สวัสดีครับเพื่อนเพื่อนพี่พี่น้องน้องทุกท่านพอดีผมมีเรื่องที่จะปรึกษาผมเป็นนักศึกษาฝึกงานบริษัทที่ผมไปฝึกนั้นรวมตัวผมด้วยไปกัน 5 คนตั้ง ตั้งแต่ผมย้ายมาฝึกที่นี่ผมมีความคิด ผมมีความคิดที่จะฆ่าตัวตายกดดันกับทุกสิ่งทุกอย่างทำไมถึงเป็นแค่ผมคนเดียวพี่เลี้ยงของผมเค้าเอาแต่บ่นผมคนเดียวด่าผมคนเดียวเพื่อนเพื่อนผมแทบไม่โดนเลยซักคนผมโดนใช้งาน ผมโดนใช้งานหนักกว่าชาวบ้านเขาบางทีผมทำงานถูกเค้าก็หาว่าผมทำงานผิดผมก็ไม่เถียงเพราะผมเป็นแค่เด็กฝึกงานตอนนี้ ตอนนี้ผมอยู่ ปวส 2 แล้วฝึกงานทั้งหมดประมาณ8เดือนตอนนี้ผมเหลือฝึกงานอีกแค่4เดือนก็จะจบแล้วผมควรทำยังไงดีให้ไม่ต้องสนใจคำพูดมี มีปัญหารุมล้อมผมทุกอย่างทั้งครอบครัวทั้งแฟนทั้งที่ทำงานบางที บางทีผมนอนอยู่เฉยเฉยก็ร้องไห้ออกมาไม่รู้เป็นเพราะอะไรครับส่ ส่วนตัวผมนั้นเป็นคนชอบคิดเล็กคิดน้อย ยิ่งยิ่งที่ทำงานพี่เลี้ยงของผมเดี๋ยวก็บ่นผมพ่อบ่นผมเสร็จปุ๊บก็มาพูดดีกับผมพูดดีกับผมเสร็จก็มาด่าผมบ่นผมต่อผมก็ ผมก็ไม่กล้าเถียงเพราะว่ากลัวจะฝึกไม่จบมันทำให้ผมกดดันจนไม่อยากออกมาฝึกงานไม่อยากทำอะไรเลยซักอย่างงานบางอย่างผมทำถูกแต่หาว่าผมทำผิดพอหัวหน้าออกมาดูงานผมหัวหน้าบอกผมทำถูกพี่เลี้ยงของผมก็ชักสีหน้าใส่ผมแล้วพอหัวหน้าไปก็บ่นผม ช่วช่วงเวลาสี่เดือนที่เหลือผมควรทำตัวยังไงให้มีความสุขกับการทำงานให้ ให้ไม่ต้องสนใจคำพูดเขาแต่คำพูดของเขามันทำร้ายจิตใจผมไม่ ไม่เคยสอนงานผมมันนานจะสอนทีพอผมทำไม่เป็นก็มาบ่นผมบอกว่างานแค่นี้ทำไมทำไม่ได้ทั้ ทั้งที่ตัวเองแทบจะไม่สอนเลยเอาแต่ใช้ผมใช้ผมผมไม่ว่าแต่ แต่ให้ผมเดินทั่วโรงงานพอผมเมื่อยผมจะนั่งก็บ่นผมอีกผมควรทำยังไงดีครับ
ผมควรทำยังไงผมควรทำยังไงกับช่วงเวลาสี่เดือนที่เหลือขอคำปรึกษาจากหลายหลายท่านหน่อยครับผมไม่อยากอยู่แล้วครับเหนื่อยกายผมไม่เคยว่าแต่เหนื่อยใจผมกดดันกดดันทุกอย่างจะย้ายที่ฝึกงานก็ย้ายไม่ได้เพราะสถานการณ์โควิดผมเคยปรึกษาอาจารย์แล้ว อาจารย์ก็ช่วยอะไรผมไม่ได้ ความกดดันจากการทำงานผมทราบดีว่ามันต้องมีกดดันกันอยู่แล้วแต่นี่กดดันแต่ผม กับเพื่อนๆของผมเขาพูดดีมาก คือผมไม่มีสิทธิจะพูดอะไรเลยสักอย่าง พูดก็เท่ากับผิด ทำงานได้กับมองว่าอวดเก่ง ทั้งๆที่ผมไม่เคยอวดเก่งเลยผมทำตามที่เขาสั่งจนจะเป็นคนรับใช้อยู่แล้วครับวันไหนที่เขาไม่มาทำงานผมโคตรดีใจเลยถึงจะเหนื่อยที่ทำงานเองแต่ผมสบายใจมากๆ ถ้าผมผิดพลาดตรงไหนขออภัย ณ ที่นี้แท็กผิดก็ขอโทษด้วยนะครับ ผมไม่รู้จะทำยังไงแล้ว จะดร้อบเรียนก็เสียเวลาเพราะผมเรียนมาตลอด ไม่ว่าจะเจอปัญหามากแค่ไหนผมก็ตั้งใจเรียนโดยตลอด ไม่เคยซ้ำไม่เคยคิดจะดร้อบ แต่นี้ไม่ไหวแล้วครับ แต่ผมก็สงสารพ่อแม่ผมอยากจบหาเงินให้พ่อแม่ใช้บ้างแล้วครับ ทรมานเหลือเกิน ไม่เคยทรมานแบบนี้เลยครับ