยา แก้ปวดแก้อักเสบ แช่ก้นในน้ำอุ่นเกือบร้อน
ทำความสะอาดแผลและอย่าลืมเปลี่ยนอาหารที่กินให้มีกากใยผลไม้ในทุกมื้อช่วงแรกให้ทานอาหารอ่อนๆก่อน
อาการเจ็บปวดจะหายไปใน3 วันแล้วแต่บุคคลจ้า ตอนที่หมอพูดเราดิ้นทุรนทุรายเพราะปวด
หมอบอกพยาบาลไปเอามอฟีนมาฉีดให้คนไข้ค่อยนอนได้แปบนึง พอหมด4 ชม.ขออีกเข็ม กึ่งหลับกึ่งตื่นยันเช้า
 
17/10/64
เช็ดตัวเปลี่ยนเสื้อผ้าเตรียมกลับบ้านอ้อยังไม่อึใจไม่ดีเท่าไหร่กลัวมันจะเลือดสาดหมอบอกยังมีผ้าก็อตอยู่ในก้นพออึแล้วมันจะออกมาเองเอ้า รับยากลับบบ้าน นอนมาตลอดทางและลูกระนาดจะเยอะไปไหน 
กลับมาเก็บของเรียบร้อยเอามะขามเปียกจิ้มเกลือกินไป 1กำมืออัดน้ำไป 2 แก้ว พม่าตีอย่างไม่คิดชีวิตในที่สุดก็ออกไม่เจ็บปวดอย่างที่คิดเลยโล่งและรอดแล้ว ยังมีอาการปวดและตึงที่ก้นอยู่บ้างแต่สำหรับเราคือมันน้อยมากทนได้
กลางคืนทานข้าวต้มอีกแล้วกินยาตามที่หมอบอกไม่ลืมแช่น้ำอุ่นเกือบร้อนนอนสิครับ รออะไรหลับยันเช้า
 
18/10/64
ลุกมาซักผ้ากวาดบ้านถูบ้านได้ปกติตึงๆที่ก้นค่อยๆเดินไม่เจ็บปวดแล้วเหมือนได้ก้นใหม่ดีใจสุดๆ 
ทำอาหารให้ลูกได้และมานั่งรีวิวลงpantip ให้คนที่มีอาการแบบเราได้ตัดสินใจไว้เป็นทางเลือก 
สุดท้ายนี้ ริดสีดวงจะกลับมาเป็นได้อีกหากเรายังไม่เปลี่ยนพฤติกรรมในการใช้ชีวิต ทานอาหารที่มีผักผลไม้ทุกมื้อ
พยายามหลีกเลี่ยงของทอดและมัน ขับถ่ายเป็นเวลา ออกกำลังกายสม่ำเสมอ และหากเป็นริดสีดวงต้องรักษาแต่เนิ่นๆ
อย่าปล่อยทิ้งไว้อย่าอายหมอให้การผ่าตัดเป็นทางเลือกสุดท้ายนะค่ะ ขอให้ทุกคนสุขภาพร่างกายแข็งแรงไม่มีโรคภัยค่า
 
อาการข้างเคียงหลังผ่าตัดที่เจอ
สำหรับเรา คือ แทบไม่มีอาการข้างเคียงเลยวันนี้ ผ่ามาได้ 4 วันแล้ว เลือดออกน้อยไม่มีน้ำหนองและขับถ่ายไม่ปวดร้าวอย่างที่คิด แผลที่ได้จากการผ่าตัดยังบวมเล็กน้อยแต่โดยรวมเราพอใจมากเหลือติ่งเล็กๆที่หมอตัดออกไม่หมดเพราะ
มันมี3หัวแต่ถ้าเอาออกทั้ง3หมอบอกมันจะทำให้รูก้นติบตันได้ ต้องคอยดูกันต่อไปว่ามันจะมีผลอย่างไร 
 
อาหารการกินหลังผ่าตัด
อย่าพึ่งอาจหาญไป ซัดส้มตำหรือของเผ็ดร้อน เชื่อดาว ควรทานอาหารอ่อนไปก่อนและมีผักผลไม้ครบทุก3มื้อ
แม้ว่าอาหารประเภทรสจัดจ้านจะเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตก็ตาม งดไปก่อน 

การดูแลรักษาหลังผ่า 
ทานยา แช่น้ำอุ่น เด้อ 
 
สรุป 
เราเป็นริดสีดวงระยะที่ 4 มี3หัว ผ่าตัดแบบตัดชิ้นเนื้อธรรมดาและเหลือติ่งเล็กไว้เพราะจะทำให้รูทวารตีบตันได้
ทำไมถึงต้องผ่า เพราะ มีเลือดออกขณะขับถ่ายและไม่สามารถดันกลับเข้าไปได้ทุกทรมานและไม่ขำเลย 
ผ่าตัดที่ รพ.พญาไทศรีราชา เพราะเรามีสิทธิประกันสังคมที่นั่น และใช้สิทธิ์ประกันกลุ่มโรงงานด้วยนั่นเอง
ค่าใช้จ่ายบวกลบ80,000 บาท นอนรพ.1 คืน ประกันสังคมออกค่าผ่าให้ทั้งหมดและค่าห้องกับค่าอาหารอีก700บาท
ที่เหลือใช้ประกันกลุ่มของโรงงาน ไม่ได้สำรองจ่ายใดใด ยื่นบัตรแจ้งสิทธิ์เบื้องต้นเท่านั้น 
เผื่อเป็นทางเลือกในการตัดสินใจในการรักษา 
สำหรับเรารพ.พญาไทศรีราชาตั้งแต่เรารักษามาเราพอใจในการบริการมากค่ะ ไม่ได้อวย ไม่ได้มีส่วนได้ส่วนเสียใดใด
ขอบคุณคุณหมอและพยายาบาลแผนกศัลยกรรม และ ห้องผ่าตัดตลอดจนพยายาลหวอด 6ทุกท่าน