ท้าวความก่อนผมพึ่งเรียนจบเเละย้ายบ้านมาอยู่อีกที่ และได้มาเจอเเละมารู้จักกับเพื่อนบ้านคนหนึ่ง ซึ่งอายุผมกับเขาห่างกัน12 ปี ด้วยความที่ผม พี่เขาเป็นคนหน้าตาหล่อมาก ตัวขาวๆ หุ่นดี พูดจาดี คือเป็นคนฮอตก็ว่าได้ อาชีพของเขาออกจากงานประจำมาทำงานอิสระ ไม่ได้เรียนจบสูงมาก เป็นคนดื่มเหล้าชอบสังคม ด้วยความที่เเถวระเเวกบ้านวัยใกล้เคียงกันมีไม่เยอะเลยทำให้เราสนิทกันด้วยความที่เเกเป็นคนทำธุรกิจเกี่ยวกับการค้าส่ง เเละผมก็จบเกี่ยวกับด้านธุรกิจมา ประกอบกับผมก็ดื่มเหมือนกัน เลยทำให้เราเเลกเปลี่ยนประสบการณ์เเละเเชร์ไอเดีย ไปเที่ยว กินดื่มด้วยกัน จนเป็นเพื่อนสนิทเพื่อนซี้ต่างวัยเลยก็ว่าได้ เเละไม่เพียงตัวพี่เขาเอง ที่ผมสนิท รวมไปถึงลูกทั้งสองคน ภรรยาเเละเเม่ยาย เขาด้วยเหมือนเราเป็นครอบครัวเดียวกันไปเลย ภาพนอกที่ผมสัมผัสได้พี่เขาเป้นคนรับครอบครัว รักลูกรักเมียมากก รับผิดชอบทุกอย่างขยันทำงาน ซื่อสัตย์เเละซื้อตรง ด้วยความที่เราสนิทกันมาก มากจนรู้เรื่องกันทุกอย่างทำให้ผมได้เริ่มเห็นด้านมืดของพี่เขาด้วย
**ใครไม่อยากอ่านยาวอยากอ่านแค่คำถามไปดูคำถามช่วงสุดท้ายได้ครับ**
เรื่องมีอยู่ว่าด้วยการที่แกทำการค้าต้องเจอคนมากมายเลยทำให้เเกไปเจอคนคนนึงอายุมากกว่าแกหน่อยพี่แกอายุ36 ญ คนนี้อายุ39 คนคนนี้ไม่รู้จักอะไรเขาเลยผมขอเรียกเขาว่า เจ้ แทนนะครับ ซึ่งตัวผมก็ไม่รู้จัก ได้เเต่ฟังพี่เขาเล่าให้ฟังเรื่องมีอยู่ว่า เจ้แกสวยขาวXมากมีน้ำมีนวลมีลูกกำลังวัยรุ่น เเล้วมีเเฟนเด็กสามสิบต้นๆ เข้าเรื่อง อิเจ้เเกเริ่มเข้าหาพี่ผม ทางfacebook ด้วยความที่พี่เขาหล่อหรือความมีเงินก็ไม่ทราบได้ ทำให้เจ้เขามาคุยทางเฟสสักพักก้ขอเบอร์ และผมว่าแกบุกแรงคุยกันยังไงไม่รุ้ เจ้แกก็ชวนไปกินข้าว นัดเจอกันกลางทางเมื่อกินข้าวเสร็จเขาก็จะกลับมาส่ง จู่ๆ เจ้แกก็เลี้ยวเข้าโรงแรมเลย ซึ่งพี่ผมแกก็บอกตกใจมากเเละคิดในใจว่าเอาเเล้ววันนี้กูโดนอิเจ้นี่เเน่ๆ และแกก็ได้ไปมีอะไรกะเขาครั้งเเรก ด้วยความที่เราสนิทกันแกก็เล่าให้ฟังทุกท่วงถ้า ซึ่งผมก็ตกใจมากเพราะแกก้ดูรักเมียเเกดีเเละพูดทำวันว่าทำงานทุกวันนี้ก้มีให้ลูกหมด แนวๆแบบ feel like a คนรักครอบครัวคนนึง เเต่ก็ไม่ได้อยากจะพูดอะไรมากเพราะมันเป็นเรื่องส่วนตัว แต่ก็เเหม่งๆในใจนิดๆ คิดซะว่า ถึงเขาอาจจะไม่ใช่พ่อที่ดี ไม่ใช่สามีที่ดีของครอบครัว แต่เขาเป็นเพื่อนเราเขามีน้ำใจกับเราก็ดีแล้ว และแล้วเวลาผ่านไปเรื่อยๆ ซึ่งก็อยู่ในช่วงที่ในช่วงระหว่างที่ผมกับพี่เขาได้ทำธุรกิจร่วมกัน จู่วันนึงพี่เขาก็มาเล่าให้ผมฟังว่าเจ้วันก่อนที่เล่าให้ฟังโทรมาอีกเเล้วบอกว่าอยากเจออีกติดใจของของพี่ผม พี่เขาว่างี้55 ด้วยความที่เราทำธุรกิจด้วยกัน เลยจะมีการนัดกันไปดูขอกันบ่อยๆ เเละแล้วก็มาถึงวันนึงวันที่ต้องไปดูที่จำหน่อยสินค้า ซึ่งเป็นวันเดียวกันกับที่เเกบอกเจ้นัดแกไป ซึ่งตอนเช้าทุกอย่างก็ดำเนินไปอย่างปกติแกก็ไปส่งภรรยาแกทำงานปกติ ในใจก็คิดว่าเขาคงไม่ได้ไปตานัดหร่อกมั้ง พอถึงเวลาทำงานจริงๆ ที่นัดกันไว้11โมง ผมโทรหาแกก็ตัดสายผม เเล้วก็ไม่รับสาย ผมคิดในใจว่า ตูว่าเเน่ๆ ต่อมาอยู่ๆก็โผล่
มาจากไหนไม่รู้บ่ายสาม เเล้วบอกว่าจะพาผมไปหาข้าวกิน โดยเขาลืมเรื่องที่จะไปดูตลาด เเล้วผมก็ถามว่า...
ผม: พี่มีอะไรไม่สบายใจหรือเปล่าครับ
พี่เขา: ไม่มีนะปกติ เอ็งมีอะไรหรือเปล่า
ผม: เห็นไม่รับโทรศัพท์ ตัดสาย
พี่เขา: กำลังนัวเนีย เเล้วหัวเรอะ
ผม: เงียบเลย 555
ด้วยความที่ศีลธรรมในใจผมมันเรียกร้องก็เลยพูดขึ้นเลยว่าพี่อย่าทำอย่างนี้อีกเลย สงสารเมียกับลูกเเกก้บอกโอเค แกก็บอกอย่าไปคิดมากผู้ชายเรามันเรื่องธรรมดา สนุกๆ ไปเฉยๆ เเค่ของเล่น ตอนนั้นผมตั้งคำถามในใจเเล้ว มันเป็นเรื่องธรรมดาจริงๆหรอ? เเลพูดไปเลยว่ามันไม่ใช่เรื่องธรรมดา มันคือสันดาร วันนั้นผมโกรธหลายอย่างทั้งเรื่องอย่างว่าเรื่องผิดนัดงานที่นัดไว้ จากนั้น ผมเลยบอกว่าเอายังไงครับเราจะทำงานร่วมกันต่อไปไหม ล้มเลิกก็ได้นะผมไม่ซีเรียสถ้าไม่พร้อม ไม่ตั้งใจ ก็เลิกทำร่วมกันไป ด้วยความที่ผมเป็นคนตรงต่อเวลาเเละถ้าวางเเผนไว้แล้วจะทำอะไรเเล้วก็ต้องได้ทำ หลังจากนั้นผมก็ติดเรื่องนี้ในใจมาตลอกผ่านมาครึ่งปีเเล้วผมก็ยังเเปลกๆ กับเรื่องนี้อยู่ หลังจากนั้นเราก็กลับมาทำงานร่วมกันปกติเเละหลายอย่างเป้นเพื่อนกันปกติ เเต่ในใจก็เปลกๆ ระหว่างนั้นนานวันเข้าผมพยายามเปลี่ยนทัศนคติเขาหลายอย่าง เช่น ความคิดว่าผู้หญิงเป้นของเล่น นอกกายเเต่ไม่นอกใจ ได้เสียวินวิน หรือเรื่องหลักการธุรกิจ ต่างๆนาๆ อย่างที่บอกเราอายุห่างกัน12ปีก็จริง เเต่เราคอยบอกคอยสอนกันด้วยความให้เกีรยติกันตลอด พูดกันด้วยความหวังดีเเละตรงไปตรงมา เวลาผ่านไป จนมาวันนึงวันที่เรานั่งดื่มเบียร์กันตามปกติเหมือนเคย พี่เขาก็พูดขึ้นมาว่าพี่นี่มันเเย่เนอะ พี่มันเเย่ที่ผ่านมาเขาก็เล่าว่าเขาผ่านผู้หญิงมาเยอะมากถึงมีลูกเเล้วก็ยังมีผู้หญิงเข้ามาตลอดเเบบไม่ผูกพัน ผมเลยบอกว่าใช่ครับ พี่ทำตัวเเย่มาก ต่อไปอย่าทำเลยมันไม่ดีสงสารลูกกับเมียบ้าง เเต่เขาก็ไม่ได้พูดนะว่าจะหยุดทำพูเเต่ว่าตอนนี้ไม่มีใคร ผมก็ถามอยู่เรื่อยๆ มีใครเข้ามาไหม เขาบอกไม่มีพูดแบบลูกผู้ชาย เดี่ยวมีมาต่อเเต่เข้าคำถามวันนี้
ปล.ส่วนอิเจ้ก็กลับไปต่างจังหวัดถาวรแล้วกลับไปกับเเฟนหนุ่ม ไปทำไร่ทำสวน ซึ่งน่าสงสารชายหนุ่มคนนั้นที่ไม่รู้ว่าโดนเจ้นอกใจ ซึ่งผมถามว่ายังมีคุยกันไหมเขาก็บอกไม่ได้คุยกันเเล้วเป็นเพื่อนกัน เฉยๆ
(ที่เรียกว่าอิเจ้เพระาผมรู้สึกว่าเขาไม่ดีและจะทำให้ครอบครัวคนอื่นเเตกเเยก)
เข้าคำถาม
เรื่องอย่างว่ามันเป็นเรื่องปกติเเล้วจริงๆหรอครับ?
เขารักครอบครัวไหม หรือรักแต่เเยกเเยะsexกับรัก?
การที่เราเเสดงความไม่โอเคให้เขาหยุดทำแบบนี้ถูกต้องหรือไม่ก้าวก่ายไปหรือเปล่า?
จะเลิกคบเพื่อนคนนี้เพราะเหตุผลนี้ มักมากในกาม?
หรือผมอ่อนต่อโลกเกินไป?
เรื่องอย่างว่ากับคนอื่นที่ไม่ใช่คนรัก มันเป็นเรื่องปกติไปแล้วหรือ??
**ใครไม่อยากอ่านยาวอยากอ่านแค่คำถามไปดูคำถามช่วงสุดท้ายได้ครับ**
เรื่องมีอยู่ว่าด้วยการที่แกทำการค้าต้องเจอคนมากมายเลยทำให้เเกไปเจอคนคนนึงอายุมากกว่าแกหน่อยพี่แกอายุ36 ญ คนนี้อายุ39 คนคนนี้ไม่รู้จักอะไรเขาเลยผมขอเรียกเขาว่า เจ้ แทนนะครับ ซึ่งตัวผมก็ไม่รู้จัก ได้เเต่ฟังพี่เขาเล่าให้ฟังเรื่องมีอยู่ว่า เจ้แกสวยขาวXมากมีน้ำมีนวลมีลูกกำลังวัยรุ่น เเล้วมีเเฟนเด็กสามสิบต้นๆ เข้าเรื่อง อิเจ้เเกเริ่มเข้าหาพี่ผม ทางfacebook ด้วยความที่พี่เขาหล่อหรือความมีเงินก็ไม่ทราบได้ ทำให้เจ้เขามาคุยทางเฟสสักพักก้ขอเบอร์ และผมว่าแกบุกแรงคุยกันยังไงไม่รุ้ เจ้แกก็ชวนไปกินข้าว นัดเจอกันกลางทางเมื่อกินข้าวเสร็จเขาก็จะกลับมาส่ง จู่ๆ เจ้แกก็เลี้ยวเข้าโรงแรมเลย ซึ่งพี่ผมแกก็บอกตกใจมากเเละคิดในใจว่าเอาเเล้ววันนี้กูโดนอิเจ้นี่เเน่ๆ และแกก็ได้ไปมีอะไรกะเขาครั้งเเรก ด้วยความที่เราสนิทกันแกก็เล่าให้ฟังทุกท่วงถ้า ซึ่งผมก็ตกใจมากเพราะแกก้ดูรักเมียเเกดีเเละพูดทำวันว่าทำงานทุกวันนี้ก้มีให้ลูกหมด แนวๆแบบ feel like a คนรักครอบครัวคนนึง เเต่ก็ไม่ได้อยากจะพูดอะไรมากเพราะมันเป็นเรื่องส่วนตัว แต่ก็เเหม่งๆในใจนิดๆ คิดซะว่า ถึงเขาอาจจะไม่ใช่พ่อที่ดี ไม่ใช่สามีที่ดีของครอบครัว แต่เขาเป็นเพื่อนเราเขามีน้ำใจกับเราก็ดีแล้ว และแล้วเวลาผ่านไปเรื่อยๆ ซึ่งก็อยู่ในช่วงที่ในช่วงระหว่างที่ผมกับพี่เขาได้ทำธุรกิจร่วมกัน จู่วันนึงพี่เขาก็มาเล่าให้ผมฟังว่าเจ้วันก่อนที่เล่าให้ฟังโทรมาอีกเเล้วบอกว่าอยากเจออีกติดใจของของพี่ผม พี่เขาว่างี้55 ด้วยความที่เราทำธุรกิจด้วยกัน เลยจะมีการนัดกันไปดูขอกันบ่อยๆ เเละแล้วก็มาถึงวันนึงวันที่ต้องไปดูที่จำหน่อยสินค้า ซึ่งเป็นวันเดียวกันกับที่เเกบอกเจ้นัดแกไป ซึ่งตอนเช้าทุกอย่างก็ดำเนินไปอย่างปกติแกก็ไปส่งภรรยาแกทำงานปกติ ในใจก็คิดว่าเขาคงไม่ได้ไปตานัดหร่อกมั้ง พอถึงเวลาทำงานจริงๆ ที่นัดกันไว้11โมง ผมโทรหาแกก็ตัดสายผม เเล้วก็ไม่รับสาย ผมคิดในใจว่า ตูว่าเเน่ๆ ต่อมาอยู่ๆก็โผล่
มาจากไหนไม่รู้บ่ายสาม เเล้วบอกว่าจะพาผมไปหาข้าวกิน โดยเขาลืมเรื่องที่จะไปดูตลาด เเล้วผมก็ถามว่า...
ผม: พี่มีอะไรไม่สบายใจหรือเปล่าครับ
พี่เขา: ไม่มีนะปกติ เอ็งมีอะไรหรือเปล่า
ผม: เห็นไม่รับโทรศัพท์ ตัดสาย
พี่เขา: กำลังนัวเนีย เเล้วหัวเรอะ
ผม: เงียบเลย 555
ด้วยความที่ศีลธรรมในใจผมมันเรียกร้องก็เลยพูดขึ้นเลยว่าพี่อย่าทำอย่างนี้อีกเลย สงสารเมียกับลูกเเกก้บอกโอเค แกก็บอกอย่าไปคิดมากผู้ชายเรามันเรื่องธรรมดา สนุกๆ ไปเฉยๆ เเค่ของเล่น ตอนนั้นผมตั้งคำถามในใจเเล้ว มันเป็นเรื่องธรรมดาจริงๆหรอ? เเลพูดไปเลยว่ามันไม่ใช่เรื่องธรรมดา มันคือสันดาร วันนั้นผมโกรธหลายอย่างทั้งเรื่องอย่างว่าเรื่องผิดนัดงานที่นัดไว้ จากนั้น ผมเลยบอกว่าเอายังไงครับเราจะทำงานร่วมกันต่อไปไหม ล้มเลิกก็ได้นะผมไม่ซีเรียสถ้าไม่พร้อม ไม่ตั้งใจ ก็เลิกทำร่วมกันไป ด้วยความที่ผมเป็นคนตรงต่อเวลาเเละถ้าวางเเผนไว้แล้วจะทำอะไรเเล้วก็ต้องได้ทำ หลังจากนั้นผมก็ติดเรื่องนี้ในใจมาตลอกผ่านมาครึ่งปีเเล้วผมก็ยังเเปลกๆ กับเรื่องนี้อยู่ หลังจากนั้นเราก็กลับมาทำงานร่วมกันปกติเเละหลายอย่างเป้นเพื่อนกันปกติ เเต่ในใจก็เปลกๆ ระหว่างนั้นนานวันเข้าผมพยายามเปลี่ยนทัศนคติเขาหลายอย่าง เช่น ความคิดว่าผู้หญิงเป้นของเล่น นอกกายเเต่ไม่นอกใจ ได้เสียวินวิน หรือเรื่องหลักการธุรกิจ ต่างๆนาๆ อย่างที่บอกเราอายุห่างกัน12ปีก็จริง เเต่เราคอยบอกคอยสอนกันด้วยความให้เกีรยติกันตลอด พูดกันด้วยความหวังดีเเละตรงไปตรงมา เวลาผ่านไป จนมาวันนึงวันที่เรานั่งดื่มเบียร์กันตามปกติเหมือนเคย พี่เขาก็พูดขึ้นมาว่าพี่นี่มันเเย่เนอะ พี่มันเเย่ที่ผ่านมาเขาก็เล่าว่าเขาผ่านผู้หญิงมาเยอะมากถึงมีลูกเเล้วก็ยังมีผู้หญิงเข้ามาตลอดเเบบไม่ผูกพัน ผมเลยบอกว่าใช่ครับ พี่ทำตัวเเย่มาก ต่อไปอย่าทำเลยมันไม่ดีสงสารลูกกับเมียบ้าง เเต่เขาก็ไม่ได้พูดนะว่าจะหยุดทำพูเเต่ว่าตอนนี้ไม่มีใคร ผมก็ถามอยู่เรื่อยๆ มีใครเข้ามาไหม เขาบอกไม่มีพูดแบบลูกผู้ชาย เดี่ยวมีมาต่อเเต่เข้าคำถามวันนี้
ปล.ส่วนอิเจ้ก็กลับไปต่างจังหวัดถาวรแล้วกลับไปกับเเฟนหนุ่ม ไปทำไร่ทำสวน ซึ่งน่าสงสารชายหนุ่มคนนั้นที่ไม่รู้ว่าโดนเจ้นอกใจ ซึ่งผมถามว่ายังมีคุยกันไหมเขาก็บอกไม่ได้คุยกันเเล้วเป็นเพื่อนกัน เฉยๆ
(ที่เรียกว่าอิเจ้เพระาผมรู้สึกว่าเขาไม่ดีและจะทำให้ครอบครัวคนอื่นเเตกเเยก)
เข้าคำถาม
เรื่องอย่างว่ามันเป็นเรื่องปกติเเล้วจริงๆหรอครับ?
เขารักครอบครัวไหม หรือรักแต่เเยกเเยะsexกับรัก?
การที่เราเเสดงความไม่โอเคให้เขาหยุดทำแบบนี้ถูกต้องหรือไม่ก้าวก่ายไปหรือเปล่า?
จะเลิกคบเพื่อนคนนี้เพราะเหตุผลนี้ มักมากในกาม?
หรือผมอ่อนต่อโลกเกินไป?