.
.
.
.
.

คังแจกับตั๊กไปช่วยมินจองขนของเตรียมย้ายเข้าบ้านเช่า แต่เอาของทั้งหมดมาพักไว้ที่บ้านคังแจก่อน คังแจออกไปซื้อรามยอน ตั๊กเห็นกล่องใส่ข้าวของจองอูที่คังแจวางไว้ ในนั้นมีซองของสำนักพิมพ์หนังสือ ตั๊กมองดูแต่ยังไม่ทันได้ทำอะไร คังแจหายไปนานจนมินจองไม่อยู่สุข เล่นไปเล่นมาตั๊กกุลีกุจอจะไปซื้อผ้าห่มผืนใหม่ให้เธอ แล้วพบว่าคังแจเอารอมยอนมาแขวนไว้ที่หน้าประตูตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ 



ระหว่างเดินกลับห้องคังแจได้รับข้อความจากบูจอง เธอเรียกใช้บริการเขาเพื่อช่วยยืนยันตัวตนโดยการแสดงตัวเป็นเพื่อนที่สถานีตำรวจ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอโดนแจ้งเรื่องการพยายามฆ่าตัวตายที่บ่อน้ำแห่งนั้น ไม่ว่าครั้งนี้เธอจะพยายามซ้ำเดิมหรือไม่ก็ตาม 



สามีส่งข้อความมาบอกว่าไปงานศพ และคงไม่ได้กลับบ้าน นาทีที่คังแจก้าวเข้ามาในสถานีตำรวจ สีหน้าแววตาบูจอง แม้จะเพียงเล็กน้อยแต่ก็ดูออกว่าเธอมีความยินดีทั้งสีหน้าและแววตา  คังแจรู้ดีว่าเขาต้องทำอะไรบ้างโดยไม่ต้องสื่อสารกันด้วยวาจา



จองซูมางานศพสามีคยองอึน นั่งรวมโต๊ะกับเพื่อนๆ ทุกคนบอกว่าคงอยู่ค้างไม่ได้ เพื่อนถามจองซู เขาตอบว่า . . ฉันก็ต้องไปเหมือนกัน


.
.
.
.
.
.

ต่อในคอมเมนต์ค่ะ