สวัดดีคับทุกคน ผมจะมาเล่าความในใจที่ผมเก็บกดมานานมากเลยคับขอระบายซักนิดหนึ่ง 
ผมอยู่กับเเฟนผมมาจะ 1 ปีเเล้ว ผมรู้สึกว่านิสัยเขากับผมมันคนละขั้วมากๆเลยคับ ล่าสุดทำร้ายผมจนผมเลือดออก บอกไว้ก่อนเลยนะคับว่าผมเป็นผู้ชายเเต่โดนแฟนที่เป็นฝ่ายหญิงทำร้ายทั้งจิตใจทั้งร่างกายตลอด😭 ซึ่งเขาเป็นคนที่เเทบจะไม่ขอโทษผมเลยคับ เห็นเรื่องผิดๆเป็นถูกตลอด เรื่องอารมณ์นี่ไม่ต้องพูดถึงเลยคับ โหดร้ายมากบางครั้งคิดอยากโกรธก็โกรธ ผมกลับมาจากทำงานเหนื่อยๆผมก็รีบมาหาแต่อยุ่ดีๆก็คิดอยากจะนอยด์อยากจะโกรธผม
ทุกคนคับคือบางครั้งมันไม่ไหวจริงๆ เเต่ผมก็รักเพราะผมเคยสัญญาว่าถ้ามึเเฟนผมจะดูเเลดีๆเลย แต่ไม่คิดว่าทัศนคติกับนิสัยมันน่ากลัวมากคับ บางครั้งตัวเองผิดเต็มๆยังโยนให้ผมผิดให้ได้เเล้วคือผมต้องเป็นฝ่ายง้อทุกครั้ง ย้ำนะครั้งทุกครั้งไม่ว่าเขาจะถูกหรือผิด มีครั้ง 1 คับผมพามาบ้านเเล้วญาติผมเต็มเเละมีย่าของผมด้วยย่าแกก็ถามปกตินะคับว่าไม่หวัดดีหน่อยเหรอญาติพี่เค้าเต็มเลยนะผมก็ถามว่าทำไมไม่หวัดดีเขาตอบกลับว่าจะอะไรนักหนาตอนนั้นผมสตั้นไปนานมาก ได้แต่คิดคับทำไมเขานิสัยเเย่ขนาดนี้ แถมเป็นคนเอะอะก็ชอบขึ้นขึ้นกูตลอดทุกครั้งเลยคับ ทำไมผมถึงป็นคนซวยขนาดนี้ ผมไม่อยาดผิดสัญญาตัวเองด้วย วีรกรรมเขาเยอะกว่านี้คับ พิมพ์วันเดียวก็ไม่หมด 😞