พระพุทธเจ้าตรัสคาถาอยู่อันนึง  ฟังแล้วเข้าใจยากครับ

ทุกฺโข สมานสํวาโส  -  การอยู่ร่วมกับผู้เสมอกันเป็นทุกข์

ตกลงแล้วตามพุทธศาสนาระบบสังคมในโลกนี้  ควรทำให้ทุกคนเท่าเทียมกัน เสมอภาคหรือเปล่าครับ
ถ้าพูดถึงในแง่ไหนก็ตาม สิทธิเสรีภาพ ศักดิ์ศรีส่วนบุคคล ความเคารพนับถือ โอกาสทำมาหากิน การถือครองทรัพย์สิน ฯลฯ

ท่านพุทธทาส อธิบายไว้ในธรรมเทศนาชุด "ธรรมกับการเมือง" ก่อนหน้าเหตุการณ์ 6 ตุลา 2519 เพียงไม่กี่วัน
แต่ท่านตีความในทำนองว่าโดยธรรมชาติมันต้องมีการลดหลั่นกัน  ตามสติปัญญาความสามารถ ตามอำนาจ
การจับคนมาเสมอกัน  แบบที่ไม่มีใครยอมใคร  บังคับบัญชาไม่ได้  ก็เลยเป็นทุกข์

ส่วนในอรรถกถาใช้วิธีตีความตรงข้ามกับตัวอักษรเลย  คือแปลว่า การอยู่ร่วมกับผู้ไม่เสมอกันเป็นทุกข์
ประมาณว่าฆราวาสที่แม้จะมีชาติตระกูลมีฐานะเท่าเทียมกัน  แต่ก็ยังมาตั้งคำถามเปรียบเทียบอยู่ว่าเราเป็นใคร ท่านเป็นใคร
เท่ากับกำลังหาเรื่องสร้างปัญหาความขัดแย้งกันอยู่  เพราะงั้นเลยเป็นทุกข์

ตามความเข้าใจผม  คาถาดังกล่าวมีเจตนาจะสอนเรื่องการลดทิฏฐิมานะส่วนบุคคลอย่างเดียวใช่หรือเปล่าครับ
คือให้ลดการเปรียบเทียบถือตัว ลดการเอาเปรียบข่มเหง
แต่ไม่ได้เจตนาหมายถึงเรื่องระบบการเมืองสังคม เรื่อง equality