นกขมิ้นท้ายทอยดำ #. โอ้อกเอย. หัวอก. นกขมิ้นเจ้าเซซัด. พลัดถิ่น. เที่ยวบินร่อนคงเพลิดเพลิน. เดินหลง. ป่าดงดอนจะเกาะคอน. วอนใคร. เขาให้พัก #. ร่างเรื่อ

หวีดหวิวแว่วลมเลคลื่นเห่กล่อม ทิวสนน้อมกิ่งโน้มคราลมไหว เสียงคลอครวญอวลอุ่นละมุนละไม ธาราไหลรินรื่นชื่นฉ่ำจินต์.... ขอบฟ้าโค้งลงลูบจูบน้ำใส เหมือนออดอ้อนเตือนใจให้ถวิล แม้นตัวไกลใจอยู่คู่ชีวิน อย่าสู

ผู้อ่านข่าวเท่าที่ฉันจำได้ จักรพันธุ์ ยมจินดา เอกชัย นพจินดา ศันสนีย์ นาคพงศ์ ศุภรัตน์ นาคบุญนำ จรณชัย ศัลยพงษ์ พิษณุ นิลกลัด วีรศักดิ์ นิลกลัด พิสิทธิ์ กีรติการกุล ศรสวรรค์ ภู่วิจิตร ธีรัช โพธิ์พานิ

*ธรรมชาติ งามตา น่าสัมผัส สารพัด ทั่วแหล่ง ทุกแห่งหน ทั้งธารใส สายน้ำ ที่ฉ่ำวน เป็นดั่งมนต์ ดลใจให้ตราตรึง*หากความจริง สิ่งสรรค์ นั้นคงอยู่ ได้รับรู้ 

 สายลมพลิ้ว ทิวสน โอนเอนไหวสายธารใส ไหลล่อง ท้องทุ่งกว้างแสงแดดอ่อน ทอทาบ ฉาบสีจางสองริมทาง ซ้ายขวา ดอกหญ้าบาน บัวชูช่อ ล้อลม ที่พรมแผ่วหอมดอกแก้

จากน้อง จากน้องไปอยู่ห้วง  แห่งใดให้ห่วงหวงดวงใจ   พี่นี้รักเธอดั่งฤทัย    หมายมั่นไกลห่างทางหมื่นลี้   ใช่ฟ้ากั้นกาง แม้สุดฟ้ายิ่งกว