๏ แสนประหม่าขาแนบอิงแอบอัด
ความเข้าใจไม่ชัดเหมือนขัดขวาง
เหงื่อก็ไหลไคลย้อยเป็นรอยทาง
เสียวรยางค์แหยงรูเหมือนงูงับ
ตกภวังค์รั้งวนขุมขนลุก
อันหม้อข้าวไม่ทันสุกไฟลุกดับ
มันร้อนร้อนหนาวหนาวนั่งหง่าวนับ
เสียงหัวใจไร้ศัพท์เกินรับรู้
ชีพจรสั่นโครมฮึดโหมกระเส่า
มันเหมือนเมาขี้ตดน่าอดสู
พอเลิกผ้าหน้ามึนเหมือนขึ้นครู
อาวุธแหลมปลายชูสู้ประชัน
สั่งแนบแขนแนบขาห้ามอ้าปาก
ของเหลวสากใยแผ่นเช็ดแขนฉัน
แล้วจิ้มอาวุธทิ่มนิ่มลงทัณฑ์
ลึกและเสียวสุดอันแทบบรรลัย!
ค่อยค่อยกดลำสะอาดในพลาสติก
ฉีดน้ำยาซิกซิกซู่ซ่าใส
สุดจะฝืนกลืนกล้ำจำเจ็บใจ
น้ำอะไรไม่ทราบซึมซาบเซาะ
สะดุ้งเหล็กลำเล็กยังสะดุ้ง!!
นี่หากเอาสากกระทุ้งคงโผละเผาะ
น้ำตาเล็ดเข็ดข้อลืมฉอเลาะ
นึกว่าเหาะชวนกากีไปเล่นกาม
ทรมานอารมณ์ข่มสังขาร
โอย..อดหวานยอมเค็มกับเข็มสาม
แหม Astra Zeneca ตะกรุมตะกราม
มันปักหลักอะร้าอร่าม ลุกลามใจ..
แสนอ่อนล้าหมดแรงตะแคงหลับ
หากไม่นับคุณประโยชน์คงเรื่องใหญ่
ผึ้งตัวน้อยแต่เหล็กมันฝังใน
โอหรือเราจะมีไข้..เป็นไข้ทิพย์ !?..
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ปล. ไร้ภาพประกอบ (ไม่กล้าถ่าย)
** ประสบการณ์เสียว **